Από τη Ροδοθέα-Μαρία (Ρέα) Τσιαμπάου
Ο Άνω Βόλος, η Ανακασιά , και ο Άγιος Ονούφριος είναι τα πανέμορφα χωριά της Δημοτικής Ενότητας Ιωλκού του Δήμου Βόλου , του πρώην Καλλικρατικού Δήμου Ιωλκού που λειτούργησε από το 1991 έως το 2010. Κατόπιν εντάχτηκαν στον ενιαίο Δήμο Βόλου. Βρίσκονται στους πρόποδες του βουνού των Κενταύρων του Πηλίου με το βλέμμα στραμμένο στις δαντελωτές ακτές του Παγασητικού και του πολεοδομικού συγκροτήματος του Βόλου και διατηρούν έως σήμερα αναλλοίωτα τα γεωγραφικά, ιστορικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους. Είναι αμφιθεατρικά χτισμένα, με οικίες παραδοσιακής Πηλιορείτικης Αρχιτεκτονικής, μέσα σ’ ένα καταπράσινο τοπίο με ανεπτυγμένη χλωρίδα και πανίδα σε πολύ μικρή απόσταση από την πόλη του Βόλου. Ένας παραδεισένιος τόπος όπου φύονται ροδιές, καρυδιές, τσιτσιραβλιές , πεύκα , κυπαρίσσια , συκιές πλατάνια κ.α. Ο Ποταμός Κραυσίδωνας που διασχίζει την περιοχή με τα γάργαρα νερά του και τα πλατάνια που τον πλαισιώνουν προσφέρει δροσερά καλοκαιρινά βράδια στους κατοίκους και τους επισκέπτες υπό το κελάηδισμα των αηδονιών. Στην περιοχή υπάρχουν υπέροχες πλατείες με καταστήματα εστίασης με καλό φαγητό και παροχές υψηλού επιπέδου. Εκεί έχει την έδρα του και ο Γυναικείος Συνεταιρισμός Ιωλκού ‘’ΤΟ ΡΟΔΙ’’ με τα υπέροχα γλυκά κουταλιού και τα ποικίλα εδέσματα, που είναι φτιαγμένα με σπιτικές συνταγές και αγνά υλικά. Αρκετοί δημότες της περιοχής δραστηριοποιούνται μέσω του Κέντρου Πολιτισμού και Κοινωνικής παρέμβασης ΙΩΛΚΟΣ που έχει σκοπό την πολιτιστική, κοινωνική και περιβαλλοντική παρέμβαση στην περιοχή .
Αξιοθέατα αναλλοίωτα στο χρόνο είναι :
• Ο Άγιος Νικολάκης ο Κρεμαστός που βρίσκεται στον Άγιο Ονούφριο στη ρεματιά με τα πλατάνια.
• Το Αρχοντικό Ζαφειρίου που είναι δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα, όπου εκεί φιλοξενούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις.
• Ο λόφος της Επισκοπής όπου ο Επίσκοπος Δημητριάδος Κάλλιστος έχτισε το 1639 τη σημερινή εκκλησία, είχε εκεί την κατοικία του και μετέφερε και την έδρα της Αρχιεπισκοπής.
• Μουσείο Θεόφιλου: To σπίτι του Γιάννη Κοντού με ξεχωριστές τοιχογραφίες του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου που έζησε στην περιοχή στο τέλος του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου.
• Ο λόφος της Γορίτσας με τον ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής όπου οι αρχαιολόγοι σύμφωνα με τα ευρήματα υποθέτουν πως στα αρχαία χρόνια, υπήρχε εκεί μια πόλη με 400-500 σπίτια με 3.000-3.500 κατοίκους.
Αυτά τα χωριά είναι ιδανικά για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, την απασχόληση και τη μείωση της ανεργίας με τη συμβολή του Δήμου, με την αναζήτηση και υλοποίηση των κατάλληλων χρηματοδοτικών προγραμμάτων.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Σωζόμενα μνημεία, γραπτές μαρτυρίες και ιστορικά κείμενα, βεβαιώνουν ότι αυτά τα χωριά υπήρξαν κατοικημένα σε όλες τις μεγάλες χρονικές και ιστορικές περιόδους και ήταν πέρασμα διαδοχικών πολιτισμών. Σύμφωνα με αναφορές στο βιβλίο του Γιάννη Κορδάτου «Ιστορία της επαρχίας Βόλου και Αγιάς» με στοιχεία βασισμένα στις επισημάνσεις σημαντικών λόγιων που αναφέρονται στην εποχή της Τουρκοκρατίας, κάνουν λόγο για μια κωμόπολη καλοχτισμένη με πέτρινα , όμορφα και ψηλά σπίτια που αποτελούνταν από πέντε ευδόμητους μαχαλάδες (Άνω Βόλος , Ανακασιά , Άγιος Ονούφριος,Άλλη Μεριά και Μπαξέδες).Για τη διοικητική κατάσταση (πολιτική και θρησκευτική) γίνεται η εξής αναφορά στο βιβλίο του Γιάννη Κορδάτου: «O Άνω Βόλος είναι η πρώτη χώρα της Δημητριάδος. Διαιρείται εις μαχαλάδες πέντε και έχει κάθε μαχαλάς τον τζορπατζήν του (προύχοντα διοικητήν) και τον ξιλτάριν του. Ο βοΪδοντάρης είναι ένας. Κάθεται εις τον μαχαλάν της Ανακασιάς επάνω εις ένα τεπέν (λεξ. Τούρκ. = ύψωμα) πέτρινον κι έχει μπροστά του όλον τον Βόλον. Απέναντι του βοΪβόντα , κατανατολάς , είναι τεπές, υψηλότερα από τον Βόλον. Κι εδώ είναι η επισκοπή , εδώ κάθονταν πρώτα ο επίσκοπος Δημητριάδος. Έχει εκκλησία και κονάκια περιτριγυρισμένη με κάστρα.» Επικαλούμενος ο κ. Κορδάτος τους Δημητριείς (σ.σ. Δανιήλ Φιλιππίδη και Γρηγόριο Κωνσταντά) αναφέρει : «Άμα οι τούρκοι μπήκαν στη Θεσσαλία και την έκαναν τουρκική επαρχία εγκαταστάθηκαν στη μικρή τη Δημητριάδα που λέγονταν στα χρόνια αυτά Γόλος.
Οι χριστιανοί που διώχτηκαν από τη Δημητριάδα-Γόλο τραβήχτηκαν λίγο ψηλότερα, στην περιοχή του Αη νούφριου (η παλιά εκκλησία του μέρους αυτού ήταν απ΄ τις παλαιότερες της βυζαντινής εποχής), έχτισαν εκεί σπίτια και καλλιεργούσαν, όπως και πριν , τα αμπέλια τους και τα χωράφια. Τη βορειοανατολική περιοχή την κράτησαν οι τούρκοι και την ονομάσανε μπαξέδες».
Ο νέος αυτός συνοικισμός για πολλά χρόνια λέγονταν Γόλος και Βόλος και όταν στις αρχές του 19ου αιώνα άρχισε να χτίζεται δίπλα στο κάστρο η νέα χριστιανική πόλη που ονομάστηκε και αυτή Βόλος για να ξεχωρίζονται οι δυο πόλεις, η παλιά πηρέ το όνομα Άνω Βόλος,( τα σημερινά ΑνωΒολιώτικα χωριά).
Σ΄ αυτά τα χωριά είχα την τύχη να γεννηθώ, να μεγαλώσω και να ζήσω ευτυχισμένα παιδικά και σχολικά χρόνια, έχοντας εξαίρετους εκπαιδευτικούς σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, που τους οφείλω αυτό που είμαι τώρα και τους ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, για τη συμβολή τους στην καλή εξέλιξη της ζωής μου.΄
Αν θέλετε να δείτε κι άλλες πληροφορίες για τα ΑνωΒολιώτικα χωριά επισκεφτείτε τη σελίδα
https:/www.facebook.com/Α-Ν-Ω-Β-Ο-Λ-Ι-Ω-Τ-Ι-Κ-Α-Χ-Ω-Ρ-Ι-Α
Ροδοθέα-Μαρία (Ρέα) Τσιαμπάου
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος της παράταξης «Μαζί για τον Βόλο»