Άρθρα

Συνεργασία γονέων – εκπαιδευτικών – Από την επιστημονική θεωρία στην εκπαιδευτική πράξη

Της Χαριτίνης Μαλισσόβα,
εκπαιδευτικού ΠΕ70,
συγγραφέα, αρθρογράφου

Την Πέμπτη 27/5/2021 το 5ο ΠΕΚΕΣ Αττικής διοργάνωσε διαδικτυακό επιμορφωτικό σεμινάριο, μέσω της πλατφόρμας Webex, με θέμα «Συνεργασία γονέων – εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση». Εισηγητές του σεμιναρίου ήταν ο κ. Σπυρίδων Καραβίας, διευθυντής του 5ου Γυμνασίου Αχαρνών και συγγραφέας του βιβλίου «Εμπλοκή των γονέων στην εκπαίδευση – εποικοδομητική συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς» (εκδ.Verde publications), η κ. Χαριτίνη Μαλισσόβα, εκπαιδευτικός του 23ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου και συγγραφέας του βιβλίου «Σχέσεις γονέων εκπαιδευτικών στο Δημοτικό Σχολείο» (εκδ. Αρμός), και ο κ. Φώτιος Μυλωνάς, εκπαιδευτικός του 10ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας, επίσης συγγραφέας του βιβλίου «Εμπλοκή των γονέων στην εκπαίδευση – εποικοδομητική συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς».
Το σεμινάριο παρακολούθησαν εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και χαιρετισμό στους συμμετέχοντες απεύθυναν οι συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου Αργυρού Ε., Ατταλιώτου Κ., Παπαδοπούλου Β., Πόλκας Λ. και Καλαματιανού Μ.

Ο πρώτος εισηγητής, Καραβίας Σπυρίδων, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της συνεργασίας εκπαιδευτικών – γονέων και τη σύνδεσή της με τις διαπραγματευτικές θεωρίες. Η εμπλοκή των γονέων στο σχολείο, θέμα που απασχολεί διαχρονικά όλους τους εκπαιδευτικούς, εκφράζεται καλύτερα ως ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία του παιδιού στο σπίτι και στο σχολείο. Υπάρχουν θεωρίες και μοντέλα ερευνητών, Ελλήνων και ξένων, που έχουν ασχοληθεί με τη γονική εμπλοκή. Οι σημαντικότερες από αυτές αναφέρονται στην ανάγκη για συνεργασία και επικοινωνία των δύο πλευρών.

Ωστόσο, τόνισε ο κ. Καραβίας, διαφωνίες μπορούν να υπάρξουν μεταξύ τους πάνω στην αξιολόγηση του μαθητή, την επιμέλεια, τη συμπεριφορά, τη συμμετοχή του στο μάθημα και την αλληλεπίδρασή του με τους συμμαθητές του και τους εκπαιδευτικούς. Εδώ ταιριάζουν οι θεωρίες της διαπραγμάτευσης και οι τακτικές τους. Η πιο σημαντική διάκριση που γίνεται είναι μεταξύ διαπραγμάτευσης θέσης και αρχετυπικής διαπραγμάτευσης. Η πρώτη ορίζεται ως εκείνο το είδος όπου οι διαπραγματευόμενοι υιοθετούν και υποστηρίζουν μία ακραία θέση, μέχρι να πετύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ενώ η δεύτερη είναι εκείνη που οδηγεί σε μία συμφωνία που θα στηρίζεται στις αξίες και που θα αφήσει όλους ευχαριστημένους τόσο με το αποτέλεσμα, όσο και με το επίπεδο της σχέσης τους.

Είναι φανερό, κατέληξε ο κ. Καραβίας, πως σε μία σχέση γονέων και εκπαιδευτικών επιθυμούμε την αρχετυπική διαπραγμάτευση, καθώς είναι τεράστιας αξίας η διατήρηση μιας εποικοδομητικής συνεργασίας για το καλό του παιδιού που επιθυμούμε όλοι. Είναι καλό να γνωρίζουμε και να εξασκούμε τις τεχνικές και τακτικές που προάγουν αυτό το είδος σχέσης. Η εισήγηση του κ. Καραβία τελείωσε με την αναφορά των τεχνικών αυτών και τη μεταφορά τους στην εκπαιδευτική πρακτική. Ενδεικτικά, τέτοιες τακτικές είναι η ενεργή ακρόαση, η αναζήτηση της συμμετοχής της άλλης πλευράς, η αναγνώριση των αισθημάτων των άλλων, η χρήση αντικειμενικών κριτηρίων και η σταθερότητα, αλλά και ευελιξία στη συζήτηση.
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε η κ. Χαριτίνη Μαλισσόβα, η οποία εστίασε σε πρακτικές συμβουλές που μπορούν να ακολουθήσουν οι εκπαιδευτικοί από την αρχή του σχολικού έτους, ώστε οι γονείς να έχουν μια σταθερά για τον τρόπο με τον οποίο θα επικοινωνούν με τους γονείς των μαθητών τους.
Μίλησε για την αξία των συγκεντρώσεων, καθώς, όπως υποστήριξε, τα όρια στις σχέσεις μεταξύ γονέων κι εκπαιδευτικών μπαίνουν από τις πρώτες μέρες.
Τόνισε πως μόνο αν αντιληφθούν οι γονείς ότι οφείλουν να γνωρίζουν τα προβλήματα των παιδιών τους πριν φτάσουν στο σχολείο και πως αν μιλούν με ειλικρίνεια στους εκπαιδευτικούς θα μπορέσουν να βρουν λύσεις που θα βοηθήσουν το παιδί τους.

Η εμπειρία έχει διδάξει πως οι σχέσεις δεν θα πρέπει να φτάνουν σε φιλικό επίπεδο, γιατί έτσι καταστρατηγείται η επαγγελματική ιδιότητα του εκπαιδευτικού.
Διαχώρισε τον ρόλο του λειτουργού και παιδαγωγού από εκείνη του επαγγελματία εκπαιδευτικού, που υπάγεται σε έναν δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, τον οποίο, όπως είπε, οφείλουν να σέβονται τόσο οι ίδιοι, όσο και οι γονείς των μαθητών τους.

Κατόπιν αναφέρθηκε στο πώς βλέπει το παιδί ο γονέας, πώς ο εκπαιδευτικός, τι περιμένουν οι μεν από τους δε και ποιες είναι οι συνήθεις αιτίες προστριβών.
Εξήγησε πώς η μοναδικότητα κάθε παιδιού μεταφέρεται ως πολλές μοναδικότητες μέσα στη σχολική τάξη, καθώς και ότι ο εκπαιδευτικός οφείλει να φροντίσει για την ανάδειξη κάθε προσωπικότητας του μαθητή, αλλά και να συνδυάσει ένα μοντέλο διδασκαλίας και παιδαγωγικής, ώστε να επιτευχθεί υψηλή απόδοση τόσο σε επίπεδο μαθητή, όσο και σε επίπεδο τάξης.
Τέλος, αναφέρθηκε σχετικά με το πώς μπορεί να δημιουργηθεί υγιές υπόβαθρο για θετικό κλίμα συνεργασίας, για την εμπιστοσύνη και την εχεμύθεια που οφείλουν οι γονείς προς τους εκπαιδευτικούς και αντίστροφα, για το τακτ και την καλή συμπεριφορά, αλλά και για τη νομοθεσία που τους αφορά και πρέπει να γνωρίζουν τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και οι γονείς.
Τελευταίος ομιλητής ο κ. Μυλωνάς Φώτης μίλησε για τον ρόλο και τις αντιλήψεις εκπαιδευτικών και γονέων στην προ και μετά Covid εποχή.
Ξεκινώντας, έκανε μια ιστορική αναδρομή για τη γονική εμπλοκή ανά τους αιώνες και στο πώς την επηρέασαν οι αλλαγές στη δομή της παραδοσιακής οικογένειας που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια.

Στη συνέχεια μίλησε για τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για τη γονική εμπλοκή. Αρχικά με το προφίλ του «καλού γονέα» ως πρώτο θέμα, τη στάση των Ελλήνων εκπαιδευτικών απέναντι στη γονική εμπλοκή, τις απόψεις τους για τις αρμοδιότητες των γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία, όπως και για τα εμπόδια που κατά τη γνώμη τους υπάρχουν στη μεταξύ τους επικοινωνία. Συνεχίζοντας, μίλησε για τις αντιλήψεις των γονέων για τη γονική εμπλοκή. Τον τρόπο που οι γονείς αντιλαμβάνονται τη σχέση τους με το σχολείο, τις κατηγορίες στις οποίες διακρίνονται, ανάλογα με τη συνεργασία που έχουν με τους εκπαιδευτικούς, αλλά και για τη σχέση της επίδοσης του παιδιού στο σχολείο με τη γονική εμπλοκή.
Έπειτα, αναφέρθηκε στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και πώς αυτή συνδέεται με τη γονική εμπλοκή. Το θέμα που ανέλυσε ήταν η σχέση εκπαιδευτικών και γονέων με την ηλεκτρονική μάθηση. Τι απαιτείται από τους εκπαιδευτικούς, τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που βίωσαν οι εκπαιδευτικοί κατά τη διάρκεια της καραντίνας, όπως και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Τι απαιτείται από τους γονείς, τι ζητούν από τους εκπαιδευτικούς, τις δυσκολίες που βίωσαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, αλλά και τις προσδοκίες τους.
Τέλος μίλησε για τη συνεργασία των εκπαιδευτικών-γονέων. Το πόσο σημαντική είναι η μεταξύ τους επικοινωνία, όπως και το ποιο μοντέλο είναι το πιο κατάλληλο για να επιτευχθεί αυτή η συνεργασία.

Κλείνοντας είπε ότι ο εκπαιδευτικός είναι ο αρχιτέκτονας της μάθησης, αλλά δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του. Έχει ρόλο και ο εκπαιδευτικός στη σχολική πορεία του παιδιού.
Στο τέλος του σεμιναρίου η ΣΕΕ κ. Αργυρού δεσμεύτηκε εκ μέρους του 5ου ΠΕΚΕΣ να γίνει μια μεγαλύτερη συνάντηση στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς με συμμετοχή τόσο εκπαιδευτικών, όσο και γονέων.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το