Το Λύκειον των Ελληνίδων Βόλου, η Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών Πηλίου και η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας διοργανώνουν συμβολικό αφιέρωμα στο έργο και την προσφορά του κορυφαίου συμπατριώτη μας αρχιτέκτονα, Άργη Φ. Φιλιππίδη (1924-2012), με αφορμή την 10η επέτειο από το θάνατό του. Ο Άργης Φιλιππίδης, γόνος της ομώνυμης ιστορικής οικογένειας των Δανιήλ και Αργυρίου Φιλιππίδη, σημαντικών μορφών του νεοελληνικού διαφωτισμού από τις Μηλιές του Πηλίου, υπήρξε, κατά κοινή ομολογία, ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας και ένας τίμιος πολιτικός, με προσφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο κοινοβούλιο.
Η ανοικτή αυτή εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2022 και ώρα 8.30 το βράδυ, στον κήπο του Ξενία Βόλου. Στόχος αυτής της εκδήλωσης είναι η ανάδειξη μιας από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες της νεότερης περιόδου στο χώρο της αρχιτεκτονικής και η απόδοση συμβολικής τιμής στη μνήμη του, κυρίως για το έργο του ως αρχιτέκτονα και για τη συμβολή του στη διατήρηση και προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος του Πηλίου.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης εκτός από τους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των διοργανωτών περιλαμβάνει παρουσίαση του έργου του από τον Κώστα Αδαμάκη, Phd αρχιτέκτονα μηχανικό, ομότιμο καθηγητή του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με θέμα «Επάγγελμα Αρχιτέκτων»: H περίπτωση του Άργη Φιλιππίδη. Παρέμβαση από μέρους της οικογένειας θα κάνει ο εγγονός του τιμώμενου, Φίλιππος Κ. Φιλιππίδης, αρχιτέκτων, Master of Science του Columbia University.
Ο Άργης Φιλιππίδης έχει να επιδείξει πλούσιο έργο στο ενεργητικό του, επί αρκετές δεκαετίες στην Αθήνα, το Βόλο και το αγαπημένο του Πήλιο, όπου δραστηριοποιήθηκε. Στο Βόλο, μεταξύ άλλων, σχεδίασε το σπίτι του Κίτσου Μακρή-σήμερα Λαογραφικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το Ασκληπιείον Άνω Βόλου, Αργ. Μπισακός – Αθ. Κυριάκος Α.Ε., την Εργατική Εστία Βόλου, πολλές αστικές κατοικίες, πέντε τουλάχιστον πολυκατοικίες και άλλα. Στην Αθήνα επίσης πολύ γνωστό είναι το έργο του κυρίως από την ενασχόλησή του στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων. Ήταν από τους λίγους που ασχολήθηκαν και προέβαλαν με σεβασμό την αρχιτεκτονική του βουνού των Κενταύρων. Αρχιτεκτονήματά του υπάρχουν διάσπαρτα σχεδόν σ’ ολόκληρο το Πήλιο, με επίκεντρο την ιδιαίτερή του πατρίδα, τις Μηλιές: Tο Λαογραφικό -Ιστορικό Μουσείο, το Ευδόξειο Πνευματικό Κέντρο, την περίφημη Βιβλιοθήκη Μηλεών «Ψυχής Άκος», τις εκκλησίες της Αγίας Μαρίνας και του Αγίου Γεωργίου, το Γυμνάσιο Μηλεών, κατοικίες και πολλές άλλες εξοχικές σε πολλά πηλιορείτικα χωριά, που συγκροτούν μια πολύτιμη παρακαταθήκη. Ξεχωριστό ήταν επίσης ήταν το ξενοδοχείο «Αλόη», το οποίο σχεδίασε στη δεκαετία του 1960 στον Άη Γιάννη Πηλίου σ’ ένα αρμονικό συνδυασμό ανέσεων και πηλιορείτικου στιλ· εξαίσιο αρχιτεκτόνημα που το χαρακτηρίζει το ρόμπολο, το γνωστό κόκκινο ξύλο της Πίνδου. Άριστος στη δουλειά του και με πρωτοποριακές ιδέες. Τα έργα του μαρτυρούν την πρωτοπορία της σκέψης του.
Σύντομο βιογραφικό του Α.Φ (1924-2012).:
Ο πατέρας του Φίλιππος Φιλιππίδης ήταν από τους πλέον διακεκριμένους οφθαλμιάτρους της εποχής και η μητέρα του Αννέτα Θεοδοσιάδου με πλούσια εθελοντική δράση. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Από την στιγμή που αποφοίτησε (1949) και απέκτησε άδεια άσκησης του επαγγέλματός του δεν σταμάτησε στιγμή να εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, ασχολούμενος κυρίως με την εκπόνηση αρχιτεκτονικών μελετών. Παντρεύτηκε την Λένα Χατζηαργύρη, εγγονή του Δημάρχου Παγασών Ιωάννη Χατζηαργύρη από την Πορταριά. Απέκτησαν τρεις γιους: τον Φίλιππο, τον Κωνσταντίνο και τον Γιώργο.
Ο Άργης ήταν μέλος του Τ.Ε.Ε., μέλος του συλλόγου Αρχιτεκτόνων και ιδρυτικό μέλος της Αρχιτεκτονικής Εταιρείας. Διετέλεσε μέλος του Οικοδομικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης, Επιβλέπων Αρχιτέκτων των έργων του Ε.Ο.Τ στην περιοχή της Θεσσαλίας για τέσσερα χρόνια. Απασχολήθηκε για δύο χρόνια περίπου με την οργάνωση και διεύθυνση της Τεχνικής Υπηρεσίας του νεοϊδρυθέντος Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων. Ιδιαίτερη ήταν η προσφορά του στην οργάνωση και εμπλουτισμό της Λαϊκής Βιβλιοθήκης Βόλου Δαμιανού Κυριαζή τόσο ως μέλος του διοικητικού της συμβουλίου από το 1993 και μετά, όσο και ως πρόεδρος στην περίοδο 1999-2004. Μεθοδικός και ακάματος με οξύνοια και διορατικότητα, υψηλό ήθος, αξιοπρέπεια και ευπρέπεια ήταν μερικά από τα στοιχεία του χαρακτήρα του.
Ως προς την πολιτική του δραστηριότητα, το 1964 ήταν υποψήφιος Δήμαρχος Βόλου. Δεν εξελέγη και μέχρι το 1967 ήταν επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο, επί δημαρχίας Θεόδωρου Κλαψόπουλου. Διετέλεσε επίσης δημοτικός σύμβουλος στην περίοδο 1974 -1975 και στην περίοδο 1987-1990 και πάλι ως επικεφαλής της μείζονος πλειοψηφίας, επί δημαρχίας Μιχάλη Κουντούρη.
Διετέλεσε επίσης Βουλευτής Μαγνησίας στις περιόδους 1974-1977 και 1985-1989. Το 1974 εξελέγη βουλευτής της Ένωσης Κέντρου. Στη συνέχεια μαζί με τον Γιάγκο Πεσμαζόγλου ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΚΟΔΗΣΟ. Το 1985 εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Έκτοτε, μετά τη λήξη της θητείας του δεν ασχολήθηκε ενεργά με τη διεκδίκηση θέσεων.