Μία διοργάνωση ορόσημο πραγματοποιήθηκε το 1965 στο τότε Εθνικό Στάδιο Βόλου. Αυτές τις ημέρες συμπληρώθηκαν 56 χρόνια από τα Βενιζέλεια, που αποτέλεσαν ουσιαστικά τα εγκαίνια των αγώνων στίβου, από τους πολλούς που διεξήχθησαν τα επόμενα χρόνια στο στάδιο.
Στις 30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου του 1965 διεξήχθησαν τα Βενιζέλεια. Ουσιαστικά αποτέλεσαν τον παρθενικό αγώνα στίβου που φιλοξένησε το Εθνικό Στάδιο Βόλου, καθώς μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν μόνο για ποδόσφαιρο. Ωστόσο εκείνη την περίοδο τοποθετήθηκε ένα υλικό που έμοιαζε με καρβουνόσκονη σχηματίζοντας το πρώτο είδος ταρτάν που μπήκε στο στάδιο για τους αθλητές στίβου.
Από τότε και μετά ακολούθησαν πολλές σημαντικές διοργανώσεις του κλασικού αθλητισμού στο ίδιο στάδιο και με το πέρασμα των χρόνων τοποθετήθηκε σύγχρονο ταρτάν, το οποίο βοηθά σημαντικά την προσπάθεια των αθλητών.
Ωστόσο τα Βενιζέλεια έμειναν στην ιστορία και συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των Βολιωτών που κατέκλυσαν τις εξέδρες θέλοντας να παρακολουθήσουν από κοντά και να χειροκροτήσουν τις προσπάθειες των αθλητών.
Η επίτιμη επιτροπή στα Βενιζέλεια αποτελούνταν από τον μητροπολίτη Δημητριάδος, τον υπουργό Εμπορίου, τον υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως, ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, ο νομάρχης Μαγνησίας, ο δήμαρχος Βόλου, ο δήμαρχος Ν. Ιωνίας, ο γενικός επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης και ο στρατιωτικός διοικητής.
Στην ελλανόδικο επιτροπή ανήκε Εμμανουήλ Πιτσουλάκης, πατέρας το παλιού λιμενάρχη Βόλου Αντώνη Πιτσουλάκη, ο οποίος πρόσφερε πολύ σημαντικά στοιχεία για τη δημιουργία του συγκεκριμένου αφιερώματος. Μαζί του στην ελλανόδικο επιτροπή βρίσκονταν ο Θανάσης Γιωτόπουλος (εκπρόσωπος αθλητισμού του Αλμυρού) και ο Κωνσταντίνος Κουτσούκος (πρόεδρος συντονιστικής επιτροπής κλασικού αθλητισμού στον Νομό Μαγνησίας).
Ασφαλώς εξέχοντα ρόλο είχε η αγωνόδικος επιτροπή, η οποία ήταν επιφορτισμένη κυρίως με τη διεξαγωγή των αγωνισμάτων. Αλυτάρχης ήταν ο Εμμανουήλ Πιτσουλάκης με γυμνασίαρχο τον Π. Κουντούρη (ΕΣΑΒ Λυκείου Αρρένων Βόλου). Από εκεί και πέρα έφοροι δρόμων ήταν οι Κων. Χρυσόπουλος (καθηγητής σωματικής αγωγής στο Γυμνάσιο Αλμυρού), Θαν. Παπαγιαννακόπουλος (σύμβουλος ΓΣ Βόλου), έφοροι ρίψεων οι Λάμπρος Παπαποστόλου (καθηγητής φυσικής αγωγής Νυκτερινού Γυμνασίου, Σπύρος Βουτσινάς (έφορος ΓΣ Βόλου), έφοροι αλμάτων οι Ευάγ. Καρακάντζιος (καθηγητής σωματικής αγωγής Γυμνασίου Βελεστίνου), Χρίστος Κοτρώτσος (γενικός γραμματέας ΓΣ Βόλου).
Ταυτόχρονα υπήρχαν και έφοροι τάξεων και παρελάσεως, οι Εμμαν. Σακελλαρίδης (ΕΣΑ Οικονομικού Λυκείου Βόλου), Φωτ. Φούκας (καθηγητής σωματικής αγωγής Λυκείου Ν. Ιωνίας), ενώ αφέτες ήταν οι Δημ. Παλαμάς (καθηγητής σωματικής αγωγής Α’ Γυμνασίου Αρρένων Βόλου) και Σπύρος Βουτσινάς, που προαναφέραμε.
Σημαντική συμβολή στη διοργάνωση των Βενιζέλειων Αγώνων είχαν κι άλλοι παράγοντες, που ήταν οι ακόλουθοι: Έφοροι χρονομέτρων οι Δημ. Γούλας (ΕΣΑ Α’ Γυμνασίου Αρρένων Βόλου, ιατροί αγώνων οι Χρ. Τσαντίκος, Αντ. Σκιαθίτης, κριτές αγώνων και χρονομέτρες οι Δημ. Γούλας, Αναστ. Ζαχαρόπουλος, Φωτ. Φούκας, Κ. Χρυσόπουλος, Θεμ. Πλατιάς, Μαρ. Παλιούρα, κριτές αλμάτων οι Αικ. Ανδρέου, Γιώργος Κακουλίδης, κριτές ρίψεων οι Ευαγ. Καλογήρου, Αικ. Πιτσουλη, επόπτες στροφών οι Αγγ. Παπαδιώτου, Κ. Σταθοπούλου, Δ. Παρίση, Στάχτου, μέλη της γραμματείας οι Β. Κοτσμανίδης, Δ. Τσουκνιδής, Ρένα Αμανατίδου και έφοροι Βενιζέλειου Δρόμου οι Δημ. Μαργαρίτης και Νικ. Διαμαντής.
Το πρόγραμμα των αγώνων
Το πρόγραμμα των αγώνων ήταν το εξής: Την Τετάρτη 30 Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν ο δρόμος 60μ. παίδων, η σφαιροβολία ανδρών, το άλμα εις μήκος μετά φοράς, το άλμα εις ύψος γυναικών, ο προκριματικός του δρόμου 100μ. ανδρών, ο δρόμος των 400μ. ανδρών, το άλμα τριπλούν μετά φοράς, η δισκοβολία ανδρών, η σφαιροβολία γυναικών και ο δρόμος 3.000μ. ανδρών.
Την Πέμπτη 1 Ιουλίου έγινε η επίσημη έναρξη των Βενιζέλειων με την παρέλαση, την παράταξη των αθλητών και την αφή του πυρσού. Έγινε η έπαρση της σημαίας, τελέστηκε αγιασμός από τον μητροπολίτη Δημητριάδος, ενώ ακολούθησαν ο όρκος των αθλητών και η κήρυξη της έναρξης των αγώνων.
Η 1η Ιουλίου, όμως, περιλάμβανε και αγωνιστικό μέρος, αφού διεξήχθησαν ο δρόμος 80μ. γυναικών, το κρητικό βόλι (έμοιαζε με τη σφαιροβολία και η ρίψη γινόταν με μία πέτρα που είχε ωοειδές σχήμα και βάρος 7 κιλά), το άλμα εις ύψος ανδρών, ο δρόμος 100μ. ανδρών, το άλμα εις μήκος γυναικών, ο ακοντισμός ανδρών, ο δρόμος 800μ. ανδρών και η σκυταλοδρομία 4Χ100.
Το τελευταίο μέρος των αγώνων είχε γυμναστικές επιδείξεις από μαθητές και μαθήτριες και εθνικούς χορούς από το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου και το Λύκειο Ν. Ιωνίας-Βόλου. Η αυλαία έπεφτε με την απονομή των επάθλων, την υποστολή σημαίας και τον Εθνικό Ύμνο, που σήμαινε το τέλος της διοργάνωσης.
«Αξέχαστοι αγώνες που ήταν η αρχή των μετέπειτα διοργανώσεων»
Ο Νίκος Σακαλάκης ήταν ένας από τους νεαρούς αθλητές τότε, που είχαν την τύχη να λάβουν μέρος στα Βενιζέλεια. Εκείνη την περίοδο ήταν μικρό παιδί, όταν κλήθηκε να αγωνιστεί μπροστά σ’ ένα γεμάτο στάδιο και οι αναμνήσεις του παραμένουν ζωντανές στη μνήμη του έστω κι αν έχουν περάσει 56 χρόνια.
Ο ίδιος μέσω στη «ΘτΔ» ξεδίπλωσε το «κουβάρι» των αναμνήσεών του. «Τότε ήμουν στην Α’ Γυμνασίου. Ήταν από τους πρώτες αγώνες με μεγάλο κύρος, γιατί μετά ακολούθησαν οι Ευρωπαϊκοί, οι Πανθεσσαλικοί, τα Κενταύρεια, που είχαν πανθεσσαλική εμβέλεια και συμμετείχα κι εγώ ως αθλητής.
Το 1965 ανήκα στην κατηγορία των παίδων και όλοι οι καθηγητές φυσικής αγωγής που λάμβαναν μέρος στη διοργάνωση ήταν εξαίρετοι. Τότε υπήρχε μία τάση να ωθήσουν τα παιδιά προς τον κλασικό αθλητισμό, το οποίο όμως δεν συμβαίνει σήμερα.
Πέρσι συνταξιοδοτήθηκα και στα 38 χρόνια που εργαζόμουν στην εκπαίδευση, δεν συνάντησα ξανά το ίδιο πράγμα. Τώρα ωθούν τα παιδιά στην τηλεκπαίδευση, στον διαδραστικό πίνακα και στις λειτουργικές δράσεις. Αναμφίβολα χρειάζονται κι αυτές, αλλά δεν πρέπει να παραμεληθεί ο κλασικός αθλητισμός. Τότε στη δική μου εποχή ο Βόλος είχε αναδείξει μεγάλους αθλητές, όπως ο Απόστολος Καθηνιώτης, ο Σεραφείμ Λιάπης, η Μαρίνα Πανταζή, η Ελένη Καθηνιώτη και αρκετοί άλλοι.
Βέβαια τότε είχαμε και εξαίρετους γυμναστές, όπως οι Στάθης Τοπαλίδης, Κοσμάς Τράγαλος κ.α.. Εκείνη την εποχή ήμουν αθλητής του Γυμναστικού Συλλόγου Βόλου, όπου υπήρχαν άνθρωποι που μοχθούσαν καθημερινά για τον στίβο» επισημαίνει ο κ. Σακαλάκης, ο οποίος θυμάται και τις τότε αθλητικές δραστηριότητες.
«Αγωνιζόμουν στο δέκαθλο και διακρινόμουν κυρίως στους δρόμους αντοχής, στα 1.500 και στα 3.000 μέτρα, αλλά και στον ακοντισμό. Ταυτόχρονα παίζαμε και ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό Βόλου και ως παιδιά τότε δεν μας πείραζε να ασχολούμαστε ταυτόχρονα με δύο αθλήματα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 το Εθνικό Στάδιο είχε μόνο γήπεδο ποδοσφαίρου. Αντί για ταρτάν είχε μια άμμο μαύρης απόχρωσης, κάτι που θύμιζε καρβουνόσκονη. Το ταρτάν για τον στίβο εγκαινιάστηκε με τους Βενιζέλειους Αγώνες, που διεξήχθησαν το 1965 με αθλητές από συλλόγους όχι μόνο από τη Μαγνησία, αλλά απ’ όλη την Ελλάδα.
Οι διοργανώσεις συνδυάζονταν συχνά με κολυμβητικούς αγώνες. Τότε ο Ναυτικός Όμιλος Βόλου είχε εγκαταστάσεις στον λιμενοβραχίονα του εργοστασίου «Παπαστράτου», δηλαδή στο σημερινό «κορδόνι» απέναντι από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στην παραλία του Βόλου. Εκεί υπήρχε μια σχεδία πισίνας 25 μέτρων και συμμετείχαμε σε αγώνες κολύμβησης παράλληλα, αλλά ήταν βαθιά τα νερά. Αυτό όμως δεν πτοούσε όταν ήμασταν παιδιά.
Επίσης διεξάγονταν και διοργανώσεις με μαθητές όλων των σχολείων, αλλά και γυμναστικές επιδείξεις. Το Εθνικό Στάδιο ήταν τότε το καμάρι του Βόλου και όταν αγωνιζόμασταν εκεί νιώθαμε ιδιαίτερο δέος, κάτι που δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ…».
Το πρόγραμμα των αγώνων «Βενιζέλεια» που έγιναν το 1965
