Τρία βιβλία που εκπροσωπούν τη «μικρή φόρμα», από τις πρόσφατες εκδόσεις, από τρεις συγγραφείς με το δικό τους, προσωπικό ύφος ο καθένας, προτείνονται στη σημερινή στήλη. Οι συλλογές διηγημάτων που αφορούν μεγάλη μερίδα αναγνωστών, πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας δίνοντας αξιόλογα δείγματα γραφής στη μεγάλη πλειοψηφία τους.
Καλή ανάγνωση.
Επιμέλεια Χαριτίνη Μαλισσόβα
Δήμητρα Λουκά,
Η Μούτα και άλλες ιστορίες,
Κίχλη,
σελ. 120
Η Συλλογή «Η Μούτα και άλλες ιστορίες» αποτελείται από δεκαπέντε διηγήματα, στα οποία βαρύνοντα ρόλο παίζει η σιωπή. Ο βουβός πόνος της απώλειας, οι σκληρές εμπειρίες που καταδικάζουν το θύμα σε αιώνια σιωπή, τα βαθιά θαμμένα συναισθήματα που εκδηλώνονται στη δύση του βίου, οι βίαιες πράξεις που ξεπηδούν μέσα από μια χρόνια επιβεβλημένη σιωπή είναι μερικά από τα θέματα που διατρέχουν τα διηγήματα.
Οι ήρωες της Δ. Λουκά διακατέχονται από πάθη, τραύματα και εμμονές. Κάποιοι από αυτούς, για να τα αντιμετωπίσουν, καταφεύγουν στο υπερφυσικό, στον μύθο ή σε αρχέγονες δοξασίες, κάποιοι άλλοι συντρίβονται κάτω από το βάρος των παθών τους, καθώς συγκρούονται με τους άτεγκτους κανόνες της παραδοσιακής κοινωνίας, οι περισσότεροι, πάντως, βιώνοντας επώδυνα τα πάθη και τους φόβους τους γίνονται αποσυνάγωγοι, αποκτώντας άθελά τους μια ιδιότυπη ατομικότητα.
Δεκαπέντε διηγήματα που μιλούν για την τόλμη ή την ατολμία της σιωπής, για την οδύνη, αλλά και τη λυτρωτική δύναμη των παθών.
Η Δήμητρα Λουκά γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1970. Είναι φιλόλογος. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων Κόμπο τον κόμπο (Κίχλη 2019), για την οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης. Η ίδια συλλογή ήταν υποψήφια για το Βραβείο Μένη Κουμανταρέα της Εταιρείας Συγγραφέων. Διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικά έργα και έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Λίλια Τσούβα,
Το τραγούδι των Ινουίτ,
Βακχικόν,
σελ. 70
Σ’ αυτό το βιβλίο οι αυλητές παίζουν μαγικούς σκοπούς και οι Σειρήνες πετάγονται από πίνακες ζωγραφικής. Εμφανίζεται ένα κορίτσι πάνω σ’ ένα μαύρο άλογο, ένα πέπλο θερινής ομίχλης σκεπάζει το Ενσινίτας. Στη φεγγαρόλουστη βεράντα του κόσμου ακούγεται το τραγούδι των Ινουίτ. Πεταλούδες από μακρινές περιοχές καθρεφτίζονται πάνω σε άνθη λωτού. Παραπονιάρικα φάντο ηχούν στην Κουίμπρα. Ένα βιβλίο που υμνεί την ομορφιά της γης. Μικρές ιστορίες-ταξίδια στους πολιτισμούς των λαών. Συσχετισμοί στον τόπο και στον χρόνο. Η συγγραφέας ανεβαίνει σ’ έναν φτερωτό τροχό που κυλά. Περιπλανιέται σε πόλεις και χώρες του κόσμου. Επισκέπτεται ατόλες, συνομιλεί με κουλτούρες, αγωνιά για τον άνθρωπο και τη φύση. Το κολάζ λέξεων και εικόνων μεταδίδει τη μαγεία της γεωγραφίας, στην εποχή που ο κόσμος τείνει να ομογενοποιηθεί. Η σκηνογραφία αναπαριστά τρόπους ζωής, επιχειρώντας να τους δώσει διάρκεια και αναδεικνύοντας τις νηματοειδείς συνδέσεις του κόσμου. Μια συλλογή διηγημάτων γραμμένη με αγάπη για τη διαφορετικότητα των πολιτισμών και των ανθρώπων, για τα ζώα, τα πουλιά και τα φυτά του πλανήτη.
Η Λίλια Τσούβα σπούδασε Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Δημιουργικής Γραφής ΕΑΠ (MASTER). Γράφει ποιήματα, δοκίμια και διηγήματα. Διήγημά της απέσπασε βραβείο (Α’ Πανελλήνιος Διαγωνισμός «Το Κοράλλι»), όπως και ποιήματά της (διαγωνισμός της UNESCO «Ο κόσμος μας στη θεωρία του χρόνου (παρελθόν, παρόν, μέλλον)» και 1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποιήματος «Το Κοράλλι»). Κείμενά της φιλοξενούνται στα έντυπα περιοδικά Εντευκτήριο, Εμβόλιμον, Καρυοθραύστις, το Κοράλλι, στις ηλεκτρονικές σελίδες Frear, Fractal, Bookpress.gr, Tvxs.gr., Literature, Culturebook.gr., Diastixo.gr και αλλού. Λαμβάνει μέρος σε ποικίλες λογοτεχνικές δράσεις.
Κώστας Πούλος,
Αμφίβια τέρατα,
Μεταίχμιο,
σελ. 160
Σαράντα μικρά κείμενα για τον άνθρωπο, το τιποτένιο και ταυτόχρονα τεράστιο ή και τερατώδες αυτό ον, εντός του οποίου κατοικούν το κακό και το καλό σε διαφορετικές, βέβαια, κάθε φορά αναλογίες. Στις μικρές αυτές ιστορίες οι ανθρώπινες φιγούρες, παρμένες τυχαία μέσα από το καθημερινό θέατρο – το οποίο είναι γνωστό και ως πραγματικότητα – παρελαύνουν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, που έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τις αλλεπάλληλες μεταπτώσεις τους σαν σε καθρέφτη. Ένοχες και αθώες ταυτόχρονα, οι μικρές αυτές αμφίβιες, αλλά και τραγικές φιγούρες αγωνίζονται να αγγίξουν ένα, μικρό έστω, τμήμα του νοήματος ώστε να εισπράξουν, εντέλει, το κομμάτι της ευτυχίας που τους αναλογεί.
Ο Κώστας Πούλος γεννήθηκε στον Ελικώνα της Βοιωτίας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και βυζαντινή-νεοελληνική φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Βίρτσμπουργκ και του Μονάχου. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση σε ημερήσια και εσπερινά Γυμνάσια και Λύκεια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Καρπός των μεταπτυχιακών σπουδών του είναι οι βραβευμένες (Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας) μεταφράσεις βυζαντινών «μυθιστορημάτων» στη νεοελληνική. Έχει γράψει βιβλία για ενήλικες («Σχεδόν Θάλασσες», εκδόσεις Το Ροδακιό) και κυρίως για παιδιά. Στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας ειδικότερα έχει γράψει, μεταφράσει και διασκευάσει πολλά έργα. Ορισμένα από τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες ή έχουν παρασταθεί στο θέατρο.