Τα εργατικά σωματεία Μαγνησίας, καλούν σε συλλαλητήριο που οργανώνουν την Πέμπτη 4 Νοέμβρη στην πλατεία Ελευθερίας στις 6:00 μμ.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση:
Μετά από τις συσκέψεις συνδικαλιστικών οργανώσεων που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις της χώρας, συντονίζουμε τη δράση μας και δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στους αντεργατικούς νόμους διεκδικώντας Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, διεύρυνση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ο στόχος είναι να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τη δράση μας με απεργιακή κινητοποίηση το αμέσως επόμενο διάστημα.
Η ζωή που μας αξίζει σήμερα δεν είναι αυτή που η κυβέρνηση και η εργοδοσία μας πλασάρουν σαν μονόδρομο.
Δεν είναι μονόδρομος και δεν είναι σύγχρονο τα όσα προβλέπει ο νόμος Χατζηδάκη, οι ατελείωτες ώρες δουλειάς, οι απλήρωτες υπερωρίες, η τρομοκρατία, οι απολύσεις.
Δεν είναι σύγχρονο και δεν το δεχόμαστε καθημερινά να μετράμε νεκρούς και διασωληνωμένος από τον κορονοϊό, αφού είμαστε απροστάτευτοι από την Πανδημία. Με κρεβάτια στις ΜΕΘ ούτε για δείγμα. 2 χρόνια δηλαδή μετά να βρισκόμαστε στο σημείο σαν να μην πέρασε μια μέρα. Με ένα δημόσιο σύστημα υγείας διαλυμένο με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων.
Αντίθετα σύγχρονο και μονόδρομος είναι η ενιαία πάλη των εργαζομένων στις μεταλλοβιομηχανίες, στα εμπορικά, στον τουρισμό και στους ντιλιβεράδες, στους εργαζόμενους στους Δήμους, στους οικοδόμους, στις καθαρίστριες, εργαζόμενους σε κάθε χώρο δουλειάς, για αυξήσεις στους μισθούς, για ανθρώπινα ωράρια, για αργία την Κυριακή, για μέτρα υγείας και ασφάλειας σε κάθε χώρο.
Γιατί δεν είναι σύγχρονο να μην μπορούμε να κοιμηθούμε το βράδυ για το πως θα πάμε την άλλη μέρα στο μάρκετ να πάρουμε τα βασικά. Να βάζουμε στο ζύγι αν θα πληρώσουμε το ρεύμα ή την θέρμανση, το νοίκι ή τα κοινόχρηστα.
Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αποδεχτεί πως ο νόμος Χατζηδάκη, τώρα που ψηφίστηκε, δεν μπορεί να αλλάξει. Υπάρχει πείρα, δεκάδες νόμοι έχουν γίνει κουρελόχαρτα, όταν τα Συνδικάτα μαζί με τους εργαζόμενους αντιστέκονται, κινητοποιούνται, παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Μόνο στο πρόσφατο παρελθόν καταργήθηκε στην πράξη ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, ο νόμος Αχτσιόγλου που προσπάθησε να βάλει εμπόδια στην πραγματοποίηση απεργιών, με το γνωστό 50%+1 των τακτοποιημένων μελών για να είναι “νόμιμη» η απεργία, όταν μάλιστα 9 στις 10 κηρύσσονται παράνομες, αλλά και άλλοι νόμοι. Όπως έγινε πρόσφατα και με τους εκπαιδευτικούς. Που παρά τις αποφάσεις των δικαστηρίων οι απεργιακές κινητοποιήσεις και έγιναν και ήταν και μαζικές και η ίδια η απεργία ήταν από τις πιο πετυχημένες των τελευταίων ετών.
Μέσα από συσκέψεις των σωματείων μας με εργαζόμενους από χώρους δουλειάς, μέσα από συνελεύσεις πρέπει να συντονίσουμε τον βηματισμό μας μαζί με Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, με εκατοντάδες άλλα συνδικάτα και σωματεία σε όλη την χώρα που έχουν ήδη πάρει απόφαση για κλιμάκωση της αγωνιστικής δράσης μας με απεργία αρχές του Δεκέμβρη.
Μπροστά σε αυτή την κλιμάκωση καλούμε σε συγκέντρωση στις 4 Νοέμβρη (18.00 πλ. Ελευθερίας) για να διεκδικήσουμε:
Κατάργηση του νόμου – εκτρώματος Χατζηδάκη.
Αυξήσεις στους μισθούς. Κανείς εργαζόμενος χωρίς ΣΣΕ.
Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κατάργηση του ν. Βρούτση- Αχτσιόγλου ως αφετηρία για την ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού.
Επαναφορά της υποχρεωτικότητας των κλαδικών ΣΣΕ, της αρχής της ευνοϊκότερης Σύμβασης, των τριετιών.
Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν και καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο.
Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας.
Επαναφορά της Κυριακής αργίας σε όλους τους κλάδους.