Ο χορός για τη Δέσποινα Ιωαννίδου είναι πάνω απ’ όλα έμπνευση. Γι’ αυτό κι έπειτα από 25 χρόνια διδασκαλίας στη Φυσική, αλλά και με μεταπτυχιακές σπουδές στη Μελέτη Περιβάλλοντος, τόλμησε να γυρίσει σελίδα στη ζωή της. Από τον περασμένο Οκτώβριο άνοιξε σχολή χορού στη Νέα Ιωνία κι έκανε πραγματικότητα αυτό που ονειρευόταν από παιδί.
Εδώ και δέκα μήνες συμπορεύεται με την Ελευθερία Καρανίκα, με την οποία συνδέεται με πολυετή φιλία, ενώ τις ενώνει η αγάπη τους για τον χορό. «Με την Ελευθερία γνωριζόμαστε την τελευταία 15ετία. Υπάρχει φοβερή «χημεία» ανάμεσά μας. Αμέσως ταιριάξαμε. Ξαφνικά το περσινό καλοκαίρι αποφασίσαμε να δουλέψουμε μαζί. Να κάνουμε κάτι δικό μας. Και την 1η Οκτωβρίου ξεκινήσαμε τη λειτουργία της σχολής «Dance Miracle». Επιλέξαμε αυτή την επωνυμία, επειδή ο χορός είναι ένα θαύμα. Όπως με θαύμα παρομοιάζω τη συνεργασία μου με την Ελευθερία. Πριν από λίγο καιρό, στις 26 Ιουνίου για την ακρίβεια, κλείσαμε τη χρονιά με μία παράσταση, που περιλάμβανε 13 χορογραφίες, με τη συμμετοχή μαθητών μας απ’ όλα τα τμήματα που λειτουργήσαμε», είπε με καμάρι η Δέσποινα Ιωαννίδου, η οποία διδάσκει latin και tango (η Ελευθερία Καρανίκα κάνει oriental, Zumba, μοντέρνο χορό και hip-hop, ενώ τη διδασκαλία στην ομάδα tango της σχολής συμπληρώνει ο Φίλιππος Χατζηιωάννου).
Ανέκαθεν ο χορός ήταν το κρυφό όνειρο της Δέσποινας Ιωαννίδου. Ωστόσο, όσο πήγαινε Λύκειο δεν της δόθηκε ευκαιρία να ασχοληθεί, με εξαίρεση τους παραδοσιακούς χορούς που έκανε στο σχολείο. Αποφοίτησε με άριστα από το Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο της Νέας Ιωνίας, ανήκοντας στην πρώτη «φουρνιά» που πέρασε το… κατώφλι του, ενώ έπειτα βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε Φυσική. Επέστρεψε στον Βόλο το 1994 και τότε ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τον χορό, πηγαίνοντας στη σχολή της Βάσως Τηλιοπούλου, μία από τις πρώτες ιδιωτικές σχολές που λειτούργησαν τότε στην πόλη. «Είπα να δοκιμάσω χορό αμέσως μόλις τελείωσα από τη σχολή μου. Μου άρεσε πολύ και με κέρδισε από την πρώτη στιγμή», εξομολογήθηκε με χαμόγελο.
Έτσι παράλληλα με τη διδασκαλία της Φυσικής, ανοίγοντας μέχρι και δικό της φροντιστήριο κι αφού μεσολάβησε το μεταπτυχιακό της στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, επί μία 25ετία δεν έπαψε στιγμή να ασχολείται με τον χορό και μάλιστα από το 2009 ως δασκάλα. «Στην αρχή ξεκίνησε ως χόμπι. Όμως, όταν για μία δεκαετία, από το 1998 μέχρι το και το 2008, μετακόμισα στην Αθήνα, ασχολήθηκα πιο σοβαρά με τον χορό. Άρχισα να κάνω εντατικά μαθήματα για να βελτιώσω την τεχνική μου. Ακολούθησε ο πρωταθλητισμός και έπαιρνα μέρος σε διαγωνισμούς».
Από τότε που επέστρεψε στη γενέτειρά της, πέρασε διαδοχικά από τρεις σχολές χορού. Μέχρι και σήμερα θυμάται την πρώτη φορά που πέρασε μία αίθουσα διδασκαλίας, με σκοπό να διδάξει αυτό που λατρεύει. Πάντως, η πορεία των πραγμάτων έδειξε ότι δεν αντιμετώπισε προβλήματα από το νέο της μετερίζι, με την κ. Ιωαννίδου να τονίζει: «Η Φυσική είναι κάτι πολύ δύσκολο. Πρέπει να κεντρίσεις το ενδιαφέρον του μαθητή. Να το κάνεις να φαίνεται πολύ απλό, ενώ είναι πιο περίπλοκο. Ξεκίνησα από το δύσκολο, που είναι η Φυσική. Αντίθετα ο χορός, επειδή είναι σαφώς πιο ευχάριστος για μένα, μου φάνηκε πιο εύκολο να τον διδάξω».
Η Βολιώτισσα δασκάλα χορού, πάντως, δείχνει να μη μετανιώνει για την επιλογή της. «Όσα χρόνια ασχολούμαι με τη Φυσική, άλλα τόσα κάνω χορό. Πολλοί με ρωτούν εάν αυτά τα δύο ταιριάζουν. Ανέκαθεν μέσα μου ένιωθα μία ισορροπία. Η μία επιστήμη έχει να κάνει με το μυαλό. Όταν χορεύω, έχω να κάνω με το σώμα. Ασκώντας παράλληλα και τα δύο, ένιωθα πιο ισορροπημένη. Πλέον όμως ανάμεσα στα δύο, επέλεξα να αφοσιωθώ στον χορό και δεν μετανιώνω γι’ αυτό. Με όποιο επάγγελμα κι εάν ασχολείσαι, θα πρέπει να γίνεσαι καλύτερος. Να βελτιώνεσαι μέρα με τη μέρα και να μη μένεις στάσιμος», κατέληξε με νόημα.