Ο Μιχάλης Συριόπουλος είναι ο φετινός νικητής του βραβείου «Δημήτρης Χορν» για τις ερμηνείες του σε δύο παραστάσεις της περσινής θεατρικής σεζόν (2017-2018). Συγκεκριμένα, βραβεύτηκε για τον ρόλο του Καντίντ στο «Καντίντ ή Η αισιοδοξία» του Βολταίρου, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου (Θέατρο Πόρτα) και για τον ρόλο του Κίμωνα στην «Πόλη» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου (Φεστιβάλ Αθηνών/ Πειραιώς 260).
«…Να πολεμάτε για τα όνειρά σας , όποια μα όποια κι αν είναι αυτά… Σας ευχαριστώ όλους που είστε δίπλα μου στη χαρά μου. Συγχωρέστε με που δεν σηκώνω τηλέφωνα απόψε, μα θέλω να το ζήσω χωρίς κινητά τηλέφωνα…. απ’ την ψυχή ως την ψυχή!» ήταν η πρώτη του ανάρτηση, μετά τη νίκη του, στο διαδίκτυο με το τραγούδι «Ηθοποιός» του Δημήτρη Χορν.
Θέλω να αφιερώσω αυτό το βραβείο σε δύο ανθρώπους που μου έμαθαν να είμαι καλοπροαίρετος και να χαμογελάω στα δύσκολα, στους γονείς μου» δήλωσε ο ηθοποιός παραλαμβάνοντας το βραβείο από τον Σταμάτη Φασουλή και πρόσθεσε: «Είναι λίγο περίεργη στιγμή για μένα. Προέρχομαι από μία πολύτεκνη οικογένεια που δεν είχε καμία σχέση με το θέατρο. Πριν από 14 χρόνια, είχα χάσει 36 κιλά για το θέατρο και τριγυρνούσα σε θεατρικές κριτικές επιτροπές με το τραγούδι του Χορν “Πες μου μια λέξη” και με απέρριπταν. Μέχρι και σε τζαζ εκτέλεση το είχα ερμηνεύσει. Απόψε βρίσκομαι εδώ σε μία άλλη πόλη, στην Αθήνα, και η μισή μου ζωή βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πλατεία αυτού του θεάτρου: η οικογένεια μου, οι φίλοι μου, η δασκάλα μου… Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τους σκηνοθέτες μου για τους ρόλους που μου πρόσφεραν, αλλά κυρίως τον Θωμά Μοσχόπουλο γιατί μ’ έκανε να ρισκάρω και να κατέβω από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα φορτωμένος με τα πράγματα μου, τον σκύλο μου και 20 ευρώ στην τσέπη και τον Γιάννη Μόσχο γιατί μ’ έκανε να κοιτάξω από τον καθρέφτη της ψυχής μου. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου γιατί το θέατρο είναι ομαδικό σπορ».