Αναρμόδιο κηρύχτηκε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου με βούλευμά του για την υπόθεση της Μαγνησιακής Πίστης, ο φάκελος της οποίας διαβιβάζεται εκ νέου στην Εισαγγελία Εφετών Λάρισας, προκειμένου να τον παραπέμψει με τη σειρά της στο Συμβούλιο Εφετών, για να κριθεί, αν θα εκδώσει απαλλακτικό βούλευμα ή θα εκδώσει παραπεμπτικό βούλευμα και θα οριστεί δικάσιμος.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου έκρινε εαυτόν αναρμόδιο για την υπόθεση, που αφορά το αδίκημα της απιστίας στην υπηρεσία, με κατηγορούμενους 23 μέλη προηγουμένων διοικήσεων του Συνεταιρισμού, από το 2005 μέχρι το 2013.
Σύμφωνα με την πρόταση και βάσει της οποίας ασκήθηκε η δίωξη (Νόμος 4022/2011) περί καταχραστών του Δημοσίου, αρμόδιο για την περαίωση της ανάκρισης και την παραπομπή ή μη των κατηγορουμένων είναι το Συμβούλιο Εφετών.
Οι διώξεις που αντιμετωπίζουν τα 23 μέλη των προηγουμένων διοικήσεων της Μαγνησιακής Πίστης είναι για απιστία στην Υπηρεσία από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, που είναι κακουργηματικού χαρακτήρα. Βέβαια εφόσον το Συμβούλιο Εφετών κρίνει τελικά την υπόθεση και παραπέμψει τα 23 μέλη, πιθανόν να μην παραπεμφθούν όλοι για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα, αλλά κατά περίπτωση ο καθένας.
Υπενθυμίζεται πως το κατηγορητήριο είχε συμπληρωθεί από απιστία, που ήταν αρχικά, σε απιστία στην υπηρεσία (με την ιδιότητα του υπαλλήλου) σύμφωνα με τα άρθρα 13α, 263Α περ. β’ γ’ ε’ του Ποινικού Κώδικα σε συνδυασμό με τις διατάξεις του Ν. 4022/2011 (επιτάχυνση διαδικασίας – μεγάλο κοινωνικό ενδιαφέρον), όπως συμπληρώθηκε και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 75 του Ν. 4139/2013.
Οι διώξεις για απιστία στην υπηρεσία που αντιμετωπίζουν οι πρόεδροι και τα μέλη του συνεταιρισμού εκείνων των περιόδων, αφορούν ποσά άνω των 30.000 ευρώ, που σημαίνει ότι ίσως η πρόταση είναι για κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες, όχι για όλους φυσικά τους κατηγορούμενους, για τις οποίες ωστόσο τον τελευταίο λόγο θα έχει το Συμβούλιο Εφετών.
Σύμφωνα με τον Ν. 4022/2011 «Εκδίκαση πράξεων διαφθοράς πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων, υποθέσεων μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος και μείζονος δημοσίου συμφέροντος και άλλες διατάξεις», όπως αντικαταστάθηκε στο άρθρο 1, περίπτωση β’, με το άρθρο 75 του Ν. 4139/2013, η υπόθεση υπήχθη στα «κακουργήματα ιδιαίτερα μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος ή μείζονος δημοσίου συμφέροντος, εφόσον υπάγονται στην καθ’ ύλη αρμοδιότητα του Τριμελούς Εφετείου, ο δε χαρακτηρισμός της υπόθεσης ως ιδιαίτερα μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος ή μείζονος δημοσίου συμφέροντος γίνεται με πράξη από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου».