Η τηλεκπαίδευση έφερε στην επιφάνεια με εμφατικό τρόπο τα οικονομικά προβλήματα πολλών οικογενειών Ρομά και γιγάντωσε ακόμη περισσότερο το χάσμα ανάμεσα στη συγκεκριμένη κοινότητα κα την υπόλοιπη κοινωνία.
Μπορεί τα ψηφιακά μαθήματα να αποτελούν μια πραγματικότητα για το μεγαλύτερο μέρος της μαθητικής κοινότητας εδώ και αρκετές εβδομάδες, ωστόσο για πολλούς μαθητές Ρομά η έννοια της τηλεκπαίδευσης τούς είναι παντελώς άγνωστη, καθώς δεν διαθέτουν τον απαιτούμενο ψηφιακό εξοπλισμό, δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα σε ορισμένα σπίτια, ενώ απουσιάζει και ο ψηφιακός αλφαβητισμός των γονέων.
Ο φόβος, όταν επιστρέψουν οι μαθητές στο σχολείο, να έχουν μεγαλώσει τα μαθησιακά τους κενά είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός.
Στο 10ο Δημοτικό Νέας Ιωνίας από τους 317 μαθητές οι 20 περίπου προέρχονται από το Αλιβέρι. «Μπορούμε να πούμε ότι από τους 260 μαθητές Ρομά του σχολείου μας που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία, μόνο 20-30 είναι σε θέση και δύνανται να παρακολουθούν τα μαθήματα τηλεκπαίδευσης» τόνισε χαρακτηριστικά ο διευθυντής του σχολείου κ. Αναστάσιος Γούκος.
Ο ίδιος εκφράζοντας τον έντονο προβληματισμό του για την ψηφιακή απομόνωση των μαθητών Ρομά πρόσθεσε πως «οι υπόλοιποι δυστυχώς δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Και οι λόγοι είναι πολλοί. Οι περισσότεροι δεν διαθέτουν ψηφιακό εξοπλισμό, δηλαδή ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τάμπλετ, ακόμη και κινητό τηλέφωνο.
Υπάρχουν νοικοκυριά τα οποία δεν διαθέτουν καν ηλεκτρικό ρεύμα, οπότε τι να πούμε για το, αν υπάρχουν δυνατότητες για σύνδεση με το διαδίκτυο. Σε σημαντικό τμήμα της κοινότητας υπάρχει φτώχεια. Ακόμη ένα βασικό πρόβλημα είναι η μη εξοικείωση των ενηλίκων με τη νέα τεχνολογία. Δηλαδή οι γονείς δεν μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους για να συνδεθούν με το δίκτυο και να τους συντονίζουν, όποτε χρειαστεί».
Ο κ. Γούκος είναι διευθυντής εδώ και αρκετά χρόνια στο σχολείο. «Η τηλεκπαίδευση ήρθε για να βγάλει στην επιφάνεια όλες τις οικονομικές αδυναμίες των Ρομά και μεγαλώνει το χάσμα με την υπόλοιπη κοινωνία. Προσωπικά επισκέφθηκα τέσσερις φορές το τελευταίο διάστημα την κοινότητα του Αλιβερίου μιλώντας με οικογένειας, γονείς και άλλους. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και χρειάζονται ακόμη μεγαλύτερη στήριξη της πολιτείας. Πολύ φοβάμαι πως, όταν τελειώσει η περιπέτεια της πανδημίας και ανοίξουν τα σχολεία, θα φανερωθούν ακόμη περισσότερα τα μαθησιακά κενά σε αυτούς τους μαθητές».
Λόγω της κατάστασης δεν λειτουργούν τα φροντιστηριακά μαθήματα και οι άλλες δραστηριότητες της μητρόπολης Δημητριάδος από τις οποίες ωφελούνταν πολλαπλά οι Ρομά μαθητές, ενώ δυσκολεύει πολύ και η υλοποίηση του προγράμματος από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Το σχολείο είναι για τους μαθητές κάτι πολύ παραπάνω από χώρος όπου μαθαίνουν γράμματα. Είναι ο τόπος της απόκτησης ευρύτερων μορφωτικών και πνευματικών δεξιοτήτων. Άλλωστε εκτός σχολείου, δεν έχουν σε αρκετές περιπτώσεις το υποστηρικτικό περιβάλλον για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στις νέες κοινωνικές απαιτήσεις.