Μύθοι και θρύλοι συνόδευσαν ανά τους αιώνες το όνομά του, το οποίο έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης μεγάλων αριστουργημάτων της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Οχι μόνο για τη ζωή και τη δράση του Γερμανού μάγου και αλχημιστή δρος Γιόχαν Φάουστ, αλλά ακόμα και για τον θάνατό του: κάποιοι μάρτυρες υποστήριξαν ότι ο δρ Φάουστ πέθανε στη διάρκεια ενός πειράματος χημείας, ενώ ένας χρονογράφος ανέφερε ότι τον στραγγάλισε ο διάβολος.
Επειτα από αιώνες φημών, μύθων, θρύλων και ιστοριών για τον δρα Φάουστ μια πολύ σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη στο Βίτενμπεργκ της Σαξονίας έρχεται να ρίξει φως στο έργο των αλχημιστών του 16ου αιώνα.
Ο εντοπισμός
Οι ερευνητές ανακάλυψαν μέσα σε ένα πρώην μοναστήρι Φραγκισκανών, όπου έκαναν ανασκαφές από το 2008, το παλαιότερο εργαστήριο αλχημείας της κεντρικής Ευρώπης, ηλικίας σχεδόν 500 ετών, το οποίο αποδεικνύει ότι οι αλχημιστές προσπαθούσαν να παρασκευάσουν χρυσό και το οποίο θα μπορούσε να ανήκει ακόμα και στον θρυλικό δρα Φάουστ. Εξάλλου ο διάσημος μάγος και αλχημιστής έδρασε, σύμφωνα με τον Γκαίτε, στη Σαξονία (παρόλο που οι περισσότεροι ιστορικοί τον τοποθετούν στη νοτιοδυτική Γερμανία).
«Είναι το παλαιότερο εργαστήριο αλχημείας που έχει βρεθεί στην κεντρική Ευρώπη», σχολίασε ενθουσιασμένος ο αρχαιολόγος Αλφρεντ Ράιχενμπέργκερ του Landesmuseum. «Αντικείμενα τέτοιου είδους είναι εξαιρετικά σπάνια.
Εργαλεία αλχημιστών τέτοιας έκτασης έχουν βρεθεί πριν από μερικές δεκαετίες μόνο στο Ομπερστοκσταλ της Αυστρίας». Μέσα σε αυτόν τον «μαγικό» κόσμο που ανακαλύφθηκε οι αρχαιολόγοι βρήκαν αντικείμενα που χρονολογούνται στο διάστημα 1520- 1540: δοχεία, φιάλες, πήλινα σκεύη, έναν σκελετό, ακόμη και έναν νεκρό σκύλο, αφού ήταν σύνηθες για τους αλχημιστές της εποχής να έχουν σκύλους στα εργαστήριά τους για να τους χρησιμοποιούν ως πειραματόζωα.
Κατόπιν περαιτέρω έρευνας ανακαλύφθηκαν μέσα στο εργαστήριο στο Βίτενμπεργκ και ίχνη αντιμονίου, ενός ιδιαίτερα τοξικού στοιχείου που λέγεται ότι χρησιμοποιούσαν οι αλχημιστές για την παρασκευή χρυσού μέσα από χημικές αντιδράσεις.
Το σημάδι
Η παρουσία αντιμονίου στο εργαστήριο είναι για τους ειδικούς ένα βέβαιο σημάδι ότι τα κομμάτια των γυάλινων δοχείων που ανακαλύφθηκαν ανήκαν σε αλχημιστές.
Μάλιστα η συντηρήτρια Βέρα Κάιλ χρειάστηκε… 2.800 ώρες για να αποκαταστήσει και τα κατεστραμμένα δοχεία και τα υπόλοιπα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα με αντιμόνιο.
«Παραμένει άλυτο το αν το εν λόγω εργαστήριο αλχημείας ανήκε στον δρα Φάουστ. Πάντως η αλχημεία ήταν κάτι περισσότερο από παραγωγή χρυσού. Το τμήμα Ιατρικής του πανεπιστημίου του Βίτενμπεργκ ήταν πρωτοπόρος στα χρόνια του Λουθήρου», ανέφερε ο Αντρέας Σταλ, ιστορικός του Landesmuseum.