Τοπικά

Στο εδώλιο δύο ασφαλιστικοί πράκτορες από τη Μαγνησία – Διώκονται για υπεξαίρεση ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας

Αντιμέτωποι με σοβαρά αδικήματα βρίσκονται δύο ασφαλιστικοί πράκτορες από τη Μαγνησία, που παραπέμπονται με βουλεύματα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας.
Οι δύο ασφαλιστικοί πράκτορες κατηγορούνται από ασφαλιστικές εταιρείες, τις οποίες εκπροσωπούσαν, για υπεξαίρεση ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας (διαφορά με ασφαλιστική εταιρεία) και συγκεκριμένα ο πρώτος για το ποσό των 27.000 ευρώ περίπου και ο δεύτερος για το ποσό των 20.000 ευρώ περίπου.

Στην πρώτη υπόθεση κατηγορούμενος για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, που το είχαν εμπιστευθεί με την ιδιότητα του εντολοδόχου κατ’ εξακολούθηση, είναι ένας ασφαλιστικός πράκτορας, που εργαζόταν ως εκπρόσωπος ανώνυμης εταιρείας. Η εγκαλούσα εταιρεία, νομίμως εκπροσωπούμενη, συνήψε με τον κατηγορούμενο, ο οποίος διατηρούσε στον Βόλο γραφείο ασφαλειών, σύμβαση συνεργασίας «ασφαλιστικού συμβούλου» στον κλάδο ζωής. Ωστόσο ο πράκτορας κατηγορείται πως δεν απέδωσε στην ενάγουσα εταιρεία τα ασφάλιστρα για το χρονικό διάστημα από το 2013 μέχρι το 2016.
Στη δεύτερη υπόθεση ένας άλλος ασφαλιστικός πράκτορας από νησί των Βορείων Σποράδων είναι κατηγορούμενος για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, που του το είχαν εμπιστευθεί με την ιδιότητα του εντολοδόχου κατ’ εξακολούθηση, για το χρονικό διάστημα από το 2015 μέχρι το 2017.
Άγνωστος είναι ο αριθμός των πελατών των δύο πρακτόρων που έπεσαν θύματά τους.

Σύμφωνα με τη νομολογία του Αρείου Πάγου 817/2012 (Ποιν.), «περίπτωση ξένου κινητού πράγματος αποτελούν και τα χρήματα τα οποία εισπράττει με βάση σχετική συμφωνία ο ασφαλιστικός πράκτορας, ως ασφάλιστρα, για λογαριασμό της ασφαλιστικής επιχείρησης, από τις ασφαλιστικές συμβάσεις που έχει συνάψει, με την υποχρέωση να τα αποδώσει σε ορισμένο συμφωνημένο χρόνο ή όταν του ζητηθούν από την ασφαλιστική επιχείρηση. Η ευθύνη του ασφαλιστικού πράκτορα, κατά τον χρόνο που έχει στην κατοχή του τα ασφάλιστρα, τα οποία εισέπραξε για λογαριασμό της ασφαλιστικής επιχείρησης, ως θεματοφύλακάς τους, δεν αναιρεί την ιδιότητά του ως εντολοδόχου της ασφαλιστικής εταιρείας. Η σχέση που συνδέει τον ασφαλιστικό πράκτορα με την ασφαλιστική επιχείρηση φέρει χαρακτήρα μικτής σύμβασης, η δε σύμβαση παρακαταθήκης έχει παρακολουθηματικό χαρακτήρα, αφού η υποχρέωση για φύλαξη και απόδοση των ασφαλίστρων είναι αναγκαία συνέπεια της κύριας σύμβασης. Για την ποινική αξιολόγηση της συμπεριφοράς του ασφαλιστικού πράκτορα κρίσιμη είναι η ιδιότητά του ως εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας και όχι ως θεματοφύλακα».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το