Τοπικά

«Στις καλένδες» ο νόμος για φύλαξη του DNA των ζώων συντροφιάς

 

Για τα… προσεχώς μεταφέρθηκε η εφαρμογή του νόμου 4830/2021, που αφορά στην εφαρμογή κανόνων για τις συνθήκες ευζωίας των ζώων συντροφιάς. Πρόκειται για έναν νόμο που παρόλο που ψηφίστηκε δύο χρόνια πριν, έμεινε στα… αζήτητα και ξαφνικά το 2023 η κυβέρνηση επιχείρησε να τον ενεργοποιήσει, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από ιδιοκτήτες ζώων, φιλοζωικές και κυνηγετικές οργανώσεις, αλλά και από κτηνιάτρους. Τελικά, ο αρμόδιος υφυπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας, ανακάλεσε την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου.
Ο συγκεκριμένος νόμος 4830/2021 έχει σκοπό τον καθορισμό της διαδικασίας και των λεπτομερειών για την αποστολή δείγματος γενετικού υλικού του ζώου συντροφιάς στο Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων Συντροφιάς (ΕΦΑΓΥΖΣ) του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών από ιδιοκτήτη σκύλου ή γάτας που δεν επιθυμεί να στειρώσει το ζώο.
Παρ’ όλο που ψηφίστηκε το 2021 και οι κτηνίατροι προειδοποιούσαν τους ιδιοκτήτες ζώων ότι επίκειται η εφαρμογή του, ουδέποτε έγινε πραγματικότητα, μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, όταν αιφνιδίως ανακοινώθηκε πως πρόκειται να εφαρμοστεί. Τελικά, όμως, και πάλι η κυβέρνηση έκανε πίσω, καθώς όχι μόνο προκλήθηκαν έντονες αντιδράσεις, αλλά επιπλέον διαπιστώθηκε πως και η ίδια η κυβέρνηση ήταν ακόμη ανέτοιμη να υποστηρίξει αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις που υπήρξαν, οι οποίες, όμως, μπέρδεψαν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Αρνούνται να στειρώσουν τα ζώα τους
Η φιλοσοφία του συγκεκριμένου νόμου δεν μπορεί να βρει εφαρμογή στην Ελλάδα, υποστήριξε το μέλος της Φιλοζωικής Ομάδας Βόλου, κ. Χρύσα Κοσκινά, η οποία τόνισε πως υπάρχουν πολλοί ιδιοκτήτες ζώων που αποφεύγουν ακόμη και τη στείρωση, με αποτέλεσμα να πληθαίνουν τα αδέσποτα, εξαιτίας των ασυνείδητων που δεν ελέγχουν τις γέννες. «Δε νομίζω κάτι τέτοιο να γίνει στην Ελλάδα, οι ιδιοκτήτες αποφεύγουν τη στείρωση, ενώ δόθηκε μεγάλος αγώνας για να δεχθούν την αναγκαιότητα να τσιπαριστούν τα ζώα τους. Ειδικά για τα δεσποζόμενα, υπάρχει σε μεγάλο βαθμό άρνηση να στειρωθούν, παρ’ όλο που ο κίνδυνος είναι ίδιος για ανεπιθύμητες γέννες, όπως και με τα αδέσποτα, αν δεν δοθεί η δέουσα προσοχή» ανέφερε η ίδια στη «Θ».

Επιφυλακτικοί οι κτηνίατροι
Θέση στο ζήτημα πήρε, όμως, και ο Κτηνιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας, που υιοθετεί τη γενικότερη στάση του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, ο οποίος έχει εκφράσει τη διαμαρτυρία του για το γεγονός ότι κλήθηκε τελευταίος να διατυπώσει γνώμη κατά την προεργασία του νόμου.
«Γενικότερα τα σχόλια που ακούμε από τους ιδιοκτήτες των ζώων για τον νόμο είναι αρνητικά. Οι ιδιοκτήτες έρχονται αντιμέτωποι με ένα δίλημμα που τους επιβαρύνει ό,τι κι αν επιλέξουν» είπε ο πρόεδρος του Κτηνιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, κ. Παύλος Σταμόπουλος, αναφερθείς στο κόστος της όλης διαδικασίας. Σημειώνεται πως το κόστος για τη συλλογή DNA του ζώου και την αποστολή του στην ειδική βάση ανέρχεται σε 150 ευρώ συν την πληρωμή του κτηνιάτρου, ποσό που δεν είναι πολύ διαφορετικό από το κόστος της στείρωσης.
«Αυτό είναι και το βασικό θέμα των ιδιοκτητών ζώων» συνέχισε ο κ. Σταμόπουλος, εξηγώντας πως πολλοί ιδιοκτήτες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε αυτό, ενώ τόνισε την παντελή απουσία ελεγκτικών μηχανισμών από το όλο πλαίσιο εφαρμογής του νόμου.
«Εμείς ως κτηνίατροι δεν μπορούμε να επιβάλλουμε στον ιδιοκτήτη τι θα κάνει με το ζώο του, αυτό είναι αρμοδιότητα άλλων φορέων, που θα έπρεπε κι εκείνοι να έχουν ενημερωθεί. Επιπλέον, εκκρεμεί να δούμε πότε και υπό ποιες συνθήκες θα δουλέψει το Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων Συντροφιάς, αλλά και πώς θα γίνεται η όλη διαδικασία. Γενικότερα είμαστε επιφυλακτικοί τόσο ως προς την εφαρμογή του νόμου, όσο και ως προς το αποτέλεσμα», δήλωσε ο πρόεδρος του Κτηνιατρικού Συλλόγου.
Ο ίδιος εκτίμησε πως τελικά δεν θα κατορθώσει ο νόμος να ελέγξει τον πληθυσμό των αδέσποτων, το οποίο είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα και χρειάζεται, αντίθετα, να δοθεί έμφαση στις υπεύθυνες υιοθεσίες, την ενημέρωση του κόσμου και τη χρηματοδότηση τουλάχιστον των μεγάλων δήμων, για να διαχειρίζονται τα αδέσποτα σε συνεργασία με τους κτηνιατρικούς Συλλόγους και τις φιλοζωικές οργανώσεις, καθώς και μέσα από διαδημοτικές συνεργασίες.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΑΜΠΡΟΝΙΚΟΥ

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το