Στις επάλξεις της κωπηλασίας ο Γιώργος Φώτου για περισσότερα από 30 χρόνια 

Παλιοί Βολιώτες πρωταθλητές, που έχουν γράψει με «χρυσά» γράμματα τα ονόματά τους στις σελίδες του τοπικού αθλητισμού, εξακολουθούν να βρίσκονται στις επάλξεις και να προσφέρουν στις νεότερες γενιές. Ο Γιώργος Φώτου, ο οποίος την τελευταία τριετία είναι μέλος στο τεχνικό επιτελείο της εθνικής ομάδας κωπηλασίας, με «όπλο» την πολυετή εμπειρία του δουλεύει με τα κορυφαία πληρώματα της χώρας, ώστε η Ελλάδα να είναι ανταγωνιστική σε διεθνές επίπεδο.

Το 1988, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, η ελληνική κωπηλασία εκπροσωπήθηκε για πρώτη φορά έπειτα από σαράντα χρόνια με τρία πληρώματα στη διοργάνωση. Η τετράκωπος άνευ πηδαλιούχου τερματίζει στη 12η θέση, με πλήρωμα αμιγώς βολιώτικο. Οι Σπύρος Γάτος, Γιώργος Φώτου, Βασίλης Λυκομήτρος και Χρήστος Χριστομάνος, από τον Βόλο βρέθηκαν στη Νότια Κορέα, όπου εκπροσώπησαν επάξια τα ελληνικά χρώματα. Για τον Γιώργο Φώτου, η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ’88 ήταν το επιστέγασμα μίας εκπληκτικής τριετίας, καθώς με ταίρι στη βάρκα τον Σπύρο Γάτο, πανηγύρισαν τρία διαδοχικά αργυρά μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Το 1986 και το 1987 στους Έφηβους, στη δίκωπο μετά πηδαλιούχο (με πηδαλιούχους αντίστοιχα τους Βολιώτες Κοτρώτσο και Γεωργίου) και το 1988 στους Νέους στη δίκωπο άνευ, ο Φώτου έδειξε πως ήταν ένας από τους κορυφαίους. Μέχρι που το 1997, στα είκοσι οκτώ του χρόνια πια, χάρισε στην Ελλάδα το πρώτο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών, και πανηγύρισε την σπουδαιότερη -μέχρι τότε- επιτυχία στην ιστορία του αθλήματος. Η 6η Σεπτεμβρίου θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του Φώτου, ο οποίος στο Εγκεμπελέτ της Γαλλίας, βγήκε τρίτος στον κόσμο στη δίκωπο με πηδαλιούχο, μαζί με τον Κώστα Καρυώτη από την Κατερίνη που τότε είχε έρθει με μεταγραφή στον ΝΟΒΑ και πηδαλιούχο τον Λάμπρο Ρίζο από τα Ιωάννινα. Ήταν μία συγκλονιστική κούρσα, αφού οι ΗΠΑ πήραν το χρυσό με χρόνο 6.56, δεύτερη είχε έρθει η Αυστραλία με 6.56.66 και το ελληνικό πλήρωμα κατέκτησε το χάλκινο με 6.57. Τρία χρόνια αργότερα έπαψε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην εθνική ομάδα, ενώ το 2004 αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση.

Έκτοτε μεσολάβησε ένα μεγάλο διάστημα αποχής από τον χώρο κωπηλασίας, που άγγιξε τα επτά περίπου χρόνια. Στο ενδιάμεσο πρόλαβε να φορέσει στολή… πυροσβέστη, μια και διορίστηκε τιμής ένεκεν στο Πυροσβεστικό Σώμα, για να κάνει τελικά μετάταξη στον χώρο της εκπαίδευσης και πλέον εργάζεται ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής. Από το 2017 στελεχώνει το team των ομοσπονδιακών προπονητών υπό τις οδηγίες του Τζιάνι Ποστιλιόνε, μαζί με τον Σπύρο Γάτο που βρίσκεται από πέρσι στην εθνική, τον Κώστα Κοντομανώλη και τον Θωμά Τριανταφύλλου. Όσον αφορά στους υπόλοιπους της… παρέας στη Σεούλ, ο Χρήστος Χριστομάνος συνεργάζεται με την ΕΚΟΦΝΣ έχοντας αναλάβει τον ρόλο του μεταφορέα των σκαφών και του εξοπλισμού των εθνικών, ενώ ο Βασίλης Λυκομήτρος που εξελίχθηκε σ’ έναν εξαίρετο γιατρό με ειδικότητα στη χειρουργική ορθοπεδική, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ετοιμάζεται να διεκδικήσει την προεδρία της ομοσπονδίας κωπηλασίας στις επερχόμενες εκλογές του Σεπτεμβρίου.

«Τα τελευταία χρόνια, οι περισσότεροι της γενιάς μου επιστρέψαμε στον χώρο», παραδέχθηκε από το κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά, όπου βρίσκεται στο κοινόβιο της εθνικής, ενώ έκλεισε υπογραμμίζοντας πως το… λόμπι των Βολιωτών αποδεικνύεται ισχυρό στην ελληνική κωπηλασία: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Βασίλη Πολύμερο που κατέχει τη θέση του γενικού εφόρου των εθνικών ομάδων και το περσινό πέρασμα του Σίμου Σάμιου από το ομοσπονδιακό επιτελείο, ενώ στο ιατρικό team έχουμε τον ορθοπεδικό Γιάννη Χριστογιάννη με καταγωγή από τη Μιτζέλα».