«Εισιτήριο»… άνευ επιστροφής στην ακαδημαϊκή κοινότητα εξέδωσε το Ανώτατο Πειθαρχικό σε πανεπιστημιακό καθηγητή που εξαπατούσε επί 5ετία το πανεπιστήμιο εισπράττοντας από ανύπαρκτα ταξίδια και αεροπορικά εισιτήρια «μαϊμού» ή «φουσκωμένα», ποσό 233.317 ευρώ και αποδίδοντας τις πράξεις του στο μνημονιακό οικονομικό άγχος!
Ο αποπεμφθείς πανεπιστημιακός ομολόγησε και επέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων δηλώνοντας «έμπρακτη μετάνοια» στην προσπάθειά του να αποφύγει τον βαρύ πέλεκυ της Δικαιοσύνης καθώς αντιμετωπίζει κακουργηματικές κατηγορίες από την Εισαγγελία Διαφθοράς. Αίσθηση πάντως προκάλεσε το γεγονός ότι ο πολυπράγμων τ. καθηγητής θέλοντας να εξηγήσει την παράνομη δράση του επικαλέστηκε την ανάγκη ρευστότητας για την πρόοδο προγραμμάτων αλλά και την ψυχολογική ανασφάλεια που του έχουν προκαλέσει η οικονομική κρίση και οι μισθολογικές περικοπές που έφεραν τα Μνημόνια.
«Αμάρτησα για το Μνημόνιο» θα μπορούσε να πει συνοψίζοντας τους σχετικούς απολογητικούς ισχυρισμούς του (κατά παράφραση της επικής πλέον φράσης του γνωστού δράματος της παλαιάς ελληνικής ταινιοθήκης), αν η δράση στον τομέα της πλαστογράφησης και εξαπάτησης δεν είχε ξεκινήσει από το 2008, δηλαδή το έτος 2 π.Μ. (προ Μνημονίων)…
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επικαλέστηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης και ότι ενήργησε με επιπολαιότητα αφού το οικονομικό άγχος μεγάλωσε από τη διεύρυνση της οικογένειάς του και με τρίτο παιδί. Το Ανώτατο Πειθαρχικό των μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ (με τη συμμετοχή κατά πλειοψηφία ανώτατων δικαστών), αποκρούοντας και τους ισχυρισμούς του ότι ουσιαστικά δεν έβλαψε το Δημόσιο (γιατί τα ποσά αφορούσαν κοινοτικούς πόρους), «απάντησε» αυστηρά στον καθηγητή…
Η δράση και η ομολογία του
Κατά την πειθαρχική απόφαση της οριστικής παύσης του (την οποία τώρα προσπαθεί να «ρίξει» στα δικαστήρια, θέλοντας να επιστρέψει), η δράση του ξεκίνησε το 2008, όταν άρχισε η ηλεκτρονική έκδοση αποδείξεων πώλησης εισιτηρίων. Ο πανεπιστημιακός από την αποφοίτησή του άρχισε να δουλεύει ως συνεργάτης Πολυτεχνικής Σχολής της Β. Ελλάδας και την τελευταία 15ετία ανέβηκε στην ακαδημαϊκή ιεραρχία ως αναπληρωτής καθηγητής με πολυσχιδείς δραστηριότητες σε μελέτες, ερευνητικά προγράμματα και δημοσιεύσεις έως πολύ πρόσφατα.
Ωστόσο, ο μεγάλος αριθμός μετακινήσεων του ιδίου (ως επιστημονικά υπεύθυνου σχετικού τομέα) αλλά και συνεργατών του σε συνεχή ταξίδια κίνησε την περιέργεια της αρμόδιας επιτροπής ελέγχου, αφού πέρα από την αίσθηση ότι όλοι ήταν «με μια βαλίτσα στο χέρι» εντοπίστηκε κάποια παρατυπία σε τιμολόγιο το φθινόπωρο του 2013. Ο πανεπιστημιακός αμέσως «έσπασε» και ομολόγησε την υπερπενταετή έκδοση πλαστών παραστατικών εισιτηρίων για μετακινήσεις του ιδίου ή συνεργατών του που ποτέ δεν έγιναν, καθώς και τη νόθευση των σχετικών αποδείξεων με «φούσκωμα» των τιμών των αεροπορικών εισιτηρίων.
Δέχθηκε μάλιστα ότι όλα τα έκανε ο ίδιος εν αγνοία των συνεργατών του και προθυμοποιήθηκε να επιστρέψει ό,τι είχε ενθυλακώσει, δίνοντας σε τρεις δόσεις ποσό 183.271 ευρώ (καθώς αμφισβήτησε ότι είχε πάρει παράνομα άλλα 50.000 ευρώ που του καταλογίζει το πανεπιστήμιο). Η ομολογία οδήγησε στην άμεση πειθαρχική παραπομπή του χωρίς να χρειαστεί ΕΔΕ, ενώ η Εισαγγελία Διαφθοράς άσκησε εναντίον του κακουργηματική δίωξη για πλαστογραφία μετά χρήσεως, απάτη, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα («ξέπλυμα χρήματος»).
Στην υπερασπιστική του προσπάθεια να αποφύγει τα χειρότερα (αφού απειλούνταν με βαριές ποινές κάθειρξης και αποπομπής από το σώμα) επικαλέστηκε ότι ομολόγησε αμέσως γιατί όλα αυτά τα χρόνια ένιωθε τύψεις και ζήτησε να «παγώσει» η πειθαρχική διαδικασία εναντίον του μέχρις ότου αποφανθεί η ποινική Δικαιοσύνη, από την οποία διεκδικεί τώρα επιεική μεταχείριση λόγω της έμπρακτης μετάνοιας και επιστροφής των χρημάτων (παρά τη διχογνωμία για το τελικό ύψος της οφειλής).
Το Ανώτατο Πειθαρχικό απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς και αρνήθηκε να τον διατηρήσει στο σώμα (επιβάλλοντας προσωρινή παύση), καθώς έδειξε μάλλον να ενοχλείται από (και όχι να συμμερίζεται) τις δικαιολογίες του.
Προσφεύγει στη Δικαιοσύνη
Προσφεύγοντας κατά της αποπομπής του, ο πρώην πανεπιστημιακός υποστηρίζει ότι παραβιάστηκαν διάφορες διαδικασίες (επειδή δεν έγινε ΕΔΕ, γιατί θεωρεί παράνομη τη σύνθεση του Πειθαρχικού κ.λπ.) καθώς και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Γιατί με την όλη συμπεριφορά του, την ομολογία των πράξεών του, την επιστροφή των χρημάτων, την πολυετή συνεισφορά του στην ακαδημαϊκή κοινότητα, δεν πρέπει να υποστεί την αυστηρότερη πειθαρχική ποινή που θα τον οδηγήσει στην οικονομική εξόντωση.
Πηγή www.ethnos.gr