Από μικρή ηλικία θυμούνται τον εαυτό τους να βρίσκονται στα κτήματα και να βοηθούν τους γονείς τους στη συγκομιδή των μήλων, των ελιών και των άλλων προϊόντων της ξεχωριστής πηλιορείτικης γης. Οι γυναίκες αγρότισσες της Ζαγοράς έχουν κομβικό ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής.
Από πολύ νωρίς το πρωί, το δρομολόγιο καθημερινό από το σπίτι στο χωράφι για να τονώσουν τον οικογενειακό εισόδημα και να δώσουν νέα προοπτική στον τόπο.
Με μεράκι, με χαμόγελο, με πίστη και υπομονή οι γυναίκες της Ζαγοράς στέλνουν το δικό της μήνυμα.
Η 47χρονη κ. Κερασία Στάμου από δεκαπέντε ετών θυμάται τον εαυτό της αγρότισσα. «Αρχικά βοηθούσα τον πατέρα μου και τώρα βοηθώ την οικογένειά μου» τόνισε η ίδια και πρόσθεσε πως «έχει τρία παιδιά, ηλικίας 24, 20 και 18 ετών, που επίσης βοηθούν. Οι δυσκολίες της αγρότισσας είναι πολλές. Από νωρίς το πρωί πηγαίνουμε στο χωράφι και μετά θα πρέπει να επιστρέψουμε στο σπίτι για να κάνουμε τις οικιακές δουλειές. Και δουλεύουμε όλο τον χρόνο, αφού εκτός από τα μήλα υπάρχουν και οι ελιές».
Μάλιστα ανέφερε πως «και τα νέα κορίτσια συμμετέχουν στις αγροτικές δουλειές γιατί ξέρουν ότι από τον αγροτικό τομέα υπάρχει εισόδημα».
Από την πλευρά της η 51χρονη κ. Αλεξάνδρα Παφίλη είναι αγρότισσα από πολύ μικρή ηλικία. «Όλα μας τα χρόνια ασχολούμαστε με τα κτήματα και προσπαθούμε να συμπληρώσουμε το εισόδημά μας μέσα από τον Συνεταιρισμό Γυναικών, αλλά και τον Αγροτικό Συνεταιρισμό. Πάντα πρέπει να προσπαθούμε, γιατί αυτό απαιτεί ο αγροτικός τομέας. Από την άλλη πλευρά η γη πάντα δίνει ευκαιρίες. Είμαστε ευχαριστημένοι, αλλά θα θέλαμε και οι συνθήκες, όπως στη φορολογία και τις εισφορές, να είναι καλύτερες. Πάντως η ευρύτερη περιοχή της Ζαγοράς προσφέρει προοπτική στους νέους. Η δικιά μου η κόρη σπούδασε και επέστρεψε στο χωριό για να δραστηριοποιηθεί».
Παίρνοντας τον λόγο η 58χρονη κ. Μαρία Στάμου, η οποία για αρκετά χρόνια είναι η πρόεδρος στον γυναικείο συνεταιρισμό, επισήμανε πως «οι γυναίκες αγρότισσες στηρίζουν τα πάντα, το σπίτι, την οικογένεια, τους άνδρες τους, τα κτήματα, την παραγωγή. Η γυναίκα δεν είναι μόνο στα κτήματα, αλλά και στο σπίτι για να ετοιμάσει τα γεύματα για τους εργάτες που κάνουν τη συγκομιδή με τα διάφορα προϊόντα. Γνωρίζουν πως θα πρέπει να είναι στο χωράφι, να βοηθούν, γιατί αν δεν στηρίξουν τα κτήματα, δεν έχουν εισόδημα. Δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από τους άνδρες και τους εργάτες που έρχονται για να δουλέψουν στις καλλιέργειες».