«Στα κόκκαλα φωτιά»: Μυθιστόρημα από την Κατερίνα Χαρίτου για το θέμα της κακοποίησης 

Στο έργο, η Ερίν είναι ένα θύμα στη σχέση με τον ζαχαροπλάστη που διακατέχεται από τη μανία της ειδίκευσης σε εταιρεία. Η ηρωίδα υπομένει βαναυσότητες, αλλά οι κρίσεις που παθαίνει ο άντρας σε συνδυασμό με την παραλογική ζήλια χειροτερεύουν.
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του ζαχαροπλάστη έχει η μητέρα του και με πανούργα σχέδια. Ο Γερνιά υπακούει σε ό,τι πει ακόμη και αν είναι παράλογο.
Η κοπέλα μαθαίνει την αλήθεια τελικά, αλλά ο έρωτας λαβώνει την καρδιά της με τη ματιά ενός αγνώστου. Η Ερίν αισθάνεται δέσμια. Οι αυτοκαταστροφικές τάσεις την πνίγουν. Ο Απόλλωνας είναι ο μοναδικός βράχος από τον οποίο μπορεί να πιαστεί για να σωθεί. Θα καταφέρει τελικά, ο άγνωστος άντρας να την κρατήσει στη ζωή;
Το βιβλίο δεν αφορά ένα άτομο, αλλά αφορά όλους μας, γιατί όλοι γύρω μας διατρέχουμε τον ίδιο κίνδυνο.
Είναι το παιδί που δεν μιλάει και η γυναίκα κρύβεται στη σιωπή. Δεν είναι όμως αυτό, αλλά ο άντρας που ζει την αυταπάτη για τον εαυτό και τη ζωή του.
Μέσα από τον πόνο και την τραγωδία της Ερίν, δεν βλέπουμε ειρωνεία, αλλά την κοροϊδία.
Όταν κάποιος διαβάσει το μυθιστόρημα «Στα κόκκαλα φωτιά» θα καταλάβει για ποιους λόγους θα πρέπει να ενημερώνει το παιδί για το θέμα της χειραγώγησης και της κακοποίησης, όσο αυτό είναι μικρό. Η αθωότητα εύκολα μπορεί να ξεγελαστεί. Οι αδύναμοι είναι θύματα. Ο άνθρωπος που ξέρει να προστατεύει, φροντίζει για τους αγαπημένους του, αλλά αυτός που νοιάζεται, διαβάζοντας το βιβλίο, θα συμβουλεύσει όσους αγαπάει βαθιά με την καρδιά. Γιατί ο κίνδυνος είναι πάντα κοντά μας και πάντοτε δίπλα. Όποιος γνωρίζει την αλήθεια ξέρει πώς να συμβουλεύσει τα παιδιά. Αυτός που αγνοεί, αποφεύγει είναι ο πιο επικίνδυνος γιατί με τον τρόπο θέτει τα παιδιά σε κίνδυνο.