Μεγάλη απάτη εις βάρος ενός οικογενειάρχη από την ευρύτερη περιοχή του Βόλου.
Αγόρασε τζιπ μεταχειρισμένο 16.000 ευρώ, δανείστηκε για την αγορά του από τράπεζα 5.000 ευρώ και χθες το κατάσχεσε η αστυνομία.
Η αστυνομία φέρεται να εντόπισε τα παρακλάδια σπείρας που δρά σε όλη την Ελλάδα πουλώντας πολυτελή αυτοκίνητα , «σπασμένα» σε «κομμάτια», ή κλεμμένα.
«Αγοράστηκε το αυτοκίνητο από ιδιώτη , πρόσωπο υπαρκτό με τραπεζικούς λογαριασμούς , ΑΦΜ και η αγοροπωλησία έγινε με βάση όσα προβλέπει ο Νόμος. Σήμερα κινδυνεύουμε να μείνουμε χωρίς αυτοκίνητο και με ένα δάνειο στην τράπεζα 135 ευρώ το μήνα. Η σύζυγός μου ενημερώθηκε στη δουλειά της ότι το αυτοκίνητο κατάσχεται και η αστυνομία μας ενημέρωσε πως ομάδα από τη Θεσσαλονίκη που παρακολουθεί την υπόθεση θα εξετάσει το αμάξι. Είναι άγνωστο εάν θα μας επιστραφεί το αυτοκίνητο. Εμείς ξέρουμε πως για πολύ καιρό δεν θα έχουμε αυτοκίνητο αλλά μόνο χρέη» δήλωσε στη «Θ» ο παθών, που είναι ιδιωτικός υπάλληλος και χρεώθηκε για την απόκτηση ενεός ασφαλούς αυτοκινήτου, πριν τρεις μήνες.
Η αστυνομία ερευνά μήνες την σπείρα που έχει κλέψει τουλάχιστον 232 αυτοκίνητα και πολλά μέλη της συμμορίας έχουν συλληφθεί, αλλά εντοπίζονται συνεχώς συνεργοί και «παρακλάδια».
Οι δράστες κλέβουν τα αυτοκίνητα «κατά παραγγελία»- δηλαδή συγκεκριμένες μάρκες και μοντέλα που έχουν εμπορική ζήτηση.
Στην περίπτωση του οικογενειάρχη από τον Βόλο αναζητείται ο «αχυράνθρωπος» που του πούλησε το αυτοκίνητο.
Να σημειωθεί ότι μέλη της οργάνωσης αναζητούν , από συγκεκριμένες κατηγορίες οχήματα, είτε σε δημοπρασίες πώλησης οχημάτων με υλικές ζημιές, συνήθως σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, είτε στην Ελλάδα, από πωλήσεις τρακαρισμένων – ασύμφορων προς επισκευή οχημάτων, κυρίως από εταιρείες ενοικιάσεων.
Τα «κατάλληλα» οχήματα τα «χτυπούσαν» στις δημοπρασίες, σε ποσότητες και σε πολύ χαμηλές τιμές. Ακολούθως, φόρτωναν τα οχήματα σε αυτοκινητάμαξες που κατείχαν και τα μετέφεραν στην Ελλάδα.
Παράλληλα άλλα μέλη της ομάδας εντόπιζαν οχήματα, από τις συγκεκριμένες κατηγορίες που ήταν «εύκολο» να κλαπούν, καθώς αυτά είτε ήταν σταθμευμένα σε εξωτερικό χώρο, είτε στις πυλωτές των πολυκατοικιών.
Για τη διάρρηξη των οχημάτων χρησιμοποιούσαν ειδικό τεχνικό εξοπλισμό όπως lap top , διαγνωστικά που συνδέονται στην ειδική θύρα των οχημάτων, αυτοσχέδια εργαλεία τύπου «Τ» που χρησιμοποιούνται για την παραβίαση των θυρών εισόδου των οχημάτων κ.α.
Όταν επέλεγαν κάποιο όχημα το οποίο αδυνατούσαν να το αφαιρέσουν με τον εξοπλισμό που κατείχαν, επιστράτευαν έτερα μέλη της οργάνωσης, τα οποία κατείχαν ειδικά γερανοφόρα οχήματα και το φόρτωναν σε αυτά για να το μεταφέρουν στους χώρους τους.
Ακολούθως τα οχήματα τα μετέφεραν προσωρινά σε απομονωμένα σημεία και τα ερευνούσαν για να εντοπίσουν συστήματα γεωγραφικού εντοπισμού (GPS TRACKERS) που τυχόν υπήρχαν στο εσωτερικό τους. Στη συνέχεια, μετέβαιναν σε σημεία με ελάχιστη κίνηση οχημάτων όπου τα στάθμευαν για μικρό χρονικό διάστημα, συνήθως 1 – 2 ημερών, και μετά από αυτό τα μετέφεραν είτε σε «καβάντζες» – διαλυτήρια, είτε σε απομονωμένες αποθήκες για να τα διασφαλίσουν έως ότου φροντίσουν για την περαιτέρω διάθεσή τους.
Παράλληλα, έτερα μέλη της οργάνωσης, παραλάμβαναν τα οχήματα που έρχονταν από το εξωτερικό και ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν, αποφάσιζαν αν θα τα αποσυναρμολογήσουν για να πουληθούν ως ανταλλακτικά ή αν θα μπορούσαν να τα επισκευάσουν με ανταλλακτικά τα οποία θα προέρχονταν από τα κλεμμένα οχήματα.
Στην συνέχεια, χρησιμοποιώντας τα έγγραφα από τα οχήματα που είχαν εισαγάγει, πλαστογραφούσαν τους χαρακτηριστικούς αριθμούς των κλεμμένων οχημάτων με τους αντίστοιχους από τα οχήματα που είχαν εισαγάγει και τα ταξινομούσαν, είτε στις εταιρείες που είχε υπό την επιρροή της η οργάνωση, είτε σε «αχυράνθρωπους» έναντι αμοιβής.
Στο τελικό στάδιο, τα «έτοιμα» προς πώληση οχήματα τα διέθεταν μέσω των εταιρειών που κατείχαν ή τα ταξινομούσαν στις εταιρείες αυτές ή μέσω «αχυρανθρώπων» τα διέθεταν προς πώληση σε ανυποψίαστους πολίτες, οι οποίοι αγνοούσαν την πραγματική προέλευσή τους.