Σόνια Σαουλίδου “Πάντα ψάχνω για υποθέσεις- γρίφους με κοινωνικές προεκτάσεις

Η Σόνια Σαουλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Επικοινωνία στο Slippery Rock University, στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά ως δημοσιογράφος. Επίσης, ανέλαβε την παρουσίαση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών παραγωγών σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Το 2013 μετακόμισε στο Κέιπ Κόραλ της Φλόριντα, όπου η μόνη επαγγελματική επιλογή που είχε στη μικρή αυτή παραθαλάσσια πόλη ήταν να εργαστεί ως μεσίτρια. Εκεί ξεκίνησε στα μέσα του 2017 να γράφει το πρώτο της αστυνομικό θρίλερ, Το Ακρωτήρι των Κοραλλιών, το οποίο ολοκλήρωσε την ίδια χρονιά με την επιστροφή της στην Ελλάδα (Εκδόσεις Ωκεανίδα, 2019). Ακολούθησαν από τις Εκδόσεις Bell το αστυνομικό-ψυχολογικό θρίλερ Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ (2021), Ο φάρος του Κένεμπεκ (2022) και Μη με ξεχάσεις (2023), το οποίο μας έδωσε την αφορμή για τη συνέντευξη.

Συνέντευξη 

ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΜΑΛΙΣΣΟΒΑ

Μη με ξεχάσεις, ο τίτλος του μυθιστορήματός σας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell. Θα μας αποκαλύψετε κάποια στοιχεία του;

Η υπόθεση ξεκινάει με μία ασυνήθη κατάσταση. Μία γυναίκα συνέρχεται από κώμα σε ένα πολυτελές δωμάτιο εντατικής θεραπείας, δε θυμάται απολύτως τίποτα για την ίδια και τη ζωή της. Ένας γοητευτικός και πετυχημένος άντρας της συστήνεται ως ο σύζυγός της. Επιστρέφουν στο ονειρεμένο Μπάουχαους σπίτι τους κι ενώ εκείνος είναι καλός μαζί της, η γυναίκα για κάποιο λόγο πιστεύει ότι δεν της ανήκει η ζωή που ζει κι ότι υπάρχει κάποιος δόλος. Η αλήθεια είναι ότι έρχονται πολλά γεγονότα να την επιβεβαιώσουν όπως και κάποια άλλα για να τη διαψεύσουν. Αυτό το σκωτσέζικο ντους αποτελεί και παιχνίδι με το μυαλό του αναγνώστη. 

Στο β’ μέρος της ιστορίας, μαθαίνουμε για μία άλλη μικρή οικογένεια μάνας και κόρης. Η μάνα εξαφανίζεται. Αυτή η μάνα είναι άραγε η ίδια γυναίκα που ξύπνησε από το κώμα ή μήπως όχι; 

Στο γ’ μέρος όλες οι ιστορίες συναντώνται σ’ ένα σημείο που λύνει τον γρίφο με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Μόνο ένας όμως αποτελεί την αλήθεια.

Ποια ήταν η αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου;

Πάντα ψάχνω για υποθέσεις-γρίφους με κοινωνικές προεκτάσεις. Στην ιστορία αυτή, γράφω για την αγάπη, την εκμετάλλευση, τη συγχώρεση, τον έρωτα, την ατυχία.

Ψυχολογικό θρίλερ που κρατά τον αναγνώστη με κομμένη την ανάσα. Αλήθεια, πόσο επίπονη είναι η ολοκλήρωση ενός βιβλίου;

Επίπονη, αλλά και λυτρωτική, Ευχάριστη, αλλά και δύσκολη. Είναι δύσκολη η ολοκλήρωση μιας πολυεπίπεδης ιστορίας με γρήγορη ροή και δυνατά ψυχογραφήματα, όπως είναι και δύσκολο να γράφεις κάθε χρόνο ένα καινούργιο βιβλίο χωρίς να επαναλαμβάνεις αυτά που «έλεγες» και στα προηγούμενα. 

Γιατί τοποθετείτε τις ιστορίες σας σε χώρες εκτός Ελλάδας;

Για πολλούς λόγους. Στη μυθοπλασία δεν υπάρχουν περιορισμοί. Μπορείς να ζεις παντού, να δραπετεύεις. Μπορείς να είσαι η ντετέκτιβ απ’ τη Βοστώνη, η γιαγιά απ’ την Κρήτη, η αθλήτρια απ’ την Κίνα. Είναι πολύ ωραίο όλο αυτό. Μπορείς να αλλάζεις και φύλο. Πόσοι άντρες συγγραφείς δεν είναι μία ερωτευμένη Παλόμα ή μια επικίνδυνη Στεφανία; Κανένας δε θα αναρωτηθεί από πού κι ώς πού ένας άντρας έχει πάρει τον ρόλο μιας γυναίκας. Επίσης, στην Αμερική όπου εκτυλίσσονται οι υποθέσεις μου, έχω ζήσει αρκετά χρόνια. Η χώρα αυτή είναι μέρος της ζωής μου και της αλήθειας μου και είναι σίγουρα μία χώρα με πολύπλοκη κοινωνία, μεγάλη δόση εγκληματικότητας και πανέμορφα μέρη. Αντιφάσεις και μαγεία. Τεράστιο πεδίο για ν’ απλώσεις την ιστορία σου.

Ποια ήταν τα συναισθήματά σας για την Κορνιλία όταν την πλάθατε ως ηρωίδα και όπως τη βλέπετε σήμερα;

Μου άρεσε πολύ όλο αυτό το παιχνίδι με την αναζήτηση της αλήθειας της. Μπήκα στα ρούχα της, έζησα στο τέλειο σπίτι της, έψαξα να μάθω για τον άντρα της και για το παρελθόν τους. Θέλω να πω ότι γράφοντας την ιστορία, έπαιζα τον ρόλο της στο μυαλό μου. Σήμερα δεν τη βλέπω. Όταν τελειώνω ένα βιβλίο έχω τελειώσει και με τους ήρωές του. Ήταν μία φανταστική ιστορία και οι ήρωές του δεν υπάρχουν πια. Υπάρχω εγώ που ψάχνω να βρω έναν τρόπο να συνεχίσω με νέους ήρωες. Έτσι είναι και η ζωή. Αλλάζει σελίδες, αλλάζει ιστορίες και ανθρώπους. 

Τίποτα δεν μας σκοτώνει πιο γρήγορα από τον φόβο, γράφετε. Θέλετε να σχολιάσετε;

Πολλά πράγματα τα γράφω για να τα λέω σε μένα. Γράφω για να με βοηθώ να είμαι καλά. Όταν φοβάμαι για κάτι, βάζω την ηρωίδα να λέει ότι τίποτα δεν μας σκοτώνει πιο πολύ από τον φόβο. Ξορκίζω τους δαίμονες.

Όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν την ώρα τους. Και κυρίως, οι αλήθειες, διαβάζουμε σε άλλο σημείο… Είναι και δικό σας πιστεύω;

Ναι, όλα τα πράγματα έχουν την ώρα τους και κυρίως οι αλήθειες. Τον χρόνο όμως δεν μπορούμε να τον προσδιορίσουμε με τα δικά μας ανθρώπινα δεδομένα. Μπορεί η αλήθεια ή το δίκαιο να έρθουν πολύ αργά. Δεν υπάρχει το αργά στην πραγματικότητα γιατί γενικά ο χρόνος δεν είναι κάτι που τελειώνει, που εξαντλείται και γιατί όταν ο δικός μας περιορισμένος χρόνος εκπνεύσει, εκπνέει μόνο για αυτή τη ζωή. Δεν ξέρουμε το μετά.

Έχετε γράψει άλλα τρία μυθιστορήματα. Ποιο είναι το αποτύπωμα που θέλετε να αφήσετε στον συγγραφικό χώρο;

Δεν το βλέπω ακριβώς έτσι. Σκέφτομαι αυτό που είναι το πιο πιθανό, δηλαδή η εξέλιξή μου. Σκέφτομαι λοιπόν πως θέλω να βελτιώνομαι και όπου με βγάλει. Δεν στοχεύω σε ύψη για να αφήσω το αποτύπωμά μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι φιλόδοξη ή ονειροπόλα. 

Έχετε τον χρόνο να διαβάσετε βιβλία άλλων; Έχετε να μας προτείνετε κάποιον τίτλο που σας εντυπωσίασε;

Διαβάζω, αλλά όχι με γρήγορες ταχύτητες. Αγαπώ τα βιβλία που εξετάζουν το σύμπαν, τη δημιουργία του κόσμου, τον ανθρώπινο εγκέφαλο, τις ψυχικές διαταραχές, τα πνεύματα και τα μεταφυσικά φαινόμενα, τις ερωτικές σχέσεις (από την πλευρά της ψυχολογίας και όχι του ερωτικού πάθους). Τώρα απολαμβάνω του Hubert Reeves το Μιλώντας για το Σύμπαν στα Εγγόνια μου. Ένα βιβλίο για παιδιά άνω των 14. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που εξηγεί τις αλήθειες. Μ’ ενδιαφέρει πολύ όλο το κομμάτι της αρχής, της ύπαρξης, του άπειρου. 

Λατρεύω να διαβάζω για τ’ αστέρια. Άλλωστε αυτό φαίνεται και σε κάποια σημεία του τελευταίου μου βιβλίου.

Ασχολείστε με τη συγγραφή κάποιου νέου βιβλίου;

Ναι, προσπαθώ να γράψω κάτι καινούργιο.