Του Αλ. Χατζηχαραλάμπους *
Ακόμα ένα άρθρο από τα τόσα που γράφονται τις τελευταίες μέρες «κόσμησε» τις σελίδες των εφημερίδων. Αυτό του Σωματείου των Εργαζομένων της ΑΓΕΤ.
Ήταν όντως μια έκπληξη το γεγονός ότι δεν αποτέλεσε όπως στο παρελθόν -κατά την έναρξη ανάδειξης του θέματος της καύσης- ένα δελτίο Τύπου αποδοχής και υπεράσπισης της καύσης των σκουπιδιών. Δελτία Τύπου και δημοσιευμένες τοποθετήσεις που έδιναν την εντύπωση ότι προέρχονταν από τον εκπρόσωπο τύπου της Εταιρείας.
Ένα πόνημα που αναμασά πεπαλαιωμένες λαϊκίστικες αναφορές που περισσότερο αποσκοπεί να δηλώσει ότι όλοι οι άλλοι φταίνε και ότι εμείς είμαστε τα βατράχια που την πληρώνουν όταν μαλώνουν τα βουβάλια στον βάλτο.
Είναι οξύμωρο και ανιστόρητο ένα εργατικό σωματείο και μάλιστα με ιστορία (ως χρονικό προσδιορισμός παρά ιστορία αγώνων) να επιτρέπει να θυματοποιείται ή θεωρεί ότι θυματοποιείται από δυνάμεις εξωκοινωνικές, δυνάμεις ενός αγνώστου πολιτικού σύμπαντος.
Τις απαντήσεις στα ερωτήματα όσον αφορά:
Τα παιχνίδια των αστικών – εξουσιαστικών κομμάτων, τις διπλωματικές αλχημείες και των ανορθόδοξων λόγων των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων, τον ανέντιμο πολιτικό λόγο, τις οικονομικές σκοπιμότητες και την ανερυθρίαστη τυφλή υποταγή και υπηρέτηση μια συγκεκριμένης κοσμοοικονομικής θεωρίας.
Είστε υποχρεωμένοι να τα θεωρείται και να τα εκτιμάτε ως βασικά προπύργια της ταξικότητας και δομικό στοιχείο όλων των οικονομικών, πολιτικών και εξουσιαστικών μηχανισμών. Άλλωστε στελέχη σας, μέντορες με περισπούδαστο κομματικό βίο, μπορούν να σας διαφωτίσουν επ’ αυτών των θεμάτων.
Όπως οξύμωρο και ανιστόρητο είναι να θεωρείται ότι η εταιρεία (με έδρα τη Βέρνη) θα πρέπει να λαμβάνει «ξεκάθαρη» θέση στο εν λόγω ζήτημα όταν:
– Θεωρεί εξ αρχής ότι ή καύση είναι νόμιμη (ότι είναι νόμιμο είναι ηθικό) και συμφέρει (διότι μεγιστοποιεί τα κέρδη τους και ισχυροποιεί τη θέση τους στο διεθνές χρηματοπιστωτικό και ανταγωνιστικό πεδίο).
– Μιλούν αντ’ αυτών οι κυβερνητικοί ταγοί και τοπικοί βουλευτάδες ως φερέφωνά τους.
– Οι λομπίστες της Εταιρείας που παρεμβαίνουν στους μηχανισμούς και τις επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ορίζουν και να καθορίζουν τα οικονομικά, πολιτικά και νομοθετικά πλαίσια που θα εφαρμόζουν οι κρατικοί μηχανισμοί της Περιφέρειας.
– Οι επιτροπές «εμπειρογνωμόνων» που καθορίζουν όρια ρύπανσης κατά το δοκούν και επιστημονικές ομάδες με εργολαβικές σχέσεις που «γνωμοδοτούν» για τα καλώς κείμενα της… ρύπανσης.
– Ορισμένα και συγκεκριμένα ΜΜΕ με υπαγορευμένη πολιτική χειραγώγησης, η Δημοτική Αρχή, οι στρουθοκαμηλισμοί της Περιφέρειας ως τους καλύτερους συνηγόρους υπεράσπισης, που «αγωνίζονται» για την απρόσκοπτη και ανεμπόδιστη εξασφάλιση των συμφερόντων της.
– Τέλος το προνόμιο του Κράτους για την άσκηση νόμιμης βίας εκφρασμένη από τις δυνάμεις καταστολής τίθεται επίσης στην υπηρεσία της εταιρείας και στρέφεται ενάντια σε οποίους αμφισβητούν, διεκδικούν και αναδεικνύουν την ανομία και τις καταστρεπτικές συνέπειες της καύσης, με ξεκάθαρο στόχο την αποθάρρυνση και την τρομοκρατία.
Το να ζητάτε λοιπόν από την εταιρεία να πάρει θέση, είναι σαν να την καλείτε να προβεί σε μια κίνηση περιττή, απαξιωτική και πιθανώς επικοινωνιακά επικίνδυνη.
Οι μόνοι που έχουν σαφή και ξεκάθαρη θέση είναι οι χιλιάδες πολίτες που κατεβαίνουν στον δρόμο, οι νεολαίοι, ένας μεγάλος αριθμός επιστημόνων, τα δεκάδες κινήματα ανά τον κόσμο, οι αριστεροί-εξουσιαστικοί πολιτικοί και κομματικοί χώροι οι ανέντακτοι αλλά ενεργοί πολίτες.
Η ιστορία θέλετε δεν θέλετε γράφεται από ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες. Οφείλετε ως Σωματείο και ως εργαζόμενοι να αναλογιστείτε τη θέση που έχετε ή που θα έπρεπε να έχετε μέσα σε αυτό το δυναμικό ιστορικό γίγνεσθαι. Η κοινωνικοοικονομική σας δυναμική και αξία μπορεί να ανατρέψει και να καταλύσει θέσφατα και αγκυλώσεις. Δεν σας τιμά ούτε σας υπερθεματίζει να θέλετε να είστε και με τον ζευγά και τον αγά.
Την αξιοπρεπή θέση που αναζητάτε να έχετε μέσα στην κοινωνία -και καλώς κάνετε – δεν προσφέρεται, αλλά κερδίζεται και κατακτιέται.
Υποχρεούστε να συμπορεύεστε με το κομμάτι αυτό της κοινωνίας που ανησυχεί, οραματίζεται, παλεύει, αμφισβητεί, εξεγείρεται και απαιτεί το δικαίωμα του στην υγεία, να ορίζει την καθημερινότητά του και το μέλλον των παιδιών μας.
Όσον αφορά στους «νάνους» μάλλον ανησυχία, τριγμούς, φοβικά αισθήματα και ανημποριά σας διακατέχει απέναντί τους και θεωρείται ότι με χλευασμούς θα τους «κοντύνετε».
Δυστυχώς για όλους τους παροικούντες στη… Lafarge το σίγουρο είναι ότι σε ένα κόσμο «νάνων» είμαστε τρανοί γίγαντες. Και είμαστε πολλοί».
*Ο Αλ. Χατζηχαραλάμπους είναι πρώην εργαζόμενος ΑΓΕΤ