Άρθρα

SMS No 6 – Μετακίνηση για σωματική άσκηση

Του Γιώργου Καπουρνιώτη

Ποιος μπορούσε να φανταστεί πως θα έφτανε ο καιρός που δε θα χρειάζεται να στείλουμε SMS για να βγούμε από τα σπίτια μας;
Αισθανθήκαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις στις ημέρες της πανδημίας. Διαβήκαμε τους δρόμους με άγχος, μήπως ξεχαστούμε και μείνουμε παραπάνω ώρες έξω! Συναντήσαμε ανθρώπους στον δρόμο και τους αποφύγαμε για να μην μάς «κολλήσουν»! Συνειδητοποιήσαμε πως ήμασταν σε έναν πόλεμο…
Γυρνώντας πίσω τον χρόνο, 20 χρόνια, ο περίπατος θεωρούνταν συχνά ως μία άσκοπη δραστηριότητα. Κάθε μετακίνηση του ανθρώπου έπρεπε να είχε ένα λόγο, ένα σκοπό. Για παράδειγμα ψώνια στην αγορά, στο σούπερ μάρκετ. Δύσκολα κάποιος θα έβγαινε απλά για να περπατήσει. Στην εποχή του κορωνοϊού, όμως, το χρειαζόμασταν. Η σύντομη «μετακίνηση 6» κοντά στην κατοικία μας σε συνδυασμό με τον καθαρό αέρα μάς βοήθησε τόσο στη σωματική όσο και στην πνευματική υγεία μας, γιατί η καθιστική ζωή είχε αυξηθεί. Οι ρυθμοί μας άλλαξαν στα χρόνια του covid-19. Σε οποιαδήποτε εργασία πλέον, είχε γίνει απαραίτητο εργαλείο ο υπολογιστής γεγονός που ωθούσε περισσότερο την ανάγκη του ανθρώπου να έρθει σε επαφή με τη φύση, τη θάλασσα, να αλλάξει παραστάσεις. Αποτελούσε ένα τρόπο διαφυγής από τις οθόνες. Οι μαθητές είχαν ανάγκη από τη «μετακίνηση 6», γιατί επιθυμούσαν να βγουν από τον εικονικό κόσμο της μάθησης, της τηλεκπαίδευσης. Χρειάζονταν αυτή την έξοδο προκειμένου να αθληθούν και να απελευθερώσουν την ενέργειά τους, αφού όλα τα αθλητικά κέντρα και γυμναστήρια ήταν βάση νόμου κλειστά.

Εκτός από τις αρνητικές συνέπειες της καραντίνας, υπήρχαν και οι θετικές πλευρές της. Πολλοί άνθρωποι ανακάλυψαν πτυχές και σημεία της πόλης τα οποία δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν! Συνήθισαν να περπατούν με την παρέα τους, αντί να κάθονται σε μία καφετέρια. Με τη «μετακίνηση 6» ο άνθρωπος των πόλεων απέκτησε πλέον μια νέα κουλτούρα και καινούριους τρόπους που σχετίζεται με το δομημένο αστικό περιβάλλον. Κάνοντας βόλτες με το ποδήλατο, με τα πόδια σε μία τόσο δύσκολη περίοδο δόθηκε στον καθένα μας τροφή για σκέψη και πιθανότατα ορισμένοι να αναθεώρησαν κάποιες σκέψεις / αντιλήψεις τους.
Στην πλειονότητα των ανθρώπων, λόγω της τρέχουσας κατάστασης αυτός ο ελεύθερος χρόνος ήταν απαραίτητος για να παρατηρήσουν, να ξεκουραστούν, να ηρεμήσουν. Χρόνος που λόγω της καθημερινότητάς τους, δεν υπήρχε – σε τέτοιες περιόδους οι άνθρωποι επαναπροσδιορίζουν την ιστορία και τα τοπία της πόλης τους. Με έναν περίπατο αντίκρισαν εικόνες της πόλης, δένδρα, δρόμους με λιγότερα αυτοκίνητα, παιδιά να παίζουν ανέμελα στα πάρκα. Με μία βόλτα παρατήρησαν αστικά τοπία, μακριά από το στρες της δουλειάς τους. Αναζήτησαν διέξοδο από τα περιοριστικά μέτρα και την πίεση.

Οι συνδυασμοί των εικόνων κάθε διαδρομής, τα αρχιτεκτονικά μπερδέματα, τα κάθε λογής σύμβολα σε γκράφιτι, πινακίδες και διαφημίσεις κι οι συνειρμοί τους δημιούργησαν μια σαφή οπτική αφήγηση που δεν απαιτεί λόγια. Η ήρεμη θάλασσα της παραλίας, ο ήλιος, η αυξημένη θερμοκρασία ήταν σύμμαχοι στην προσπάθεια να ηρεμήσει το πνεύμα τους. Τα γαλήνια χρώματα που αντίκρισαν, τους ξεκούρασαν. Αποτελούσαν στιγμές που ξέφευγαν από τις δυσκολίες της πραγματικότητας και που ξεχνούσαν την πανδημία για λίγο…
Τίποτα, όμως, δε μπορούσε να διώξει το άγχος του χρόνου. Όλοι με ένα ρολόι στο χέρι, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος που έπρεπε να μείνουμε σε εξωτερικό χώρο ήταν περιορισμένος και σίγουρα να μην ξεπερνάει τις 9.00 το βράδυ. Τρέχαμα … βιαζόμασταν να επιστρέψουμε γρήγορα, γρήγορα στα σπίτια μας. Επίσης, φοβόμασταν μην μάς κάνει έλεγχο η αστυνομία γιατί θα είχαμε ξεχάσει την ταυτότητά μας ή δεν είχαμε στείλει το «σωστό» μήνυμα!!! Όλα αυτά, τέλειωσαν αφού η κυβέρνηση έθεσε τη διακοπή της αποστολής των περιβόητων SMS.
Παρόλα αυτά τα κρούσματα αυξάνονται εκθετικά και πολλοί συμπολίτες μας χάνουν τη ζωή τους από τον νέο κορωνοϊό. Σε σύγκρουση με αυτό ήρθε η απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει την εστίαση, τον τουρισμό, τα σχολεία, τις μετακινήσεις από νομό σε νομό και άλλες δραστηριότητες. Τα νοσοκομεία, δεν αντέχουν άλλο, γιατί το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι κουρασμένο. Και γεννιέται το ερώτημα … θα αντέξει το σύστημα;

Εδώ θα πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε και να δείξουμε για ακόμα μία φορά την υπευθυνότητά μας απέναντι στην κοινωνία. Τηρώντας τα μέτρα, κρατώντας αποστάσεις και αποφεύγοντας μέρη στα οποία γίνεται συνωστισμός. Είναι δύσκολο να αντισταθείς στο άνοιγμα της εστίασης… Έχουμε ταλαιπωρηθεί τόσους μήνες μέσα στο σπίτι. Θα πρέπει, όμως να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή μέχρι να εμβολιαστεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ή μέχρι να ανακαλυφθεί το φάρμακο. Έτσι θα βγάλουμε και τη μάσκα από τη ζωή μας και θα μπορέσουμε να δούμε τις εκφράσεις των συνανθρώπων μας, γιατί κουραστήκαμε πια να διαβάζουμε τα μάτια τους…
Εν κατακλείδι, η καραντίνα επέφερε και θετικές και αρνητικές συνέπειες στη ζωή μας. Προστατευτήκαμε από μία θανατηφόρα ασθένεια, εκτιμήσαμε και χαρήκαμε πολύτιμες στιγμές με την οικογένειά μας και μάς έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε σημεία της πόλης που δεν τα γνωρίζαμε. Από την άλλη, όλο αυτό διήρκησε πολύ. Δεν ξέρω αν θα αντέξουμε σε ένα νέο lock down. Θέλουμε την ελευθερία μας και την ανεξαρτησία μας, ώστε να μπορούμε να μετακινούμαστε χωρίς να στέλνουμε SMS ότι ώρα εμείς το αποφασίσουμε και όχι όποτε μας το επιβάλλουν.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το