Ο Βρετανός συγγραφέας Κρίστοφερ Βαρντ, ξεκίνησε μία έρευνα για τον Τιτανικό προκειμένου να μάθει περισσότερα για τον βιολιστή παππού του που χάθηκε στο τραγικό ναυάγιο. Ωστόσο αυτά που τελικά έμαθε ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία.
Οι τελευταίοι επιζώντες είχαν εγκαταλείψει τον Τιτανικό με τις σωσίβιες λέμβους μια ώρα νωρίτερα. Στο κατάστρωμα που έγερνε καθώς το νερό έφτανε στα πόδια τους, οκτώ μουσικοί έπαιζαν έναν θρησκευτικό ύμνο για να καθησυχάσουν τους 1.500 εναπομείναντες επιβάτες που θα συνόδευαν σε λίγο στα παγωμένα βάθη του Ατλαντικού.
Ενας από αυτούς τους μουσικούς ήταν και ο Τζοκ Χιουμ, παππούς του συγγραφέα και τη μοιραία νύχτα του ναυαγίου ήταν μόλις 21 ετών. Παίζοντας τις τελευταίες νότες στο βιολί του, ήδη γνώριζε ότι δεν θα ξανάβλεπε την αγαπημένη του Μέρι Κοστίν που ήταν έγκυος στο παιδί του και περίμενε να γυρίσει για να παντρευτούν μετά το ταξίδι.
Ο συγγραφέας Κρίστοφερ Βαρντ ανέκαθεν είχε γοητευτεί από την ιστορία του νεαρού παππού του, ο οποίος έπαιζε σε επιβατικά πλοία από τότε που ήταν 15. Ωστόσο, ψάχνοντας λίγο περισσότερο την ιστορία του ανακάλυψε πτυχές της ζωής του παππού του, που ίσως ούτε η γιαγιά του δε γνώριζε.
Νωρίτερα φέτος, ο συγγραφέας έμαθε ότι ένας συλλέκτης αναμνηστικών του Τιτανικού είχε αποκτήσει λίγες σελίδες από κάποια παλιά βιβλία. Σε αυτά αναγράφονταν τα ονόματα όσων είχαν λάβει αποζημιώσεις από το ταμείο μετά το ναυάγιο του Τιτανικού.
Περίεργος να δει αν τα αρχεία αυτά είχαν το όνομα της γιαγιάς του, ο Κρίστοφερ Βαρντ, έψαξε να βρει το συλλέκτη. Πράγματι υπήρχε μία καταχώρηση για τη γιαγιά του: Η ανύπαντρη Μέρι Κοστίν λάμβανε ένα ποσό το μήνα για το ορφανό βρέφος της. Ωστόσο στα χαρτιά ανακάλυψε και κάτι πολύ παράξενο. Τα αρχεία περιείχαν και μια αναφορά μηνιαίας αποζημίωσης σε μια γυναίκα που ονομαζόταν Εθελ ΜακΝτοναλντ και κάθε μήνα λάμβανε το ίδιο ακριβώς ποσό με τη γιαγιά του, αλλά από την Colonial Bank, στο Κίνγκστον της Τζαμάικα. Επιπλέον ο αριθμός πρωτοκόλλου της υπόθεσης της ήταν 689, ίδιο με εκείνο της υπόθεσης της γιαγιάς του.
Αμεσως ο Κρίστοφερ Βαρντ κατάλαβε τι σήμαινε αυτό. Ο παππούς του, που ο Τζοκ γνώριζε ότι είχε επισκεφθεί την Καραϊβική, ήταν επίσης πατέρας ενός παιδιού με κάποια Εθελ στην Τζαμάικα. Αρα το παιδί αυτό ήταν μισός αδελφός της μητέρας του, και μεγαλώνοντας έκανε δικούς του απογόνους, που θα ήταν ξαδέλφια του Τζοκ.
Ετσι ο Κρίστοφερ ξεκίνησε να εντοπίσει τους χαμένους του συγγενείς. Για το λόγο αυτό ζήτησε τη βοήθεια ενός γενεαλόγου, ονόματι Ντόναλντ Λίντο στην Τζαμάικα και του είπε τα λίγα στοιχεία που ήξερε: ότι πριν τον Τιτανικό, ο παππούς του είχε περάσει τρεις μήνες στο Κίνγκστον της Τζαμάικα, παίζοντας στην ορχήστρα του Constant Spring Hotel.
Είχε φτάσει εκεί την ημέρα των Χριστουγέννων του 1910 και έφυγε τον επόμενο Απρίλιο, οπότε ο συγγραφέας μπορούσε να δώσει στον Ντόναλντ ένα σχετικό χρονοδιάγραμμα για τη γέννηση του παιδιού της Εθελ Μακ Ντόναλντ.
Μία εβδομάδα αργότερα, ο Λίντο επικοινώνησε με τον συγγραφέα και του έστειλε μέσω email ένα αντίγραφο πιστοποιητικού γέννησης για ένα παιδί ονόματι Κιθ Νέβιλ Μακ Ντόναλντ και γεννήθηκε από την Εθελ στις 2 Νοεμβρίου, 1911. Το επάγγελμα της μητέρας ήταν μπαργούμαν, και το όνομα του πατέρα ήταν κενό. «Αντιλαμβάνεστε, ότι η Εθελ είναι μάλλον έγχρωμη. Καμία λευκή γυναίκα δεν εργαζόταν ως μπαργούμαν στην Τζαμάικα του 1911» πρόσθεσε ο Λίντο στο mail.
Δύο μέρες αργότερα ο συγγραφέας πέταξε για το Κίνγκστον και το μυαλό του ήταν γεμάτο με ερωτήσεις. Αραγε ο παππούς του είχε αναλάβει την ευθύνη για το παράνομο παιδί που απέκτησε στην Τζαμάικα; Λογικά αυτό θα συνέβη, διαφορετικά το Ταμείο Αρωγής του Τιτανικού δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει εγκρίνει τις αποζημιώσεις της. Επίσης άραγε η γιαγιά του γνώριζε για το νόθο Τζαμαϊκανό γιο του Τζοκ που γεννήθηκε λιγότερο από ένα χρόνο πριν από την κόρη της; Ισως αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει το βλέμμα αποδοκιμασίας στο πρόσωπο της γιαγιάς του στη μοναδική σωζόμενη φωτογραφία.
Ο συγγραφέας έφτασε τελικά στην Τζαμάικα, όπου συναντήθηκε τελικά και από κοντά με τον γεναλόγο Ντόναλντ Λίντο, ο οποίος ήταν ένας εύθυμος 82χρονος και μαζί ξεκίνησαν εκ νέου την αναζήτηση στη Τζαμάικα.
Ωστόσο δεν ήταν εύκολη υπόθεση: Το σπίτι της Εθελ είχε καταστραφεί από πυρκαγιά το 1969. Η κοινωνία του Αγίου Βικεντίου ντε Πολ, μια χριστιανική οργάνωση που αναφέρεται στο βιβλίο ως ενδιάμεσος για τις πληρωμές και κάποτε βοηθούσε ανύπαντρες γυναίκες, ήταν πλέον οίκος ευγηρίας.
Μετά από δέκα ημέρες παραδέχτηκαν την ήττα τους. Φαίνεται ότι η Εθελ και ο Κιθ είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης. Αλλά πριν από την επιστροφή στο σπίτι, ο Τζοκ αποφάσισε να επισκεφθούν το κτίριο που κάποτε ήταν το Constant Spring Hotel, όπου δούλευε ο παππούς του και η Εθελ.
Το 1910, το ξενοδοχείο ήταν στο απόγειο της δημοτικότητας του. Μέσα σε 130 στρέμματα, είχε έναν Γάλλο σεφ, μια αίθουσα συναυλιών και «την καλύτερη μουσική ψυχαγωγία στην Καραϊβική».
Με το πέρασμα των χρόνων όμως η φήμη του ξεθώριασε και τελικά, οι Φραγκισκανοί μοναχοί το μετέτρεψαν σε θρησκευτικό γυμνάσιο θηλέων. Μπορεί οι τελευταίοι επισκέπτες του ξενοδοχείου να έφυγαν πριν από 70 χρόνια, ωστόσο το κτίριο διατηρούσε ακόμα την αίγλη της αποικιακής περιόδου του.
Ο Κρίστοφερ επισκέφθηκε το σχολείο και ζήτησε να δει την τραπεζαρία, όπου άλλοτε η ορχήστρα έπαιζε κάθε βράδυ. Φανταζόταν τον Τζοκ με το βιολί κάτω από το πηγούνι του και την Εθελ με ένα δίσκο με ποτά, να τον κοιτάζει από την άλλη πλευρά της σάλας.
Μία από τις τελευταίες φωτογραφίες του Τζοκ τον έδειχνε ως όμορφο άνδρα με γκέτες στο στυλ του Μπάγκσι Μαλόν και ένα λευκό γιλέκο. Αργότερα, όπως περπατούσε μέσα στους εξωτικούς κήπους με την αδελφή Κλάρε, κατάλαβε ότι η φωτογραφία είχε τραβηχτεί σε εκείνο ακριβώς το σημείο.
Καθώς φτάσανε στο τέλος της ξενάγησης στο σχολείο, το μουσικό θέμα της ταινίας «Πειρατές της Καραϊβικής» ακούστηκε από την ορχήστρα του σχολείου, που έκανε πρόβες για μια συναυλία. Με μεγάλη του χαρά, ο συγγραφέας προσκλήθηκε στις πρόβες και γνώρισε τις μαθήτριες.
Τότε συνέβη κάτι αναπάντεχο:
«Είπα στα κορίτσια πώς ο παππούς μου ονομαζόταν Τζοκ Χιούμ και ότι το ταλέντο του στο βιολί τον είχε φέρει εδώ. Καθώς ετοιμαζόμουν να πάω σπίτι, μία όμορφη έφηβη με πλησίασε. “Τι παράξενη σύμπτωση. Το όνομά μου είναι επίσης Χιούμ. Γκάμπι Χιούμ. Ο πατέρας μου συχνά μιλούσε για τη σύνδεση της οικογένειάς μας με τον Τιτανικό. Και ακόμα πιο περίεργα, τα μάτια σας μοιάζουν με του πατέρα μου” είπε. Ενιωσα τις τρίχες στο πίσω μέρος του λαιμού μου να σηκώνονται. “Ποιο είναι το χριστιανικό όνομα του πατέρα σου;” τη ρώτησα. “Νέβιλ” μου απάντησε. “Αλλά πέθανε όταν ήμουν οκτώ”. Φανερά σοκαρισμένος τη ρώτησα και το όνομα του παππού της για να πάρω την απάντηση: “Νομίζω ότι ήταν Κιθ. Ναι, Κιθ Νέβιλ Χιούμ” Ο Ντόναλντ κι εγώ κοιταχτήκαμε. Πώς μπορέσαμε να παραβλέψουμε την πιθανότητα ο Κιθ Μακ Ντόναλντ να άλλαξε το όνομά του σε Κιθ Χιούμ, προς τιμήν του νεκρού πατέρα του;»
Την επόμενη μέρα ο Κρίστοφερ Βαρντ συνάντησε τη μητέρα της Γκάμπι, Τάνια. Αποφάσισε να μην αποκαλύψει όσα ήξερε τουλάχιστον όχι μέχρι να ακούσει την δική της πλευρά της ιστορίας και να κάνει κάποια περισσότερη έρευνα.
Η Τάνια ήταν επιτυχημένη επιχειρηματίας. Συνάντησε τον πατέρα της Γκάμπι, Νέβιλ Χιούμ το 1988 – «μια καταστροφική χρονιά για την Τζαμάικα, όταν ο τυφώνας Gilbert είχε σαρώσει το νησί» όπως είπε η ίδια.
Στο πρώτο ραντεβού τους, ο Νέβιλ αστειεύτηκε ότι οι καταστροφές δεν ήταν τίποτα νέο στην οικογένειά του: ο παππούς του ήταν μουσικός στον Τιτανικό.
Ποιος του το είχε πει αυτό, ρώτησε ο συγγραφέας την Τάνια: «Ο πατέρας του, ο Κιθ. Πέθανε τον Οκτώβριο του 1970, χρόνια πριν γνωρίσω τον Νέβιλ. Χτυπήθηκε από αυτοκίνητο ενώ διέσχιζε το δρόμο στο Κίνγκστον. Ηταν 59 ετών» του απάντησε.
Ο συγγραφέας ανατρίχιασε. Η ημερομηνία και η ηλικία θανάτου έδειχναν ότι ο Κιθ Νέβιλ Χιουμ γεννήθηκε το 1911, όπως υπολόγιζε. Επιπλέον, η Τάνια του είπε ότι και ο Νέβιλ και ο Κιθ έπαιζαν τρομπέτα και πώς όλοι στην οικογένεια είχαν το «μικρόβιο» της μουσικής.
Αμέσως ο συγγραφέας πήγε στο Μητρώο και επιβεβαίωσε ότι όντως ο Κιθ Νέβιλ Χιούμ ήταν το χαμένο παιδί του παππού του. Ετσι αποφάσισε να πει όλη την αλήθεια στην Τάνια και τα παιδιά της.
«Ολοι τους έλαμψαν από υπερηφάνεια όταν τους είπα για την οικογενειακή μας σύνδεση. Ο πατέρας τους, όπως είπαν, τους έλεγε συχνά (λανθασμένα) ότι ο παππούς του ήταν «ο αρχιμουσικός» του Τιτανικού και διεύθυνε την ορχήστρα με το βιολί του. Πλέον, η οικογένεια μου αυξήθηκε κατά τρεις χαριτωμένους και πανέξυπνους έφηβους από τη Τζαμάικα. Οταν τους ρώτησα “αφού ο ετεροθαλής αδελφός της μητέρας μου ήταν παππούς σας, εγώ τι σας είμαι;” Ολα μαζί φώναξαν “είσαι ο θείος Κρίστοφερ” και με έκαναν αγκαλιά. Οσο για τα δικά μου παιδιά, πίσω στη Βρετανία, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα για οικογενειακές διακοπές στην Τζαμάικα ώστε να γνωριστούν με τα νέα ξαδέλφια τους»
Πηγή www.iefimerida.gr