Την ανάγκη αναπροσαρμογής του θεσμικού πλαισίου ώστε να δοθεί στο ίδιο το Πανεπιστήμιο η δυνατότητα διαχείρισης των τμημάτων καθαριότητας, σίτισης ή φύλαξης με απασχόληση μόνιμου προσωπικού από το Πανεπιστήμιο, τόνισε σε δήλωσή του ο βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μεϊκόπουλος μετά από τη συνάντηση που είχε σήμερα με καθαρίστριες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αλλά και τον Πρύτανη του κ. Γ. Πετράκο. Η δήλωση του κ. Μεϊκόπουλου έχει ως εξής:
«Ο αγώνας των καθαριστριών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ενάντια στην επικείμενη ανάληψη του έργου καθαριότητας από εργολάβο, πολύ περισσότερο από αγώνας για την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων 27 γυναικών, είναι πάνω απ’ όλα αγώνας για το δικαίωμα στην σταθερή και μόνιμη εργασία, αγώνας για αξιοπρέπεια.
Έχει παρατηρηθεί πως στις εργολαβικές εταιρείες καθαρισμού παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά παραβίασης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας. Όροι γαλέρας, καθυστερήσεις στην εξόφληση των δεδουλευμένων, κλίμα τρομοκρατίας, κίνδυνος απόλυσης για όσους κάνουν το λάθος να διεκδικήσουν το δίκιο τους και υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών καθαριότητας στον χώρο των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία φοιτητών και εργαζόμενων. Είναι, επίσης, γνωστή πολλές φορές η εμπλοκή των πανεπιστημιακών αρχών σε γραφειοκρατικό μαραθώνιο συμβάσεων, αφού συνήθως οι εταιρείες καθαριότητας που βγαίνουν χαμένες στους σχετικούς διαγωνισμούς μπλοκάρουν με διοικητικά μέτρα την εξέλιξη των συμβάσεων.
Το μοντέλο των εργολαβιών στα Πανεπιστήμια έχει πανηγυρικά αποτύχει, αφού δημιουργεί συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα και υπερκέρδη για τους εργολάβους, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την διαπίστωση του πρώην Πρύτανη του ΠΘ που ανέφερε σε δημοσίευμα ότι η απασχόληση των καθαριστριών με συμβάσεις έργου εξοικονόμησε 700.000 ευρώ για το Πανεπιστήμιο (Αυγή, 19.10.2014).
Η αναπροσαρμογή του θεσμικού πλαισίου ώστε να δοθεί στο ίδιο το Πανεπιστήμιο η δυνατότητα διαχείρισης των τμημάτων καθαριότητας, σίτισης ή φύλαξης με απασχόληση μόνιμου προσωπικού από το Πανεπιστήμιο κρίνεται απολύτως αναγκαία».