Σε τρεις «δόσεις» θα εξεταστούν τα μέτρα για την απομείωση του χρέους, με την πορεία των συζητήσεων να επηρεάζεται από… εξωγενείς παράγοντες.
Για παράδειγμα, το βραχυπρόθεσμο πακέτο -το οποίο είναι και το άμεσα υλοποιήσιμο- θα συμφωνηθεί μετά την ολοκλήρωση των προαπαιτουμένων που είναι σε εκκρεμότητα από την πρώτη αξιολόγηση.
Οσο για το μεσοπρόθεσμο πακέτο, η κατάσταση περιπλέκεται, καθώς οι «παίκτες» προσέρχονται στο τραπέζι με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Από τη μία πλευρά το ΔΝΤ ζητά άμεση λύση και ετοιμάζει σχετική έκθεση, ενώ από την άλλη πλευρά η γερμανική πλευρά θέλει να μεταθέσει τη συζήτηση μετά τις προγραμματισμένες για το 2017 εκλογές.
Πρόκειται για μία δύσκολη εξίσωση, με τους επόμενους μήνες να είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι κυρίως όσον αφορά τη στάση που θα τηρήσει το ΔΝΤ. Η εκπρόσωπος του Ταμείου Ντέλια Βελκουλέσκου έχει παρατείνει την παραμονή στην Αθήνα, ενώ θα συνταχθεί έκθεση του άρθρου 4 με βάση την οποία θα γίνει ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η ετήσια σύνοδος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στις αρχές Οκτωβρίου, ενώ στην Ουάσιγκτον θα βρεθεί και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Επαφές
Η ελληνική πλευρά θέλει να ανοίξει η συζήτηση άμεσα για το χρέος και να «τρέχει» παράλληλα με τη δεύτερη αξιολόγηση, καθώς αυτό θα είχε διπλό όφελος. Εκτός συνόρων θα σταλεί ένα μήνυμα θετικό για την οικονομία και την εξέλιξη του ελληνικού προγράμματος, ενώ εντός συνόρων θα ενισχυθεί το αφήγημα της κυβέρνησης για αλλαγή σελίδας.
Στόχος είναι να ενεργοποιηθεί η συμφωνία του Eurogroup και το επόμενο διάστημα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης θα θέσει το θέμα στις επαφές που θα έχει εκτός συνόρων. Να σημειωθεί πως το θέμα του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων βρέθηκαν στο επίκεντρο συναντήσεων που είχε στις ΗΠΑ ο υπουργός επικρατείας Νίκος Παππάς.
Η συζήτηση θα γίνει σε τρεις χρόνους, με το βάρος να πέφτει στο μεσοπρόθεσμο πακέτο. Το θέμα είναι πρώτη προτεραιότητα του Μεγάρου Μαξίμου και με αυτό ασχολείται ο Δ. Λιάκος, διευθυντής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού. Η «διαπραγμάτευση» θα αφορά τις παρεμβάσεις που θα γίνουν σε τρία «στάδια»:
1. Βραχυπρόθεσμο πακέτο. Η συζήτηση έχει ξεκινήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το θέμα απασχολεί τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Η όποια πρόταση θα πρέπει να περάσει από Eurogroup, ωστόσο αυτό θα γίνει αφού πρώτα κλείσουν τα τελευταία προαπαιτούμενα της πρώτης αξιολόγησης. Βασικό θέμα είναι η εξομάλυνση του κόστους εξυπηρέτησης, ώστε να μην πέφτουν μεγάλες πληρωμές σε μικρό διάστημα. Δεύτερος στόχος είναι να «συγκρατηθεί» ο ρυθμός αύξησης των επιτοκίων, δηλαδή να μείνει κλειδωμένος για ένα μεγάλο διάστημα.
2. Μεσοπρόθεσμο πακέτο. Είναι το πιο «σύνθετο» κομμάτι, καθώς θα πρέπει να βρεθεί ένα πλέγμα δράσεων που θα οδηγούν στην απομείωση του χρέους. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία πολλών πλευρών (ΔΝΤ, Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, κεντρικές τράπεζες), γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα απαιτητικό το εγχείρημα. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν και προγραμματισμένες εκλογές σε ευρωπαϊκές χώρες για το 2017 (όπως στη Γερμανία και τη Γαλλία). Σε αυτό το δεύτερο στάδιο, επί τάπητος θα μπουν λύσεις, όπως:
• Εξαγορά χρέους που έχει το ΔΝΤ από τον ESM (περίπου 20 δισ.), κάτι που θα οδηγήσει σε ελάφρυνση καθώς το Ταμείο έχει υψηλότερα επιτόκια (θα μπορούσαν από το 3,5% να πέσουν ακόμα και κάτω από 1%).
• Εξαγορά χρέους του πρώτου προγράμματος (που έχει υψηλά επιτόκια και μικρή ωρίμανση).
• Αναδιάρθρωση χρέους του EFSF, που σημαίνει επιμήκυνση των ωριμάνσων.
• Μεγαλύτερη περίοδος χάριτος για τις αποπληρωμές τόκων.
• Εξεύρεση «φόρμουλας» για τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών. Αρκετές κεντρικές τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικό χρέος το οποίο δεν είχε κουρευτεί και έχουν υψηλά κέρδη. Στόχος είναι να υπάρξει «επιστροφή» ενός τμήματος αυτών των κερδών.
3. Μακροπρόθεσμο πακέτο. Αποτελεί το πιο ασαφές κομμάτι, καθώς θα πρέπει πρώτα να αποτιμηθεί η απόδοση των μεσοπρόθεσμων μέτρων και μετά να εξεταστούν τυχόν μελλοντικές παρεμβάσεις (επιμήκυνση των αποπληρωμών, το ταβάνι του 15% του ΑΕΠ). Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση γι’ αυτό το τελευταίο τμήμα δεν μπορεί να ολοκληρωθεί άμεσα και αναμένεται να πάει και μετά το 2018.
Στο θέμα αυτό αναφέρθηκε στη Βουλή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, τονίζοντας ότι η συμφωνία του Eurogroup εξ ορισμού ορίζει τρεις χρόνους: άμεσα μέτρα, μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα και μια συζήτηση για το πώς το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο. Δηλαδή, τι θα γίνει εάν σε δέκα χρόνια ανέβουν τα επιτόκια διεθνώς, τι θα συμβεί αν η οικονομία ξαναπέσει σε μια ύφεση, πώς θα κλειδώσουν βαθμοί σταθερότητας και ασφάλειας.
Στο μεταξύ, σήμα στις αγορές για επενδύσεις στα ελληνικά ομόλογα έστειλε ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ, λέγοντας «δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να αποσύρουμε τα κεφάλαιά μας, όπως οι ιδιώτες επενδυτές, εάν υπήρχε νέο πρόβλημα.
Επομένως, είναι μία ασφαλής επένδυση. Γνωρίζουν οι επενδυτές ότι η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους για τουλάχιστον 10 έως 15 χρόνια και αυτός είναι ο λόγος που είμαι πολύ βέβαιος ότι θα είναι σε θέση να αρχίσει η έκδοση ομολόγων – ίσως το επόμενο έτος. Αυτό που είναι αναγκαίο, φυσικά, είναι να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις».
Πηγή www.ethnos.gr