Η έκθεση με τίτλο «Τι μ’ ωφελούν οι Άνοιξες» με έργα του Βολιώτη ζωγράφου Δημήτρη Μοράρου λειτουργεί στον Χώρο Τέχνης «δ.» και είναι η πρώτη εικαστική δράση μετά την αναγκαστική «καλλιτεχνική σιγή» του δραστήριου χώρου λόγω της πανδημίας. Τόσο ο τίτλος που είναι στίχος του Μάρκου Βαμβακάρη, όσο και το περιεχόμενο της έκθεσης που αφορά λουλούδια, είχαν οριστεί από μήνες και η παρουσίαση είχε καθοριστεί να πραγματοποιηθεί τον Μάιο. Τύχη καλή, σύμπτωση ή μήπως τελικά όλα λειτουργούν ενισχυτικά για όσα ξεκινούν με θετική παρόρμηση; Ερωτήματα και απορίες που ζητούν απαντήσεις από τον ζωγράφο που συνέδεσε το όνομά του με τη δημιουργία και τη σεμνότητα, την έμπνευση και την απόδοσή της….
«Τι μ’ ωφελούν οι Άνοιξες – οι ομορφιές του κόσμου – αφού ο κόσμος χάνεται…». Είναι ο τίτλος και είναι ο στίχος από το ομότιτλο τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη που εμπεριέχει νόημα εποχής και στιγμής διάθεση. Άλλωστε, ο Δημήτρης Μοράρος αγαπά το ρεμπέτικο, το έζησε δίπλα στον δάσκαλό του Γιάννη Τσαρούχη, στον άνθρωπο που προσδιόρισε τα σχέδια και τα όνειρά του. «Τον ακολούθησα, αποδέχθηκα την πρότασή του να μείνω δίπλα και κοντά του και στη συνέχεια να γίνω βοηθός του…», σημείωσε ο Βολιώτης ζωγράφος.
Θυμάται ο Δημήτρης Μοράρος την Αθήνα και τη μετάβασή του για προετοιμασία, να μάθει να κάνει σωστά αυτό που από παιδί αγαπούσε: Να ζωγραφίζει. Δίπλα στον Γιάννη Τσαρούχη έμαθε πολλά πράγματα και γνώρισε πολλούς ανθρώπους. Η παρέα και η εποχή σηματοδοτούσαν αυτά που σήμερα με δέος και σεβασμό προσδιορίζει τον πολιτισμό. «Έμαθα τη δύναμη του χρώματος, την αξία της εικαστικής γραφής, έμαθα να εκτιμώ και να προσδιορίζω αξίες κι έμαθα να μαγειρεύω», ανέφερε ο ζωγράφος.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Δημήτρης Μοράρος, ο δάσκαλός του ζούσε μόνος του και κατάφερνε να κάνει τα πάντα με γνώμονα τη χρήση και την προοπτική. «Έβαζε όλα τα υλικά για να κάνει γεμιστά χωρίς να γεμίζει ντομάτες και πιπεριές», τόνισε. Νοστιμιές μιας άλλης ζωής, που η θύμησή τους δεν φέρει συγκίνηση, αλλά τη χαρά του βιώματος και κυρίως τη δύναμη της γνώσης. Ο χώρος και οι άνθρωποι και αργότερα το Παρίσι μαζί του και παράλληλα σπουδές στην περίφημη σχολή Δοξιάδη με σπουδαίους δασκάλους.
Συνωμοσία φίλων – φυτών
Εκθέσεις και παρουσίαση έργων στον Βόλο, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, αλλά και εκτός ορίων χώρας. Θέματα διάφορα και διαφορετικά με κοινό παρονομαστή την ξεχωριστή από προσέγγιση, την απόδοση που φέρνει η στιγμή και ο χρόνος. Κι ανάμεσα σε όλα αυτά η καθημερινότητα γεμάτη με επαφές και κουβέντες που φέρνουν την επόμενη φάση – περίοδο. Οι φίλοι, εξάλλου, παίζουν σπουδαίο ρόλο στη ζωή του Δημήτρη Μοράρου, όπως και οι συγγενείς, οι δικοί του άνθρωποι. «Το θέμα αυτής της έκθεσης είναι μια συνωμοσία φίλων και φυτών», επισήμανε. Κι εξηγεί, καθώς όπως ανέφερε φίλοι του τού έφερναν λουλούδια, λουλούδια του κήπου και του αγρού, λουλούδια που γεμίζουν βάζα και αναμνήσεις. Κι η προτροπή αυτή έγινε πρόταση – πρόκληση για να γίνει τελικά έκθεση. Για την ακρίβεια έγινε και ημερολόγιο για το 2020 για το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου. Κι όταν έγινε η παρουσίαση έγινε και η αναφορά στη μελλοντική παρουσίαση των έργων σε έκθεση στον Χώρο Τέχνης «δ.». Γέμισαν λουλούδια διάφορα και διαφορετικά μικρών και μεγάλων διαστάσεων έργα. Χρώματα και σχήματα προσδιόρισαν τις δημιουργίες της φύσης αποδίδοντας την απόλυτη ομορφιά εγείροντας όλες τις αισθήσεις. Ο Δημήτρης Μοράρος με σαράντα και πλέον έργα του προσδιορίζει τη φετινή χαμένη άνοιξη εκφράζοντας χαρά και έκπληξη γιατί κι ο ίδιος δεν γνώριζε τι θα γινόταν τελικά. Κι όταν έγινε και ξεκίνησε η έκθεση με τον σχετικό περιορισμό και τα μέτρα ασφαλείας, οι επισκέπτες αφέθηκαν στην απόλυτη θέαση που αναλογεί σε ένα έργο τέχνης: «Να το θωρείς κι ας σε προκαλεί να πας να κόψεις ένα κλαδί…».
Ζωή σε πολλές πράξεις
Ο Δημήτρης Μοράρος αυτή τη χρονιά εκτός από την παρουσίαση του Ημερολογίου του έδωσε το «παρών» συνεργαζόμενος με την Αγγελική Θάνου με την ιδιότυπη εικονογράφηση του τελευταίου της βιβλίου. Δεν ήταν η πρώτη φορά. «Είχε προηγηθεί ανάλογη συνεργασία με τον Κώστα Ακριβό για τα ερωτικά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Ιωάννη Τσέγκου, αλλά και άλλων και πρόσφατα τον «Χαρακιά» του Δημήτρη Παπαδόπουλου που αναφέρεται στην ιστορία των Βλάχων», επισημαίνει. Από τα έργα να αναρτώνται στα έργα που καθηλώνονται. Κι όταν ο ίδιος ερωτάται τι υπηρετεί η εικονογράφηση, τι τελικά προσδίδει ο Δημήτρης Μοράρος κάνει λόγο για διαδικασία αρχικά ανάγνωσης του κειμένου. Ακολουθεί συζήτηση και προσέγγιση με τον συγγραφέα, κουβέντες και αναφορές, διαδικασία που διαρκεί πολλές φορές και μήνες. «Άπειρες ώρες, ατέλειωτος χρόνος για να αποδοθεί η σκέψη του συγγραφέα, η στάση του ήρωα ή των ηρώων, η στιγμή που θα γίνει μια μορφή, μια εικόνα…».
Η ζωγραφική αποδίδει τη σκέψη του παράλληλα με τη στάση ζωής και την αποτύπωση φαντασίας που δεν τολμά να γίνει προσδοκία. Ο Δημήτρης Μοράρος ανιχνεύοντας αναζητήσεις κι ακολουθώντας παρορμήσεις βίωσε στο Άγιον Όρος δίπλα στον Ιερομόναχο Γεράσιμο τη βυζαντινή απόδοση στη ζωγραφική. «Ήταν κι αυτό μια φάση, μια περίοδος που προσέφερε στη φάση εκείνη μια άλλη οπτική γνώσης και εμπειρίας» τόνισε. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, ως φάσεις και περίοδοι το έργο του Δημήτρη Μοράρου διαβάζεται και αναγνωρίζεται. Φέρει υπογραφή εκτός του ονόματος τη δύναμη τέχνης και τεχνικής.
Το πάντα δεν είναι αιώνιο
Η ζωγραφική έχει τη δύναμη να στέκεται πάντα αλώβητη στον χρόνο. Ως έννοια για τον Δημήτρη Μοράρο αποδίδεται με απόλυτο σεβασμό, καθώς προσδιορίζεται με εικόνες και μορφές που ξεπερνούν χρονικά όρια. Δεν είναι η διαχρονικότητα ούτε διακονία των μορφών. Είναι η άποψή του και η θέση του ότι τελικά το πάντα δεν είναι αιώνιο. Κι έτσι η επόμενη δουλειά που ο Δημήτρης Μοράρος ήδη ασχολείται είναι διακριτό στον Χώρο Τέχνης «δ.». Προσδιορίζεται από το κεντρικό και ίσως το μεγαλύτερο σε μέγεθος έργο του «Τι παράξενη Πρωτομαγιά που είναι αυτή;», όπου εκτός από το μαγιάτικο στεφάνι δεσπόζουν τα χελιδόνια που ειδικά φέτος επλήγησαν από τα καιρικά φαινόμενα.
Τα χελιδόνια και η επαναληπτική διαδικασία που τα χαρακτηρίζει με την παράλληλη ενστικτώδη μετακίνησή τους έχει δημιουργήσει το πλαίσιο δράσης και δημιουργίας. Για τον Δημήτρη Μοράρο το τώρα αφορά στην άνοιξη και το μετά με την επόμενη δημιουργία του: Σε τελάρο ή σε σελίδες βιβλίων, σε χαρτί και σε πανί, στην καρδιά κυρίως όσων ατενίζουν τη ζωή μέσα από το έργο του.
Να σημειωθεί πως η έκθεση έργων του Δημήτρη Μοράρου στον Χώρο Τέχνης «δ.» θα διαρκέσει έως τις 19 Ιουνίου, με τον χώρο να είναι επισκέψιμος Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11.00 με 14.00 και 19.00 με 21.00, Σάββατο 11.00 με 14.30, Κυριακή και Δευτέρα κλειστά ή με ραντεβού στο τηλ. 6978186878.
