Ποινή φυλάκισης δύο ετών επιβλήθηκε από το Γ’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών στον Αχιλλέα Μπέο, για απόπειρα εκβίασης του Γιώργου Δαλούκα μετά τον αγώνα Άρης-Παναθηναϊκός 0-1 (Σεπτέμβριος 2010).
Η ποινή στον Αχιλλέα Μπέο είναι εξαγοράσιμη και εφέσιμη.
Η δίκη της πολύκροτης υπόθεσης, μετά από πέντε αναβολές, έγινε και ολοκληρώθηκε σήμερα, παρά την «αμνησία» («κενό μνήμης» το χαρακτήρισε η εισαγγελέας) του Γιώργου Δαλούκα που ξαφνικά ξέχασε τα όσα είχε καταθέσει ενόρκως για το τι είχε συμβεί πριν 4 χρόνια, πριν και μετά τον επίμαχο αγώνα Άρη – Παναθηναϊκού.
Η εισαγγελέας της έδρας του δικαστηρίου έκρινε αναξιόπιστη τη σημερινή του κατάθεση και πρότεινε την ενοχή του Αχιλλέα Μπέου για απόπειρα εκβίασης.
Λίγη ώρα αργότερα, το δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφασή του, επιβάλλοντας ποινή φυλάκισης δύο ετών στον Αχιλλέα Μπέο. Η ποινή είναι εξαγοράσιμη προς 10 ευρώ ημερησίως και με αναστολή ως την έφεση.
Ο νυν δήμαρχος Βόλου, Αχιλλέας Μπέος, κατηγορήθηκε για απόπειρα εκβίασης του πρώην διαιτητή, Γιώργου Δαλούκα, πριν από τον αγώνα Άρης – Παναθηναϊκός (0-1) τον Σεπτέμβριο του 2010, με τον Βολιώτη ρέφερι να «σημαδεύει» το ματς με το πολυσυζητημένο πέναλτι που σφύριξε υπέρ του Βύντρα και τον Βαγγέλη Μαρινάκη να δηλώνει μετά ότι διαπράχθηκε… «έγκλημα κατά της Ελλάδας»!
Η ποινική δίωξη στον Αχιλλέα Μπέο για απόπειρα εκβίασης, είχε ασκηθεί την άνοιξη του 2011 από τον αθλητικό εισαγγελέα Κωνσταντίνο Σιμιτζόγλου, μετά από καταγγελίες του Αλέξη Κούγια και του Σωτήρη Βοργιά, συνοδευόμενες από παράνομα ηχογραφημένες συνομιλίες, στις οποίες ακούγεται μόνο ο Μπέος και όχι ο συνομιλητής του. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο τότε μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού Βόλου προσπάθησε να επηρεάσει τον Δαλούκα πριν το επίμαχο ματς προκειμένου ο τελευταίος να ευνοήσει τον Άρη.
Η ακριβής κατηγορία ήταν «απόπειρα εκβίασης στην οποία ο υπαίτιος μεταχειρίστηκε απειλή βλάβης δραστηριότητος που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος, με σκοπό να αποκομίσει παράνομο περιουσιακό όφελος» και είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα.
sdna
Δήλωση Μπέου
“Σχετικά με την απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
Πρόκειται για μια πρωτόδικη απόφαση, που θα πρέπει να προβληματίσει τόσο εμένα, όσο και την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, αφού ελήφθη παρά το γεγονός ότι από την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο.
Ελπίζω σε μια δικαιότερη απόφαση από το Εφετείο, με την ορθή αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών σε συνδυασμό με τις ενώπιον του αθωωτικές καταθέσεις των μαρτύρων και όχι με βάση κάποιες παρανόμως υποκλαπείσες συνομιλίες, που μάλιστα διαπιστωμένα αποτελούν προϊόν μοντάζ και κατασκεύασμα συρραφής διαφόρων στιχομυθιών”