Στα «κάγκελα» βρίσκονται οι 400 περίπου αλιείς της Μαγνησίας, καθώς μετά το φαινόμενο με τα νεκρά ψάρια στον Παγασητικό Κόλπο, η κατανάλωση έχει σχεδόν μηδενιστεί και τα πιο πολλά καΐκια δεν βγαίνουν καν για να πάνε να αλιεύσουν ποσότητες, αφού οι ψαράδες γνωρίζουν ότι δεν θα πουλήσουν.
Ο Παγασητικός Κόλπος είναι γεμάτος από ψάρια και, όπως υπογραμμίζουν οι αλιείς, πολύ καλής ποιότητας, αλλά η επιφύλαξη και η δυσπιστία του καταναλωτικού κοινού παραμένει.
Ουσιαστικά οι αλιείς ζουν μια επανάληψη του περυσινού δράματος, πριν ένα χρόνο, όταν εξαιτίας των πλημμυρών και της αρνητικής φήμης που επικράτησε για την ποιότητα των υδάτων στον Παγασητικό Κόλπο, είδαν τους καταναλωτές να επιστρέφουν για να αγοράσουν ψάρια από τα καΐκια γύρω στον Φεβρουάριο, πέντε δηλαδή μήνες μετά την εκδήλωση των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Αλλά η επιστροφή στην κανονικότητα δεν διήρκεσε για πολύ, καθώς στα τέλη του Αυγούστου ήρθαν τα νεκρά ψάρια για να νεκρώσουν την δραστηριότητα στα κέντρα εστίασης του παραλιακού μετώπου, και να επαναφέρουν το κλίμα επιφύλαξης στους καταναλωτές.
Οι αλιείς πλέον είναι σε απόγνωση, καθώς ο κόσμος συνεχίζει να είναι δύσπιστος στην αγορά ψαριών από τον Παγασητικό Κόλπο. Την ώρα που άλλοι κλάδοι σταδιακά επανακάμπτουν, οι ίδιοι βρίσκονται στα τάρταρα από την άποψη των εσόδων.
«Η κατανάλωση ψαριών έχει σχεδόν εκμηδενιστεί. Από τα 400 καΐκια του νομού βγαίνουν για ψάρεμα τα 20. Η κατάσταση είναι δραματική» τονίζει ο πρόεδρος του συλλόγου αλιέων Μαγνησίας κ. Παναγιώτης Περράκης μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή 89,5 και πρόσθεσε πως «εδώ και ένα χρόνο έχουμε τραβήξει τα πάνδεινα. Πέρυσι μετά τις πλημμύρες καθίσαμε Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο τρεις-τέσσερις συνάδελφοι που είχαμε τα μεγαλύτερα αλιευτικά και καθαρίζαμε τα νερά του Παγασητικού από κορμούς δένδρων, ξύλα και φερτά υλικά. Για πέντε μήνες αναδουλειάς μετά τις πλημμύρες εμείς οι αλιείς λάβαμε μόλις 2.600 ευρώ για το κάθε καΐκι. Μιλάμε για λεφτά ψίχουλα. Από τον Φεβρουάριο καταφέραμε να επιστρέψει το καταναλωτικό κοινό μετά και τις παρεμβάσεις των αρμοδίων για την ποιότητα των υδάτων. Και ερχόμαστε τον περασμένο Σεπτέμβριο που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση με χιλιάδες τόνους νεκρών ψαριών. Επτά καΐκια βγήκαμε οικειοθελώς και καθαρίζαμε καθημερινά τον Παγασητικό με τις απόχες τα νεκρά ψάρια. Και το τελευταίο νεκρό ψάρι που δεν το έπιανε η απόχη, χρησιμοποιούσαμε τα κουβαδάκια από τα παιδάκια μας. Σε μια εβδομάδα παραδώσαμε τον Παγασητικό πεντακάθαρο για την τοπική κοινωνά, τους επαγγελματίες, τον κόσμο, τους αλιείς. Τώρα οι αλιείς παραμένουν ο πιο πληττόμενος κλάδος και δεν έχουμε πουλήσει ψάρι εδώ και δύο μήνες. Όμως τα έξοδα τρέχουν για τα καΐκια και ακούμε πάλι εξαγγελίες. Προσπαθούμε να πούμε στον κόσμο ότι τα νερά είναι καθαρά. Ο κόσμος νομίζει ότι τα καΐκια ψαρεύουν στις Αλυκές και στον Άναυρο, αλλά αυτό δεν ισχύει. Εμείς ψαρεύουμε στη μεγάλη λεκάνη του Παγασητικού αλλά και προς Σποράδες και τα ψάρια μας είναι φρέσκα. Ο Παγασητικός είχε, έχει και θα έχει τα πιο φρέσκα ψάρια. Ποτέ δεν θα κάναμε κακό στον καταναλωτή. Είμαστε φερέγγυοι επαγγελματίες».
Ο κ. Περράκης επισήμανε πως «οικονομικά δεν μπορούμε να επιβιώσουμε με 2.000 ευρώ αποζημίωση, όπως μας δόθηκε πέρυσι. Μόνο για το πετρέλαιο στα καΐκια δίνουμε 12.000-15.000 ευρώ τον χρόνο. Η αγορά ψαριού θα αργήσει να επανέλθει στα φυσιολογικά της επίπεδα. Μακάρι να πληρωθούν όλοι οι αγρότες που επλήγησαν, αλλά να πληρωθούν και οι αλιείς που έχουν καταστραφεί. Εμείς που σώσαμε τον Παγασητικό, δεν δουλεύουμε. Έχουμε χάσει οκτώ μήνες δουλειάς και χρειαζόμαστε ουσιαστική αποζημίωση. Βλέπω συναδέλφους να μην έχουν χρήματα να ταΐσουν τα παιδιά τους».
Από την πλευρά του ο γραμματέας του συλλόγου κ. Νίκος Ζάχος ανέφερε πως «η πολιτεία θα πρέπει να αποζημιώσει τους αλιείς 100% στον κύκλο εργασιών τους με έτος αναφοράς από το 2022 μέχρι και τώρα. Πρέπει να καταλάβει ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης πως και οι αλιείς αποτελούν κλάδο του πρωτογενούς τομέα και χρειάζονται στήριξη».