Τοπικά

Σε απαξία η διαμεσολάβηση – Οι διάδικοι προτιμούν να «τραβήξει σε μάκρος η υπόθεση»

Σε απαξία έχει περιέλθει ο θεσμός της διαμεσολάβησης, τόσο με ευθύνη των ίδιων των δικηγόρων – νομικών συμβούλων των αντιμαχόμενων πλευρών, όσο και της πολιτείας. Ελάχιστες είναι οι υποθέσεις στο Πρωτοδικείο Βόλου, στις οποίες ακολουθήθηκε η διαμεσολάβηση, ενώ σύμφωνα με δικηγόρους – διαμεσολαβητές, προτιμούν οι διάδικοι να «τραβήξει σε μάκρος η υπόθεση, ώστε να έχουν και την αντίστοιχη αμοιβή».

Όπως είναι γνωστό, από τις 15 Μαρτίου για όλες τις αστικές και εμπορικές διαφορές άνω των 30.000 ευρώ, πρέπει υποχρεωτικά οι εμπλεκόμενοι να ακολουθούν αρχικά τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, προτού καταλήξουν, εφόσον χρειαστεί, στις δικαστικές αίθουσες. Με τον τρόπο αυτόν επιχειρείται να «βγουν» εκτός δικαστικών αιθουσών δεκάδες υποθέσεις διαφορών, ανάμεσά τους και υποθέσεις που αφορούν κόκκινα δάνεια, για τις οποίες μπορεί να βρεθεί λύση, χωρίς να χρειάζεται η δικαστική διαδικασία, η οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων κρατάει αρκετά χρόνια. Έτσι πλέον είναι υποχρεωτικό το στάδιο της συνάντησης των διαδίκων με τους δικηγόρους τους ενώπιον του διαμεσολαβητή, με σκοπό να εξετάσουν, αν η συγκεκριμένη διαφορά τους μπορεί να επιλυθεί εξωδικαστικά. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει, προτού καταφύγουν στο δικαστήριο για την επίλυση της όποιας διαφοράς τους, να απευθυνθούν σε διαμεσολαβητή, ο οποίος τους ενημερώνει για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν, ώστε εξωδικαστικά να αναζητήσουν λύση στην υπόθεσή τους.

Ωστόσο η εξωδικαστική αυτή διαδικασία δεν προτιμάται και δεν έχει απήχηση μέχρι σήμερα, γιατί «δεν συμφέρει στους δικηγόρους»… «Οι αντιδικίες συμφέρει να τραβάνε σε μάκρος, με παραστάσεις και γι’ αυτό, παρ’ ότι η διαδικασία είναι υποχρεωτική, δεν την προτείνουν», δήλωσε στη «Θ» δικηγόρος – διαμεσολαβητής, μία από τους 20 περίπου στον Βόλο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υλοποιείται ο στόχος να φτάνουν στις αίθουσες των αρμόδιων δικαστηρίων οι 10 στις 100 υποθέσεις διαφορών, καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα απεγκλώβιζε το δικαστικό σύστημα και θα επιτάχυνε τις διαδικασίες του, ώστε να ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με υποθέσεις, που παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Μάλιστα για υποθέσεις που αφορούν «κόκκινα δάνεια» νοικοκυριών και επιχειρήσεων, η υποχρεωτική εφαρμογή της διαμεσολάβησης θεωρείται ότι βοηθά στην αποφόρτιση των δικαστηρίων και στην επιτάχυνση της έκδοσης δικαστικών αποφάσεων, που σήμερα λιμνάζουν, περιμένοντας να εκδικαστούν ακόμα και δέκα χρόνια.

Μέχρι 24 ώρες…
Η διαδικασία γίνεται στο γραφείο του διαμεσολαβητή, δεν είναι δηλαδή δημόσια και μετά την υπογραφή του δικαστή, υπέχει ισχύ δικαστικής απόφασης. Το κόστος της είναι 50 ευρώ την ώρα και η διάρκεια της διαδικασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 24 ώρες. Η διάρκεια της διαδικασίας της διαμεσολάβησης εξαρτάται από το είδος και την πολυπλοκότητα της διαφοράς, που απασχολεί τα μέρη, καθώς και από τη δική τους βούληση, ενώ μπορεί να ολοκληρωθεί ακόμα και σε μία ημέρα. Το πρακτικό επίτευξης συμφωνίας υπογράφεται από όλους τους συμμετέχοντες στη διαδικασία και δύναται να κατατεθεί στη γραμματεία του αρμόδιου Πρωτοδικείου από οποιοδήποτε των μερών, ώστε να αποτελεί εκτελεστό τίτλο, υπό τις προϋποθέσεις του νόμου. Αναφορικά με τις διαφορές που αφορούν «κόκκινα δάνεια», η διαμεσολάβηση είναι μια μορφή εξωδικαστικού τρόπου επίλυσης διαφορών και μπορεί να καλύψει οφειλέτες καταναλωτικών, στεγαστικών, επαγγελματικών και επιχειρηματικών δανείων, τα οποία έχουν καταγγελθεί, αλλά δεν έχει εκδοθεί διαταγή πληρωμής, έχουν ενταχθεί στον νόμο Κατσέλη, έχουν δοθεί σε πελάτες που πρόκειται να χαρακτηριστούν «μη συνεργάσιμοι» στο πλαίσιο του Κώδικα Δεοντολογίας, έχουν ήδη χαρακτηριστεί «μη συνεργάσιμοι» (πριν από την καταγγελία του δανείου τους) στο πλαίσιο του Κώδικα Δεοντολογίας, έχουν ήδη συμφωνήσει με την τράπεζα ρυθμίσεις, που δεν τηρούνται, βρίσκονται ήδη σε δικαστική διαμάχη ή προτίθενται να την ξεκινήσουν.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτό που είναι υποχρεωτικό για τους έχοντες τις διαφορές που υπάγονται σε διαμεσολάβηση, είναι, προτού απευθυνθούν στο δικαστήριο, να απευθυνθούν σε έναν διαμεσολαβητή, ώστε να ενημερωθούν για τις δυνατότητες και το περιεχόμενο της διαδικασίας. Ο διαμεσολαβητής τούς ενημερώνει μεταξύ άλλων για την υποχρέωση εχεμύθειας, όσων θα συζητηθούν μεταξύ των δύο πλευρών, για τη μη τήρηση πρακτικών, για το ότι το κάθε μέρος δεν μπορεί να επικαλεστεί σε άλλες διαδικασίες (π.χ. δικαστήριο) τις προτάσεις που συζητήθηκαν στη διαμεσολάβηση (κ.λπ.). Στη διαδικασία διαμεσολάβησης τα μέρη παρίστανται μαζί με τον νομικό τους σύμβουλο, εξαιρουμένων των υποθέσεων των καταναλωτικών διαφορών και των μικροδιαφορών, στις οποίες επιτρέπεται η αυτοπρόσωπη παράσταση των μερών, ενώ μπορεί να μετέχει και τρίτο πρόσωπο, εφόσον αυτό κρίνεται απαραίτητο, σε συμφωνία με τα μέρη και τον διαμεσολαβητή.
«Ο θεσμός επί της ουσίας δεν λειτουργεί. Έρχονται, λένε ότι δεν συμφωνούν με τη διαδικασία και προχωρούν στην αντιδικία», καταλήγει η δικηγόρος-διαμεσολαβητής του Βόλου. Η διαμεσολάβηση στη νομοθεσία της χώρας μας ισχύει με τον νόμο 3898/12.12.2010 και ενσωμάτωση της Οδηγίας 2008/52/ΕΚ της Ε.Ε.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το