Είναι η ακρίβεια; Είναι ο φόβος να μην ξεμυτίσουμε αρκετά παραέξω από το σπίτι μας για κοινωνικές συναναστροφές; Είναι η απουσία καλής ψυχολογίας; Είναι όλα αυτά μαζί; Στην ψυχαγωγία μας γίναμε όλοι σαν τους συνταξιούχους. Βγαίνουμε έξω τα πρωινά για ένα καφεδάκι, λιτά και μαζεμένα, έτσι για να ξεγελάσουμε κάπως και την απομόνωσή μας, και επιστρέφουμε στην εστία μας για να καλωδιωθούμε με τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας. Στην εποχή της πανδημίας η διασκέδαση τείνει να γίνει για τους περισσότερους μονοδιάστατη. Περισσότερο για καφέ, άντε στο 20ήμερο και κανένα φαγητό και με περιορισμένο κύκλο συνδαιτημόνων, γιατί υπάρχει και ο κορωνοϊός…
Φ.Σ.