Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί τις εξελίξεις με τον πόλεμο στην Ουκρανία η 23χρονη φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Αλίσα Μιχάιλοβα, που έχει ρωσική και ουκρανική καταγωγή και σπουδάζει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Η φοιτήτρια μίλησε χθες σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο «Σαράτσης» του παραλιακού συγκροτήματος Παπαστράτου με θέμα «Το Πανεπιστήμιο ενάντια στον πόλεμο».
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον ενιαίο σύλλογο διδασκόντων, τον σύλλογο ΕΔΙΠ, σύλλογο ΕΤΕΠ και τον σύλλογο Διοικητικών Υπαλλήλων.
«Ο πατέρας μου είναι Ουκρανός και η μητέρα μου Ρωσίδα» τόνισε η φοιτήτρια που μίλησε στην εκδήλωση με θέμα «Εικόνες από τις πατρίδες μου».
Η ίδια γεννήθηκε στη Ρωσία, αλλά βρέφος ακόμη μετακόμισε με τους γονείς της στο Κίεβο. Ωστόσο, εδώ και οκτώ χρόνια οι γονείς της επέστρεψαν στη Μόσχα. Οι μισοί συγγενείς της βρίσκονται στα καταφύγια του Κιέβου και οι άλλοι μισοί στη Ρωσία.
«Δεν περίμενα ότι θα συνέβαινε ο πόλεμος. Είναι πολύ άσχημο όλο αυτό που ζούμε ως οικογένεια. Επικοινωνώ με τους συγγενείς μου που βρίσκονται στα καταφύγια στο Κίεβο. Οι ξαδέλφες μου, οι θείες μου και οι δυο γιαγιάδες μου έφυγαν από την Ουκρανία για την Ευρώπη. Οι γονείς μου μένουν σε σπίτι 70 χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα» ανέφερε η φοιτήτρια που ο ένας από τους δύο παππούδες της ήταν Έλληνας. Ονομαζόταν Νίκος Μιχαλίδης που γεννήθηκε στην Αθήνα και πέθανε το 1946.
Η φοιτήτρια δεν έχει πάει στην Ουκρανία εδώ και οκτώ χρόνια, μετά τα γεγονότα στην Κριμαία και τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας.
Η ίδια ρωτήθηκε, αν υποστηρίζει σε αυτόν τον πόλεμο κάποιον από τους δύο και μας απάντησε πως «υποστηρίζω την ειρήνη. Θέλω πολύ να έρθει ξανά η ειρήνη στον τόπο μας και συνέχεια επικοινωνώ με τους συγγενείς μου. Έχω συγγενείς και από τις δύο εμπόλεμες πλευρές. Είμαι σοκαρισμένη με τον πόλεμο. Δεν καταλαβαίνω, γιατί έγινε. Οι Ρώσοι βγαίνουν σε αρκετές πόλεις για να διαμαρτυρηθούν κατά του πολέμου. Προσωπικά είμαι κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία».
«Το μεγαλύτερο όνειρό μου να σπουδάσω στον Βόλο»
Ένα ταξίδι στον Βόλο με τους γονείς της πριν μερικά χρόνια ήταν αρκετό για να αποφασίσει να σπουδάσει εδώ. «Αγάπησα τον Βόλο από την πρώτη στιγμή που ήρθα και τον είδα. Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο με το σύστημα των αλλοδαπών και έδωσα εξετάσεις ελληνομάθειας. Πλέον φοιτώ στο πρώτο έτος και ζω στην πόλη εδώ και ένα χρόνο. Το να σπουδάσω στον Βόλο ήταν το μεγαλύτερο όνειρό μου» ανέφερε η Αλίσα.
Η πρόεδρος του ενιαίου συλλόγου Διδασκόντων κ. Βανέσα Κατσαρδή επισήμανε πως «στην εκδήλωση αναλύθηκαν μεταξύ άλλων, οι διάφορες επιπτώσεις του πολέμου».
Ο κίνδυνος από την απομόνωση της Ρωσίας
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Ανδρέας Στεργίου τόνισε πως «παρά τις αντίθετες προβλέψεις αυτός ο πόλεμος τραβάει σε μάκρος. Και δεν βλέπω άλλη λύση από έναν διάλογο, θα έλεγα έναν συμβιβασμό, μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, έστω και με τον Πούτιν, και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποενοχοποιείται για ό,τι έκανε. Διαφορετικά, αν συνεχιστεί ο πόλεμος και η Δύση σκληρύνει τη στάση της, η Ρωσία θα φτάσει σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτή της Βόρειας Κορέας. Θα απομονωθεί εντελώς, κάτι που δεν το θέλουμε, καθώς θα επιφέρει μια οικονομική καταστροφή που με τη σειρά της θα συμπαρασύρει και άλλες χώρες πέριξ της Ρωσίας τόσο στην Ανατολική Ευρώπη όσο και στην Ασία. Υπάρχουν χώρες, όπως το Καζακστάν, το Τατζικιστάν, το Κιργιστάν που εξαρτώνται οικονομικά από τη Ρωσία. με εργαζόμενους από τις προαναφερθείσες χώρες της Κεντρικής Ασίας που στέλνουν εμβάσματα στις πατρίδες τους. Αν απομονωθεί η Ρωσία, ενδέχεται να προκύψουν προβλήματα πείνας και δεν αναφερόμαστε μόνο στα ζητήματα της επισιτιστικής επάρκειας και της κατάρρευσης της εφοδιαστικής αλυσίδας που ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης υπάρχει ο κίνδυνος να επέλθει η πολιτιστική αποσταθεροποίηση σε αυτές τις χώρες. Βέβαια όλα αυτά δεν μπορούν να εκληφθούν ως δικαιολόγηση αυτών που έχει κάνει η Ρωσία η οποία εισβάλλοντας στην Ουκρανία διέπραξε ένα έγκλημα πολέμου, ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου έχει προβεί και άλλες πράξεις που μπορεί να θεωρηθούν ως εγκλήματα πολέμου. Ασφαλώς εκκρεμεί και μια έρευνα από το διεθνές δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίο κακό η Δύση να καταπιεί το πικρό ποτήρι της συμφωνίας με τον Πούτιν, όποιος και αν είναι αυτός, ό,τι και αν έχει κάνει».