Τοπικά

Ρέα Τσιαμπάου: Η υποψήφια δημοτική σύμβουλος στο Βόλο που επικοινωνεί με τα μάτια

Είναι υπερδραστήρια, φοιτήτρια με επιτυχίες στο βιογραφικό της με βάση τις εργασίες της, πανέμορφη και κωφάλαλη. Είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την παράταξη «Μαζί για τον Βόλο» και συνεννοείται με όλους στη νοηματική. Πάντα με το χαμόγελο και παρά τη δυσκολία της λεκτικής επικοινωνίας με την κίνηση με τις εκφράσεις του προσώπου της, με το κοίταγμα των ματιών, καταλαβαίνει τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα στον οποίο συμμετέχει με δυναμισμό και δεν απουσιάζει από καμία εξόρμηση. Είναι η Ροδοθέα-Μαρία Τσιαμπάου και οι φίλοι της την φωνάζουν Ρέα. Είναι φοιτήτρια του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του πανεπιστήμιου Θεσσαλίας και μέλος του συλλόγου Κωφών Βαρήκοων Ν. Μαγνησίας «Αργώ».

«Αποφάσισα να συμμετέχω ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στη δημοτική κίνηση «Μαζί για τον Βόλο» αποδεχόμενη την πρόταση του Ιάσονα Αποστολάκη γιατί θέλω να σταθώ αρωγός στην προσπάθεια όλων μας για μια καλύτερη πόλη και των δημοτικών της κοινοτήτων. Όραμά μου είναι να γίνει ο Βόλος μια πόλη σύγχρονη ευρωπαϊκών προδιαγραφών διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και πολιτιστικά του στοιχειά. Μια πόλη καθαρή, υγιεινή, όμορφη, με ποδηλατόδρομους, προσβάσιμη σε όλους με οδηγούς όδευσης παντού, με υπηρεσίες υψηλού επίπεδου και πόλος έλξης σε κάθε μορφή τουρισμού. Μια πόλη φιλική προς τα άτομα με αναπηρία και προς τις μητέρες με μωρά στα καρότσια. Αυτή τη στιγμή η κατάσταση στα πεζοδρόμια ακόμη και στο κέντρο του Βόλου είναι απαράδεκτη, όχι μόνο για τα άτομα με κινητικά προβλήματα αλλά και για τις μητέρες με παιδικά καρότσια, ακόμη και για τους πεζούς που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν να τραυματιστούν» λέει η ίδια.

Από την απερχόμενη δημοτική αρχή δεν δόθηκε όπως τονίζει η Ρέα, η πρέπουσα σημασία στα άτομα με αναπηρία και τους συλλόγους τους όπως αρμόζει ανεξαιρέτως σε όλους τους ανθρώπους, σε όλους τους φορολογούμενους πολίτες.

«Είναι ελάχιστα τα σχολεία που έχουν ράμπες για αναπηρικά αμαξίδια και ασανσέρ και όπου υπάρχουν στις περισσότερες περιπτώσεις δεν λειτουργούν λόγω συντήρησης. Ένα παράδειγμα είναι το ασανσέρ του 14ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου που είναι συστεγαζόμενο με το 19ο, που δεν λειτουργούσε για ολόκληρα χρόνια, λόγω έλλειψης συντήρησης και παρόλο που στο σχολείο φοιτούν παιδιά και εκπαιδευτικοί με κινητικά προβλήματα. Παρόλο που είχε ενημερωθεί η αρμόδια υπηρεσία του δήμου το ασανσέρ λειτούργησε τώρα προεκλογικά», αναφέρει.

Ένα άλλο μεγάλο παράπονό της και των μελών του συλλόγου Κωφών Βαρήκοων «Αργώ» είναι ότι δεν παραχωρήθηκε ο κατάλληλος χώρος για τη στέγαση του συλλόγου. Έχει παραχωρηθεί από τον Δήμο ένας μικρός χώρος ελάχιστων τετραγωνικών που χωράει μόνο ένα γραφείο και 5-6 άτομα κι εκτός αυτού η παραχώρηση έχει γίνει για 1 μέρα τη εβδομάδα και για μόνο 1 ώρα… «Μάλλον αυτό θα έγινε για λόγους οικονομίας για να μην ξοδεύει ο Δήμος χρήματα για ρεύμα και θέρμανση, δεν μπορώ να κατανοήσω για ποιον άλλο λόγο. Τα άτομα με προβλήματα ακοής χρειάζονται άνετο χώρο ώστε να συνεννοηθούν με χειλεαναγνώριση και νοηματική. Τα άτομα με προβλήματα όρασης χρειάζονται οδηγούς όδευσης παντού για να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες και καταστήματα και όχι μόνο στην Ιωλκού από το ύψος της Γαλλίας μέχρι την παραλία. Τα άτομα με αναπηρία δεν είναι παιδιά ενός κατωτέρου θεού, έχουν ίδιες υποχρεώσεις αλλά και τα ίδια δικαιώματα με όλους τους πολίτες και χρήζουν της ανάλογης αντιμετώπισης», σημειώνει.

Το μήνυμά της στα άτομα με αναπηρία είναι πως «στη ζωή τίποτα δεν μας χαρίζεται, ούτε σε εμάς που έχουμε κάποια αναπηρία ούτε σε αυτούς που δεν έχουν και ότι με συστηματική προσπάθεια και κόπο μπορούμε να τα καταφέρουμε να υλοποιήσουμε και να πραγματοποιήσουμε τους στόχους και τα όνειρά μας».

 

 

 

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το