Είναι «διαφορετικά» παιδιά. Παιδιά που δεν ζουν όπως τα περισσότερα της ηλικίας τους με τον πατέρα, τη μητέρα και τ’ αδέρφια τους, αλλά σε μια κοινότητα όπως τα Παιδικά Χωριά SOS. Είναι, παρ’ όλα αυτά, παιδιά που πηγαίνουν σε δημόσιο σχολείο, φροντιστήριο και ακολουθούν όλες τις καθημερινές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν τα «άλλα» παιδιά.
Για το στίγμα που αντιμετωπίζει ένα παιδί του Παιδικού Χωριού SOS εκτός του συγκεκριμένου περιβάλλοντος μιλάει στο TheTOC o κ. Στέργιος Σιφνιός, διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και ΄Ερευνας των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος.
Το «στίγμα» και η αντιμετώπιση…
«Το στίγμα που έχει ένα παιδί το οποίο ζει στα Παιδικά Χωριά SOSείναι δεδομένο γιατί ζει μακριά από την οικογένειά του και το παιδικό χωριό δεν είναι ένα σπίτι μέσα στην ευρύτερη κοινότητα», μας λέει ο κ. Σιφνιός. «Αυτό για κάποια παιδιά μέσα στο σχολείο ή για κάποιους γονείς – ακόμα και εκπαιδευτικούς σε ακραίες περιπτώσεις – δημιουργεί συμπεριφορές οι οποίες είναι προβληματικές για τα παιδιά. Δεν θα μπορούσα να μιλήσω για βαριάς μορφής bullying, για βασανιστική, συχνή συμπεριφορά επικίνδυνα εις βάρος ενός παιδιού του Παιδικού Χωριού. Θα έλεγα, ωστόσο, ότι είναι μια συμπεριφορά που βεβαίως δυσκολεύει τα παιδιά μας. Ενδεικτικός ο χαρακτηρισμός “Eίσαι… Sosaκι”… Υπάρχουν, λοιπόν, παιδιά αλλά και γονείς που απευθύνονται στα δικά μας παιδιά με έναν τρόπο ο οποίος σηματοδοτεί τη διαφορετικότητα.».
Ο κ. Σιφνιός, ωστόσο, υπογραμμίζει ότι με την πάροδο του χρόνου και με την πολύ καλή εργασία με την ευρύτερη κοινότητα, η συμπεριφορά αυτή έχει μειωθεί σε σχέση με το παρελθόν. «Αυτή η συμπεριφορά στην αρχή ήταν πάρα πολύ έντονη. ΄Οταν ξεκίνησα πριν από 30 χρόνια το Παιδικό Χωριό SOS στη Βάρη υπήρχαν γονείς που “στιγματοποιούσαν” επανελλειμμένως τα παιδιά του SOS λέγοντας ότι είναι… επικίνδυνα και θα δημιουργήσουν προβλήματα. Για να είμαστε, δίκαιοι, υπήρξαν και γονείς υποστηρικτικοί», μας λέει.
Ο κ. Σιφνιός παραδέχεται ότι πολλές φορές τα παιδιά των Χωριών SOS όταν φθάνουν εκεί πολλές φορές έχουν κάποια προβλήματα κι αυτό εκφράζεται με συγκεκριμένη συμπεριφορά μέσα στα σχολεία. «Αυτό δημιουργεί τη “διαφορετικότητα” στα μάτια των άλλων παιδιών, ή κάποιων από τους γονείς», σημειώνει. Η λύση σ’ αυτό το θέμα η υποστήριξη και η συνεργασία γονέων και εκπαιδευτικών, το «ανοιγμα» των Παιδικών Χωριών στην κοινωνία, οι κοινές δραστηριότητες, η πολύ καλή συνεργασία και οι κοινές δράσεις με τους εκπαιδευτικούς».
πηγή www.thetoc.gr