“Υποψηφιότητες και επιλογές”

του Γιάννη Ψαχούλα*

Η προεκλογική περίοδος που διανύουμε, είναι για το συγκεκριμένο εκλογικό διακύβευμα η χρονική συνθήκη μιας ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των υποψηφίων και των ψηφοφόρων. Επ’ αυτού, θα ήθελα να διατυπώσω τις ακόλουθες απόψεις σχετικά με τους όρους από τους οποίους εκπορεύονται τα οδηγητικά νοήματα σ’ αυτή την επικοινωνία.

Ο υποψήφιος
Είναι αυτονόητο ότι ο υποψήφιος ζητάει την εμπιστοσύνη και την εντολή των ψηφοφόρων, προκειμένου να δράσει ευεργετικά για τη ζωή τους. Η υποψηφιότητά του είναι μια πρόταση προς αποδοχή και ο ίδιος νομιμοποιείται να την κάνει εφόσον:
– Θεωρεί ότι ο ρόλος της πολιτικής είναι να βάλει σε τάξη τη συλλογική ζωή και να βελτιώσει τις λειτουργίες της.
– Γνωρίζει τις δυσχέρειες της πραγματικότητας και έχει σχεδιάσει τρόπους για την αντιμετώπισή τους.
– Είναι διατεθειμένος να ξοδέψει χρόνο και κόπο, για την ορθή και αποτελεσματική διαχείριση των κοινών υποθέσεων.
– Θεωρεί ότι η πολιτική αναμέτρηση είναι αντιπαράθεση απόψεων – ιδεών – επιχειρημάτων και όχι διαδικασία αλληλοεξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων.
– Θέτει ως πρώτη αξία, ως ανυποχώρητη και ασυμβίβαστη στάση απέναντι σε φίλους και αντιπάλους, ως γνώμονα διαχείρισης των κοινών υποθέσεων και ως κοινωνική έκφραση, το πολιτικό ήθος.

Ο ψηφοφόρος
Είναι αυτόδηλο ότι η θετική ή αρνητική ψήφος αποτελεί απάντηση του ψηφοφόρου στην πρόταση του υποψηφίου. Για την ορθότητα της απάντησης αυτής, θα ήταν ευκταίο να γνωρίζει ο ψηφοφόρος:
– Την κοινωνικο-οικονομική πραγματικότητα.
– Τις θεσμικές προδιαγραφές της κοινωνικο-πολιτικής ζωής.
– Τις προθέσεις και τα σχέδια του πολιτικού φορέα στον οποίο ανήκει ο υποψήφιος.
– Το γεγονός ότι οι εκλογές αποτελούν μέθοδο της Δημοκρατίας και συνεπώς οι αρχές αυτού του πολιτεύματος πρέπει να τηρούνται πάντοτε και σε κάθε περίπτωση.

Ατομικό στίγμα
Σ’ ότι αφορά στην ατομική μου υποψηφιότητα, δηλώνω ότι είμαι μέτοχος των προθέσεων και των σχεδίων του φορέα «Πρωτοβουλία με τον Δημήτρη Κουρέτα», που αποβλέπει στην οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ανάπτυξη της περιφέρειας Θεσσαλίας με αξιοποίηση του δικού της παραγωγικού και επιστημονικού – τεχνολογικού δυναμικού, με εκμετάλλευση όλων των πηγών χρηματοδότησης, με εκδήλωση του ίδιου διοικητικού ενδιαφέροντος για όλα τα επιμέρους ζητήματά της και με σύμμετρη κατανομή σ’ αυτά των επιδιωκόμενων ωφελημάτων.

Γενική θεώρηση
Η περιφέρεια επωμίζεται διττό ρόλο:
α) Του φορέα άσκησης ενιαίας πολιτικής σε όλα τα αυτοδιοικούμενα τμήματά της, και
β) της ευρείας μονάδας Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε σχέση με το Κράτος. Οπωσδήποτε, η περιφέρεια πρέπει να διατηρεί μια αυτοτέλεια, που δεν θα διασαλεύει, βέβαια, το εθνικό πλαίσιο. Γιατί, αν το κράτος ήταν ο μόνος αρμόδιος φορέας για όλα (τα μικρά και τα μεγάλα) θέματα της χώρας, αυτό θα συνιστούσε τον ανορθολογισμό που περιγράφει ο αφορισμός του Ε.durkheim: «Όταν το κράτος είναι παντού, τότε δεν είναι πουθενά».

Ακροτελεύτιος λόγος
Αν η προεκλογική διαδικασία συνιστά διάλογο ανάμεσα στον υποψήφιο και στον ψηφοφόρο, ο διάλογος αυτός πρέπει να κλείσει με τη δήλωση του υποψηφίου πως θα κάνει ό,τι μπορεί για το καλύτερο (προσωπικά το δηλώνει) και με τη δήλωση του ψηφοφόρου ότι, πριν ψηφίσει θα σκεφθεί.

*υποψήφιου περιφερειακού συμβούλου Μαγνησίας με τον συνδυασμό «Πρωτοβουλία» του Δημήτρη Κουρέτα