Υγιή οργανισμό και πόλο έλξης για παίκτες που θέλουν να έρθουν, χαρακτήρισε τη Νίκη ο Στάικος Βεργέτης. Μάλιστα πρόσθεσε ότι η βολιώτικη ομάδα έχει ανεβεί στην εκτίμηση του ποδοσφαιρικού κόσμου της χώρας.
Στον ραδιοφωνικό σταθμό Blue Heart FM 105.1 και στην εκπομπή «Και τα μυαλά στα κάγκελα» του Γιώργου Μαστρογιάννη φιλοξενήθηκε τηλεφωνικά ο Στάικος Βεργέτης. Ο προπονητής της Νίκης μίλησε για τα εξής θέματα:
Για το κλίμα στη Νίκη: «Η αλήθεια είναι ότι με τους ανθρώπους της Νίκης κάνουμε καλή παρέα και έχουμε ωραίες συζητήσεις τόσο μετά από νίκες, όσο και μετά από ήττες. Έχω βιώσει σε προηγούμενες ομάδες μετά από σερί νικών να είμαστε μέσα στα γέλια και στη χαρά, αλλά μετά από μία ήττα να εξαφανίζονται όλοι την επόμενη εβδομάδα. Στον Βόλο αυτό δεν το έχω βιώσει ποτέ. Με τη χαρά και με τη λύπη είμαστε πάντα μαζί, θα κουβεντιάσουμε, θα συζητήσουμε, θα κάνουμε το καλαμπούρι μας».
Για το ότι συνήθως είναι μετρημένος και δεν χαμογελά συχνά στους αγώνες: «Αυτό συμβαίνει γιατί με βλέπετε στη συνέντευξη Τύπου λίγα λεπτά μετά το παιχνίδι, όπου υπάρχει υπερένταση μέσα σου, η τάση της αυτοκριτικής, τι έκανα, τι δεν έκανα, τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω μέσα στο ματς που μόλις έληξε. Είναι μια φάση προβληματισμού, αυτοκριτικής, ενώ υπάρχει και το άγχος που δεν έχει φύγει από μέσα σου. Ίσως γι’ αυτό με βλέπετε έτσι. Ωστόσο σε πιο χαλαρές φάσεις μέσα στην εβδομάδα είμαι άνθρωπος της παρέας, θα πω το καλαμπούρι μου και θα δεχθώ το αστείο του άλλου».
Για τη συνήθειά του να κάθεται μόνος στον πάγκο ενώ έχει τελειώσει μια αναμέτρηση: «Αυτό ακριβώς. Με έχουν ρωτήσει γι’ αυτό πάρα πολλές φορές και σε πολλές συνεντεύξεις. Εκείνη τη στιγμή το ματς είναι πολύ «ζεστό» στη μνήμη σου, αρχίζεις να ξεδιπλώνεις το τι έκανες, το τι μπορούσες να κάνεις. Για παράδειγμα έκανα αυτή την αλλαγή, έκανα την άλλη, βοήθησε, δεν βοήθησε, αν μπορούσα να κάνω καλύτερο. Όλα αυτά είναι για βελτίωση σε μια ενδεχόμενα νέα κατάσταση».
Για το αν έχει πάρει κάποια απόφαση τη στιγμή που κάθεται μόνος στον πάγκο μετά τον αγώνα: «Εκείνη τη στιγμή δεν μπορώ να πάρω κάποια απόφαση, γιατί έχει τελειώσει το ματς. Εκείνη τη στιγμή φέρνω πίσω τις αποφάσεις που πήρα στον αγώνα. Έχει συμβεί να σκεφτώ ότι έπραξα αυτό, ενώ θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο καλύτερα, πράγμα που σε μια άλλη κατάσταση το είχα έτοιμο σαν σενάριο».
Για το ότι ευθύνη δεν φέρει μόνο ο ίδιος, αλλά και οι ποδοσφαιριστές: «Ναι βέβαια, γι’ αυτό η επιτυχία είναι ομαδική. Ανήκει σε όλους. Εγώ πχ μπορεί να έκανα μια κίνηση από τον πάγκο να βάλω έναν παίκτη ευελπιστώντας ότι θα είναι καλύτερα, ο οποίος μπορεί να σουτάρει και η μπάλα να πάει δοκάρι και άουτ και όλοι να λένε ότι δεν βγήκε αλλαγή του Βεργέτη. Επίσης θα μπορούσε η μπάλα να πάει δοκάρι και μέσα και να λένε μετά τι έμπνευση είχε ο Βεργέτης. Δεν είναι, όμως, έτσι ακριβώς. Εμείς επεμβαίνουμε στον αγώνα όχι όσο ένας προπονητής στο μπάσκετ, αλλά κι εμείς παρεμβαίνουμε σε κάποιο βαθμό. Μια αλλαγή ποδοσφαιριστή ή μια εσωτερική αλλαγή ή μια αλλαγή σχηματισμού μπορεί να βοηθήσει ή όχι την ομάδα. Σε κάποιο παιχνίδι φέτος άλλαξα τον σχηματισμό και για δέκα λεπτά η ομάδα εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Εκ των υστέρων δεν έπραξα σωστά, αλλά δόξα τω Θεώ είχα την έμπνευση να ξαναγυρίσω τον σχηματισμό. Ευτυχώς έχω παίκτες που ακούν, υπακούν και εκτελούν στο 100%».
Για τον τρόπο διαχείρισης του έμψυχου δυναμικού: «Η πρώτη μέριμνα ενός προπονητή είναι τα «εργαλεία» που διαθέτει να τα βελτιώσει και να τα εξελίξει σαν παίκτες. Η δεύτερη είναι να χρησιμοποιείς τους ποδοσφαιριστές ανάλογα με την εξέλιξη του αγώνα, έτσι ώστε να προσφέρουν τα μέγιστα. Εγώ έχω την τύχη να διαθέτω παιδιά αξιόλογα στον χαρακτήρα, αλλά και καλούς παίκτες, αρκετοί από τους οποίους μπορούν να παίξουν σε αρκετούς σχηματισμούς και σε παραπάνω από μία θέση. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο Θωμάς Τσιμπούκας, του οποίου η βασική θέση είναι στόπερ. Σ’ ένα ματς με τον Διαγόρα έπαιξε αμυντικός χαφ και τα πήγε περίφημα, σ’ ένα παιχνίδι με τον Ιωνικό αγωνίστηκε δεξιός μπακ και πάλι τα πήγε περίφημα μέχρι την ώρα που τραυματίστηκε. Είναι «εργαλείο», που κοιτάς αφενός μεν να τον εξελίξεις και να τον βελτιώσεις, αφετέρου δε να πάρεις από αυτόν ό,τι καλύτερο μπορείς σε πάνω από μία θέση».
Για το αν η Νίκη αποτελεί πόλο έλξης για ποδοσφαιριστές: «Αυτό όχι μόνο έχει πέσει στην αντίληψή μου, αλλά αυτός ήταν κι ένας στόχος που είχαμε βάλει μαζί με τη διοίκηση. Δηλαδή να κάνουμε την ομάδα πόλο έλξης, πρέπει να ανεβάσουμε το «brand name» της ομάδας, αν μπορώ να το πω έτσι. Πιο συγκεκριμένα η Νίκη υπέφερε από προηγούμενες διοικήσεις. Η Νίκη έπρεπε να έχει πάλι υγεία, γιατί πάνω απ’ όλα ο υγιής οργανισμός είναι πόλος έλξης. Δόξα τω Θεώ οι διοικούντες συντελούν σημαντικά, ώστε η Νίκη να είναι ένας ζωντανός οργανισμός και σιγά-σιγά έχουμε ανεβάσει στα μάτια του ποδοσφαιρικού κόσμου την αξιοπρέπεια αυτής της ομάδας. Χαρακτηριστικό είναι ότι μιλάω με ανθρώπους από την Αθήνα και με ρωτούν πάρα πολλά πράγματα για τη Νίκη. Ευτυχώς είχαμε τηλεοπτικά παιχνίδια που ήταν νικηφόρα, όπως με τον Ολυμπιακό Βόλου, τα Τρίκαλα, την Καβάλα, και έτυχε να μην υπάρχει αγωνιστική δράση εκείνο το Σαββατοκύριακο στις παραπάνω κατηγορίες, με αποτέλεσμα να δει αρκετός κόσμος την ομάδα μας και είδε μια ομάδα που πάλευε μέσα στο γήπεδο και είχε ένα πλάνο. Οι παίκτες μας υλοποίησαν ένα πλάνο αγώνα, το υπερασπίστηκαν με πολύ πάθος σ’ αυτά τα παιχνίδια και πραγματικά έχει ανεβεί η εκτίμηση του ποδοσφαιρικού κόσμου απέναντι στην ομάδα μας».