Ο βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, σε δήλωσή του για την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, αναφέρει:
“Ξημερώνει για 80η φορά η ημέρα μνήμης που γεμίζει υπερηφάνεια τον ελληνισμό.
Μια ημέρα που θυμίζει σε όλους τον αγώνα της μικρής Ελλάδας κατά του ιταλικού φασισμού και του γερμανικού ναζισμού. Μια ημέρα που θυμίζει το αλβανικό έπος, την Εθνική Αντίσταση, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ. Μία ημέρα τιμής και μνήμης για όλους εκείνους που αγωνίστηκαν ενωμένοι, μαζικά και έδωσαν και τη ζωή τους ακόμα, στον αγώνα κατά του πάνοπλου κατακτητή.
Ο αγώνας τους ενσάρκωσε και διέδωσε το μήνυμα για Ελευθερία και αυτοδιάθεση, έξω από τα στενά όρια της Ελλάδας, σε όλη την οικουμένη ως φάρος ελπίδας και αισιοδοξίας αποδεικνύοντας πως η αριθμητική υπεροχή δεν παίζει κανένα ρόλο για εκείνους που πολεμούν με το δίκιο στο πλευρό τους.
Μετάφερε ακόμη ένα μήνυμα διαχρονικό και πάντα επίκαιρο ενάντια στον εθνικισμό και το ρατσισμό που ανέκαθεν καιροφυλαχτούν στα συντρίμμια και στη σύγχυση ανώμαλων περιόδων απειλώντας τα δημοκρατικά ιδεώδη, την ισότητα και την αλληλεγγύη. Ένα μήνυμα που είναι και στις μέρες μας τόσο επίκαιρο, καθώς υπάρχουν οι συνθήκες με την επιβάρυνση του οικονομικού κλίματος, την ένταση των πολέμων γύρω μας, τον παράλογο γείτονά μας, την προσφυγική κρίση και το παγκόσμιο σοκ λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού.
Με τα διδάγματα της ιστορίας τόσο δυνατά, θα περίμενε κανείς πως οι κοινωνίες δε θα επαναλάμβαναν τα ίδια λάθη. Στην πατρίδα μας ο κόσμος και η δικαιοσύνη έδωσαν πρόσφατα την απάντησή τους στο φασιστικό μόρφωμα που ταλαιπώρησε για χρόνια την κοινωνία.
Από την άλλη σελίδα της ανάγνωσης, όμως, ερχόμενοι στα ανοιχτά προβλήματα, η Κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει μεθοδικά και θαρραλέα τις κρίσεις δίνοντας λάθος μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση και απέχοντας πολύ από την υγειονομική, οικονομική και κοινωνική θωράκιση που έχει ανάγκη η χώρα, ενώ παράλληλα χωλαίνει και στα διπλωματικά της βήματα στην έτσι κι αλλιώς «φλεγόμενη» διεθνή σκηνή.
Ο στοχασμός που απορρέει από τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, πέρα από τιμή και μνήμη για τους προγόνους μας που έγραψαν με τη στάση και το αίμα τους αυτές τις φωτεινές σελίδες της ιστορίας μας, είναι το καθήκον για την εμπέδωση της ατομικής και συλλογικής μας ευθύνης, ώστε να μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία και ευθύνη”.