της Χρυσούλας Τασολάμπρου*
Σε λίγες μέρες οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, οι εργαζόμενες, οι αυτοαπασχολούμενες, οι νέες, οι συνταξιούχες, καλούνται να ψηφίσουν στις κάλπες των τοπικών εκλογών και των ευρωεκλογών. Τα κάλπικα και εκβιαστικά διλήμματα, η λογική του «μικρότερου κακού» και η πόλωση έχουν ενταθεί ενώ σε τοπικό επίπεδο δεν λείπουν οι κοκορομαχίες και ο αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα που βιώνει η ελληνική οικογένεια, που βιώνουν οι γυναίκες της πόλης μας.
Χρειάζεται μπροστά στις κάλπες οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων να σκεφτούν και να αναλογιστούν ποιος φταίει για τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν σήμερα, ποιος ευθύνεται για το σμπαράλιασμα της οικογενειακής και της προσωπικής τους ζωής.
Ειδικότερα το τελευταίο διάστημα ακούμε από τα κόμματα της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και τα στελέχη τους σε Περιφέρεια και Δήμο, να αναμασούν συνθήματα της ΕΕ, όπως «οι γυναίκες μπροστά», «ίσες ευκαιρίες», «ισότητα». Συνθήματα και πολιτικές που στο όνομα όλων των παραπάνω, καθιερώθηκαν κάθε είδους ελαστικές μορφές απασχόλησης πρώτα στις γυναίκες, εξισώθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αντρών και γυναικών με δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, «κόπηκε» το επίδομα τοκετού για χιλιάδες γυναίκες δίνοντας το μόνο σε όσες γεννούν σπίτι και άλλα πολλά!!!
Τη λέξη «εργασία» βέβαια δεν την έχει διαγράψει από το λεξιλόγιο της μόνο η ΕΕ και τα αστικά κόμματα αλλά και οι «εκλεκτοί» αυτών σε Δήμους και Περιφέρειες αφού έχουν γίνει το μεγαλύτερο φυτώριο για τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Στο δήμο Βόλου για παράδειγμα το μισό σχεδόν προσωπικό είναι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (8μηνα, 5μηνα, 2μηνα, 2ωρα, 3ωρα, 4ωρα…). Στα ωράρια των λίγων ωρών η συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκες που εργάζονται κύρια στην καθαριότητα των σχολείων, όπου η αμοιβή, ο μισθός αν μπορούμε να τον πούμε έτσι, είναι σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και κάτω από τα 200 ευρώ! Είναι αυτές οι γυναίκες που θυμήθηκε 10 μέρες πριν τις εκλογές ο Τσίπρας, είναι αυτές οι γυναίκες που έβριζε με χυδαιολογίες ο Μπέος γιατί τολμάνε να συνδικαλίζονται ενώ αρνήθηκε τη μετατροπή των συμβάσεών τους από μερικής σε πλήρης απασχόληση. Εκατοντάδες βέβαια και οι συμβασιούχες γυναίκες στην καθαριότητα και στο πράσινο όπου και εκεί οι συνθήκες εργασίες δεν είναι απλά ανθυγιεινές αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και επικίνδυνες με μεγάλη πιθανότητα εργατικού ατυχήματος.
Επιπλέον, και σαν να πρόκειται για φυσικό φαινόμενο, οι γυναίκες παραμένουν σταθερά πρωταγωνίστριες στην ανεργία τόσο στην ΕΕ, στην Ελλάδα αλλά και στον Νομό μας. Με βάση στοιχεία του 2017, στο σύνολο περίπου 20.000 ανέργων στη Μαγνησία, οι 16.000 είναι στον Βόλο και υπερτερούν οι γυναίκες που είναι 10.000, ποσοστό 65%. Οι γυναίκες μάλιστα μεταξύ 25 και 50 ετών βρίσκουν εργασία σχεδόν αποκλειστικά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι γυναίκες άνω των 55 δυσκολεύονται να βρουν εργασία. Και βέβαια όσα προτείνει η κεντρική και τοπική διοίκηση σε απολυμένες, άνεργες και σε όσες ανησυχούν για το εργασιακό τους μέλλον είναι η ίδρυση ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ και άλλες τέτοιες μορφές επιχειρήσεων της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας», καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι μπορούν οι απολυμένοι και οι άνεργοι να γίνουν επιχειρηματίες… ή ότι μπορούν οι γυναίκες να πετύχουν ισοτιμία και να κατακτήσουν δικαιώματα με υποχρεωτικές ποσοστώσεις στις εκλογές κ.λπ.
Βλέποντας συνολικά το κάδρο των εργασιακών σχέσεων στον Νομό μας, εκατοντάδες είναι και οι γυναίκες στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού που δουλεύουν 12ωρα και πολλές φορές ανασφάλιστες, δεκάδες απολύονται από τον εργοδότη τους όταν μείνουν έγκυες, ενώ στα εργοστάσια τροφίμων οι εργαζόμενες δουλεύουν νυχτερινή βάρδια με τεράστια επιβάρυνση στην υγεία τους. Ας μην αναφερθούμε στην Κυριακή αργία και στην 7ημερη εργασία, που δεν είναι εφεύρεση του προέδρου της ΝΔ, αλλά έχει ήδη τη σφραγίδα και της σημερινής κυβέρνησης.
Πέραν της εργασιακής ζούγκλας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της εργατικής τάξης, η μητρότητα στη σημερινή κοινωνία είναι αποκλειστικά ατομική υπόθεση, πεδίο κερδοφορίας και πανάκριβο εμπόρευμα. Και στον Δήμο Βόλου, την ίδια στιγμή που κατευθύνονται δεκάδες εκατομμύρια στους επιχειρηματικούς ομίλους και στα «επιλέξιμα έργα» στο πλαίσιο της ΕΕ, και οι προηγούμενες και η σημερινή Δημοτική Αρχή αφήνει σε δεύτερη μοίρα έργα που αφορούν την προστασία των λαϊκών στρωμάτων και την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών τους όπως για παράδειγμα οι παιδικοί σταθμοί. 651 βρέφη και νήπια βρέθηκαν εκτός των παιδικών σταθμών (στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα) φέρνοντας απόγνωση στις οικογένειες των νέων ζευγαριών, που αναγκάζονται να πληρώνουν πανάκριβα τροφεία ή στο δήμο ή στον ιδιωτικό τομέα.
Άραγε τι έχουν να πουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και όλοι οι υποψήφιοι των διαφόρων συνδυασμών σε Δήμο και Περιφέρεια που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, τι έχουν να προτείνουν στον αντίποδα της πολιτικής που τσακίζει τη ζωή και τα δικαιώματα των γυναικών, τα όνειρα μιας νέας κοπέλας; Τι θα αλλάξει άραγε στην ζωή όλων αυτών των γυναικών με την εκλογή του ενός ή του άλλου συνδυασμού που δεν αντιτίθεται σε τίποτα με την κεντρική κυβέρνηση, τα αντιλαϊκά μέτρα που νομοθέτησαν και νομοθετούν; Τι έχουν να πουν όλοι αυτοί στις μητέρες που ανησυχούν για την υγεία τη δικιά τους και των παιδιών τους όταν ξεδιάντροπρα είτε στηρίζουν είτε συγκαλύπτουν, το έγκλημα που συντελείται από την ΑΓΕΤ – LAFARGE με τις αδειοδοτήσεις που έδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που νομιμοποιούν την καρκινογόνα καύση σκουπιδιών για τα κέρδη των μονοπωλίων;
Είναι κακόγουστο «ανέκδοτο» ότι όλοι αυτοί υπερασπίζονται τα συμφέροντα των γυναικών!
Σήμερα, η επιστημονική, τεχνολογική ανάπτυξη, μπορεί να εξασφαλίσει την καθολική και ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική εργασία με βάση το αντικείμενο ειδίκευσης. Υπάρχει δυνατότητα να δουλεύουν και οι γυναίκες, λιγότερες ώρες, με πολύ καλύτερους μισθούς και βελτίωση των συνθηκών εργασίας, ζωής. Μπορούν να διασφαλιστούν μέτρα για την προστασία της μητρότητας, του γυναικείου οργανισμού στον χώρο εργασίας, με άδειες μητρότητας για όλες τις εργαζόμενες.
Μπορεί να ικανοποιηθεί η ανάγκη της γυναίκας στην πραγματικά ελεύθερη, δημιουργική αξιοποίηση του μη εργάσιμου χρόνου σε κάθε πεδίο των ενδιαφερόντων της, στη σχέση με το παιδί, την οικογένεια μέσα από την ανάπτυξη ενός ενιαίου δικτύου αποκλειστικά κρατικών και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών για την υγεία, την πρόνοια, για την προσχολική και ειδική αγωγή, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
Η αντεπίθεση των εργαζόμενων γυναικών για να διεκδικήσουν τα σύγχρονα δικαιώματά τους και κυρίως μια άλλη κοινωνία που θα ικανοποιεί τις δικές τους ανάγκες και τις ανάγκες της οικογένειάς τους κρίνεται σε έναν βαθμό και από το πώς θα αξιοποιήσουν τις κάλπες που θα στηθούν στις 26 Μάη. Η ενίσχυση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες θα είναι όπλο για να δοθούν από καλύτερη θέση οι μάχες της επόμενης μέρας. Μέσα κι έξω από τη Βουλή, στην Περιφέρεια, στους Δήμους, παντού.
*μηχανικού, μέλους του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας και του ΕΚΒ
υποψήφιας δημοτικής συμβούλου Βόλου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»