Άρθρα

“Κακώς κατευθύνονται οι συζητήσεις μόνο στους μετρητές ρύπανσης”

του Τριαντάφυλλου Παπαϊωάννου

Η ιδέα της καύσης σκουπιδιών «γεννήθηκε» πριν πολλά χρόνια στη Γερμανία χωρίς όμως να τη χρησιμοποιεί η ίδια. Η Γερμανία ως ένα βιομηχανικό κράτος με τεράστια οικονομικά συμφέροντα παρουσίασε τη μέθοδο αυτή «καύση σκουπιδιών» ως βέλτιστο τρόπο διαχείρισης απορριμμάτων με πολλαπλές ωφέλειες. Για να μπορέσουν να «περάσουν» την πρότασή τους από την ΕΕ παρουσίασαν τη μέθοδο ως οικολογικό τρόπο παραγωγής ενέργειας αλλά και ως τρόπο μείωσης των ρύπων των εργοστασίων από άλλα καύσιμα που χρησιμοποιούσαν έως τότε. Το μόνο δήθεν που έπρεπε να προσεχθεί ήταν οι προδιαγραφές σε φίλτρα κλπ που θα έπρεπε να διαθέτουν όσοι τα καίνε. Εξάλλου οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν ανέκαθεν την υποχρέωση να μετράνε την αέρια ρύπανση.
Όμως ποιές είναι αυτές οι ουσίες που μετρώνται; Είναι όλες οι βλαβερές ουσίες;
Όπως είναι γνωστό δεν υπάρχουν όργανα που να μπορούν να μετράνε συνέχεια την περιεκτικότητα σε διοξίνες και φουράνια. Πρέπει να γίνει ειδική δειγματοληψία από ειδικό συνεργείο με ειδικά εργαλεία και χημικά αντιδραστήρια σε ειδικά εργαστήρια με μεγάλο κόστος ανά δείγμα, ώστε να εξαχθούν αποτελέσματα μετά από 15 μέρες.
Η τέλεια καύση με μηδενικούς ρύπους είναι απλά ένα θεωρητικό κατασκεύασμα που κανένας καυστήρας με οποιαδήποτε φίλτρα δεν μπορεί να πετύχει.
Ειδικά στη χώρα μας που η ανακύκλωση συνεχίζει να είναι στα σπάργανα, που συνεχίζουμε ακόμη να πληρώνουμε τέλη με τα τετραγωνικά και όχι με την ποσότητα σκουπιδιών που παράγουμε, που η παιδεία μας στο θέμα των απορριμμάτων είναι επιεικώς απαράδεκτη, η καύση σκουπιδιών (και μάλιστα εισαγόμενων) στις τσιμεντοβιομηχανίες μοιάζει σαν ατομική βόμβα.

Μία ακόμη «καινοτομία» που μας έφεραν οι πολιτικοί μας ή που δεχθήκαμε ως χώρα να μας επιβληθεί. Μάθαμε τίποτα όταν οι πολιτικοί μας συμφώνησαν με τους ευρωπαίους να μας φέρνουν τα σκουπίδια τους να τους τα καίμε;
Προσωπικά μπορώ να καταλάβω την απαξίωση (ειδικά των νέων) προς την πολιτική.
Τι θα κάνουν όμως τώρα που διαπιστώνουν ότι οι πολιτικοί δεν καθορίζουν μόνο την οικονομική ευημερία τους αλλά ακόμη και την υγεία τους;
Το κρίσιμο ερώτημα είναι:

Θα συνεχίσουμε να καθόμαστε αμέτοχοι όταν στις χώρες που εφαρμόσθηκε πριν χρόνια η καύση και μάλιστα σε ειδικά εργοστάσια με όλες τις προδιαγραφές διαπιστώθηκαν ιδιαίτερα ψηλά επίπεδα διοξινών στους ιστούς των κατοίκων κοντά σε αυτά τα εργοστάσια καύσης, όπως στην Αγγλία, την Ισπανία, τη Φιλανδία την Ιαπωνία κλπ; Και άντε ως υποανάπτυκτη χώρα να δεχθούμε τη μοίρα μας ότι επειδή δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε τα σκουπίδια μας τα καίμε με θανατηφόρες συνέπειες. Αλλά να πεθάνουμε επειδή καίμε τα σκουπίδια άλλων χωρών πώς ακούγεται; Και σα να μην έφτανε αυτό το να μας λένε ότι η καύση σκουπιδιών ως εναλλακτικό καύσιμο είναι και τρόπος μείωσης των ρύπων των εργοστασίων από άλλα καύσιμα που χρησιμοποιούσαν έως σήμερα, αυτό πως ακούγεται;
Τι θα κάνουμε τον χειμώνα που έρχεται, με τους ρυπαντές να δρουν ελεύθερα και τους ειδικούς να μας λένε ότι οι μυρωδιές προέρχονται από τα τζάκια;
Πρέπει γρήγορα να καταλάβουμε όλοι ότι εντέχνως και με τη σύμφωνη γνώμη των «ειδικών» (εκτός των γιατρών, «εξάλλου αυτοί δεν είναι ειδικοί») η «κουβέντα» πηγαίνει στους μετρητές ρύπανσης και όχι στην ουσία που είναι η πίεση προς την καθολική απαγόρευση της μεθόδου καύσης σκουπιδιών με παράλληλη σύγχρονη, οικολογική αναπροσαρμογή του προγράμματος διαχείρισής τους, όπως έκαναν προηγμένες χώρες.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το