Πολιτισμός

“Και μία γυναίκα να βοηθήσουμε και σ’ ένα παιδί να φέρουμε χαμόγελο, αξίζει η προσπάθεια” – Η Ασημίνα Σέγκλια απαντά στο ερωτηματολόγιο του Proust

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΙΡΗ ΤΣΑΚΝΑΚΗ ΓΑΒΑΛΑ

Καλεσμένη μας σήμερα η Ασημίνα Σέγκλια.

Καλώς ήρθες στη Κυριακάτικη Θεσσαλία, Να γνωριστούμε καλύτερα λοιπόν.

Αγαπητή μου κ. Γαβαλά, Μαίρη αν μου επιτρέπεις σε ευχαριστώ πολύ για την τιμητική πρόσκλησή σου. Είναι χαρά για μένα που θα τα πούμε και θα γνωριστούμε καλύτερα.

Καταγωγή, παιδικά χρόνια, εκπαίδευση, οικογένεια.

Είμαι κόρη του Γεωργίου Σέγκλια και της Αριστέας Φωτίου – Σέγκλια. Τους γονείς μου και τον αδελφό μου Τάσο, τρία χρόνια μεγαλύτερο από εμένα, τους έχω χάσει με τελευταίο τον πατέρα μου τον περασμένο Φεβρουάριο. Γεννήθηκα στον Βόλο τον Μάϊο του 1967 και έως 5 ετών ζήσαμε στην Αγριά στο πατρικό σπίτι της μητέρας μου. Όταν θα πήγαινα Νηπιαγωγείο μετακομίσαμε στον Βόλο όπου και ζω μέχρι σήμερα. Παρόλο που έχω αρκετές μνήμες από την παιδική μου ηλικία στην Αγριά και θεωρώ ότι είναι ένας όμορφος τόπος, είτε για μόνιμη κατοικία είτε για διακοπές, το αγαπημένο μου χωριό είναι το Κατηχώρι Μαγνησίας απ’ όπου κατάγονταν ο πατέρας μου. Για την ακρίβεια το σπίτι μας βρισκόταν στο Κάτω Κατηχώρι πολύ κοντά με την πλατεία στην εκκλησία της Παναγίας Ζωδόχου Πηγής. Σε αυτή την πλατεία περάσαμε τα πιο όμορφα καλοκαίρια στα παιδικά μας χρόνια με το αδελφό μου. Δεκάδες παιδιά που περιμέναμε να ανταμώσουμε το Πάσχα και το καλοκαίρι. Φωνές, γέλια, κλάματα όταν χτυπούσαμε, χτυποκάρδια και αθωότητα. Βανίλια στο ποτήρι με το κρύο νερό, καλύβες από καλάμια, φαναράκια από κολοκύθες, γιορτές στα ξωκλήσια και φυσικά υπέροχη φύση με πλατάνια και όλων των ειδών τα δέντρα και τα λουλούδια, κήπος με κάθε λογής λαχανικό, τρεχούμενα νερά και ρεματιές. Σπιτικός απλωμένος τραχανάς, φρέσκος ντοματοπελτές και υπέροχοι γεμιστοί κολοκυθοανθοί. Ατελείωτες μνήμες, εικόνες και μυρωδιές, οι πιο όμορφες της ζωής μου. Και όταν τελείωνε το καλοκαίρι, αλληλογραφία με τις μακρινές φίλες και αναμονή για το επόμενο.
Όμως για μένα εξίσου μαγικό ήταν να ανακατεύομαι στα φορέματα, στα μπροκάρ και στα βελούδα του εμπορικού μας καταστήματος ΕΛΕΓΚΑΝΤ που ξεκίνησε την δεκαετία του ‘70 συνεταιρικά ο πατέρας μου, που συνέχισε ο αδελφός μου μαζί του από τη δεκαετία του ΄80 και που διατηρεί μέχρι σήμερα η νύφη μου Αντιγόνη. Ένοιωθα πολύ περήφανη δε, όταν μικρή ακόμη προσπαθούσα να εξυπηρετήσω πελάτισσες και τα κατάφερνα. Με μεγάλη χαρά περίμενα κάθε Σεπτέμβρη να διαλέξω την καινούργια μου μπλε ποδιά μάρκας Λουάνα ή Λάουρα. Μεγαλώνοντας έμαθα να επιλέγω ρούχα με τον πατέρα μου στις βιοτεχνίες και να παρακολουθώ τη μόδα και παρότι τελικά δεν ακολούθησα αυτό το επάγγελμα αγαπώ πάντα τα κομψά και όμορφα ενδύματα.
Τελείωσα το 10ο Δημοτικό Σχολείο και το 1ο Γυμνάσιο και Λύκειο Βόλου.
Αργότερα, εργαζόμενη πια και έχοντας ήδη δημιουργήσει τη δική μου οικογένεια έκανα σπουδές και απέκτησα το πτυχίο μου στον Ελληνικό Πολιτισμό της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Το 2017 μαζί με τον σύζυγό μου παρακολουθήσαμε το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών των Τμημάτων Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης και Οικονομικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τίτλο «Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού». Υπέροχη εμπειρία από όλες τις απόψεις. Χαρισματικοί καθηγητές, ενδιαφέροντα μαθήματα, υπέροχοι συμφοιτητές-τριες που μας αγκάλιασαν με αγάπη μιας και είμαστε ζευγάρι και πολύ μεγαλύτεροι από αυτούς. Κάτι σα να είχαμε πολλά παιδιά που μας εμπιστεύονταν τα προβλήματά τους και εμείς ταυτόχρονα μαζί τους ζούσαμε φοιτητική ζωή. Φυσικά δεν έλειψαν οι κόντρες και ο ανταγωνισμός με τον άντρα μου… αν είχα κάπου μεγαλύτερο βαθμό. Η μεγάλη έκπληξη για εμάς ήταν όταν λόγω των επιδόσεών μας πήραμε και οι δύο υποτροφία, όμως η πιο χαρούμενη στιγμή αυτής της διαδρομής ήταν η ορκωμοσία μας. Όλο αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο μαζί με τις εργασίες μας και όλες τις άλλες υποχρεώσεις, όμως, δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Μου πρόσφερε γνώση, μου άνοιξε άλλους ορίζοντες και μου έδωσε μεγάλη χαρά, Η διά βίου μάθηση ανεπιφύλακτα προσθέτει στην προσωπικότητά μας και προτρέπω σε όσους το σκέφτονται να το τολμήσουν. Πέραν αυτών των σπουδών έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια, ημερίδες και συνέδρια που είτε αφορούν την εργασία μου είτε τον Πολιτισμό είτε κάποιο άλλο αντικείμενο που μου προκάλεσε ενδιαφέρον.

Οικογένεια.
Είμαι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Γιάννη Αναστασίου και περήφανη μαμά του υπέροχου Θοδωρή μας που είναι 27 ετών, απόφοιτος του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με master στα ναυτιλιακά από το Πανεπιστήμιο του Cardiff στην Ουαλία που εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρεία στην Αθήνα. Την «οικογένειά» μας συμπληρώνουν οι δύο γατούλες μας, ο Λίο και η Άρια.

Επαγγελματικές δραστηριότητες.
Το μακρινό 1987 δίνοντας εξετάσεις διορίστηκα στον δημόσιο τομέα ως διοικητικός υπάλληλος σε υπηρεσίες του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Στην αρχή και για αρκετά χρόνια στη Διεύθυνση ΚΤΕΟ Ν. Μαγνησίας και στη συνέχεια στη Διεύθυνση Μεταφορών και Επικοινωνιών Ν. Μαγνησίας. Το χρονικό διάστημα από το 1999 έως και καλοκαίρι του 2008 μετακινήθηκα αρχικά στο ιδιαίτερο γραφείο του τότε νομάρχη κ. Πάνου Σκοτινιώτη, κατόπιν στο γραφείο του αντινομάρχη κ. Κων/νου Γκαβόπουλου και τέλος στο ιδιαίτερο γραφείο του νομάρχη κ. Απόστολου Παπατόλια. Αυτά τα 10 σχεδόν χρόνια στα παραπάνω γραφεία μου έδωσαν τη δυνατότητα να έρθω σε επαφή με όλες τις υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και τους φορείς της πόλης μας, να γνωρίσω από κοντά τους πολιτικούς και την πολιτική τους αλλά και τα προβλήματα των συμπολιτών μας. Το 2008 επέστρεψα στην υπηρεσία μου, τη Διεύθυνση Μεταφορών όπου έχοντας πια πολύχρονη διοικητική εμπειρία υπηρέτησα ως Τμηματάρχης στα περισσότερα Τμήματα της Υπηρεσίας. Το 2019 μετακινήθηκα στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας όπου υπηρετώ έως σήμερα ως προϊσταμένη στο Τμήμα Διοικητικής και Γραμματειακής Υποστήριξης.

Ενασχόληση με τα κοινά.
Προσπαθώ να είμαι ενεργή και να παρακολουθώ όσο γίνεται τα όσα αφορούν την πόλη μας. Σε αυτό βέβαια συμβάλλει και το επάγγελμα του συζύγου μου ως δημοσιογράφου αλλά και η εμπλοκή του με τη πολιτική. Από τα σχολικά μου χρόνια στο Λύκειο συμμετείχα στα πενταμελή συμβούλια της τάξης μου, αργότερα στον εργασιακό μου χώρο υπήρξα πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών και το 2014 στις αυτοδιοικητικές εκλογές ήμουν υποψήφια για το τοπικό συμβούλιο του Κατηχωρίου με τον συνδυασμό «Επιλογή Ευθύνης».

Σοροπτιμισμός.
Ο Σοροπτιμισμός για εμένα ξεκίνησε το 2018 όπου έγινα μέλος στον Σοροπτιμιστικό Όμιλο «Θέτις». Από τον Οκτώβριο του 2020 έως και τέλος Δεκεμβρίου 2022 υπηρετώ τον Όμιλο από τη θέση της πρόεδρου. Οι Ελληνίδες Σοροπτιμίστριες είναι μέλη του Διεθνούς Σοροπτιμισμού, μιας παγκόσμιας εθελοντικής οργάνωσης γυναικών που προσπαθεί να βελτιώσει τη ζωή και τη θέση της γυναίκας μέσω ευαισθητοποίησης, συνηγορίας και δράσης. Στοχεύουμε στην προαγωγή της θέσης της γυναίκας, στα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους, την ισότητα, την ειρήνη. Από τις 25 Νοεμβρίου έως και 10 Δεκεμβρίου διανύουμε τη 16ήμερη παγκόσμια εκστρατεία για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών φωτίζοντας κεντρικά κτήρια και μνημεία των πόλεων με πορτοκαλί χρώμα για ένα μέλλον πιο φωτεινό και αισιόδοξο, απαλλαγμένο από την έμφυλη βία. Ο Όμιλός μας ακόμη και αυτά τα δυο χρόνια του κορωνοϊού ήταν και είναι «παρών» με πολλές εθελοντικές δράσεις στην πόλη μας. Είναι μεγάλη ανταμοιβή για εμάς έστω και μια γυναίκα να την προτρέψουμε να κάνει προληπτικά έλεγχο για τον καρκίνο του μαστού, έστω και μία γυναίκα να τη βοηθήσουμε να καταλάβει τα σημάδια και να φύγει μακριά από ένα κακοποιητικό σύντροφο, έστω και ένα παιδί να το κάνουμε χαρούμενο με τα δώρα μας. Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε όποια και όποιον μας το ζητήσει.

Ελεύθερος χρόνος, χόμπι.
Στον ελεύθερο χρόνο μου κυρίως διαβάζω, βλέπουμε ταινίες και σειρές στο Netflix, βόλτες για καφεδάκι στη θάλασσα ή στο βουνό και φυσικά τσιπουράκι στα παραδοσιακά τσιπουράδικα του Βόλου. Προσπαθούμε να βρίσκουμε χρόνο για εκδρομές κάποια σ/κ και να κάνουμε όμορφα ταξίδια που πλουτίζουν το μυαλό και την ψυχή μας.

Πολιτιστική κίνηση στην πόλη μας. Συν και πλην.
Έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη με πολύπλευρη πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη. Νομίζω ότι ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός υπάρχουν και αντίστοιχες πολιτιστικές δράσεις. Ο Βόλος είναι μια πόλη που έχει αρκετά μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, πολλούς πολιτιστικούς συλλόγους, μουσικές και θεατρικές σκηνές, θεματικές εκθέσεις τέχνης, πλήθος συγγραφέων, αρκεί κάποιος να θέλει να τα παρακολουθήσει και να τα ανακαλύψει. Δεν ξέρω αν υπάρχουν πλην και αν υπάρχουν είναι στο χέρι μας να τα κάνουμε συν και να μένουμε και να αξιοποιούμε μόνο τα θετικά.

Ασημίνα Σέγκλια σ΄ ευχαριστώ πολύ.
κ. Γαβαλά εγώ σας ευχαριστώ για την φιλοξενία, εις το επανιδείν.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το