Οι αριθμοί συγκλονίζουν. Συνολικά 10.000 μελέτες ύπνου, παρακολούθηση 300 ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα, 400 βρογχοσκοπήσεις ετησίως, 19.000 ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια, 440 εργασίες δημοσιευμένες στα εγκυρότερα επιστημονικά περιοδικά του πλανήτη, που χρησιμοποιήθηκαν από 11.000 επιστήμονες. Οι αριθμοί δείχνουν την αξία της πνευμονολογικής κλινικής του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που φέτος γιορτάζει τα 20 χρόνια λειτουργίας της και διοργανώνει στο Βόλο συνέδριο με την Εταιρεία Αναπνευστικών Διαταραχών και Βαρείας Νόσου και την Κλινική Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με θέμα «Ημέρες Πνευμονολογίας και Εντατικής Θεραπείας».
Η χρόνια και ιδανική συνεργασία μεταξύ των δύο κλινικών, μας οδήγησε εφέτος στην απόφαση να διεξάγουμε από κοινού το ετήσιο συνέδριό μας με σκοπό να αναδείξουμε το μοναδικό όφελος που προκύπτει από την κοινή προσπάθεια. Όφελος για τον ασθενή πρωτίστως αλλά και για τον γιατρό, για τον ερευνητή, για τον διδάσκοντα και τον διδασκόμενο», τόνισε ο καθηγητής κ. Γουργουλιάνης.
Η κλινική απευθύνεται σε πληθυσμό ενός εκατομμυρίου και δέχεται ασθενείς ακόμα και από τη Ρόδο και την Κύπρο. Ο καθηγητής κ. Γουργουλιάνης τόνισε σήμερα στην έναρξη του συνεδρίου ότι η επιστημονική και κοινωνική προσφορά της κλινικής είναι τεράστια και αναφέρθηκε στις μελέτες που έχουν κατατεθεί και βραβευτεί για το μεγάλο κόστος αντιμετώπισης από το σύστημα υγείας της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας ή ακόμη και το πως αντιμετώπισε η χώρα και το σύστημα υγείας την εισροή των μεταναστών.
Ο κ. Γουργουλιάνης μίλησε και για τον καρκίνο του πνεύμονα με 300 ασθενείς από τη Θεσσαλία κάθε χρόνο να παρακολουθούνται από την κλινική.
«Οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα κέρδιζαν με τις χημειοθεραπείες μήνες ζωής. Σήμερα με τις νέες μεθόδους αυτό δεν ισχύει. Η επιστήμη βέβαια εξελίσσεται για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει η στάση ζωής. Η αλλαγή στάσης ζωής ως προς το κάπνισμα δεν έχει αλλάξει και θα βλέπουμε συνεχώς και ασθενείς σε μικρότερες ηλικίες με καρκίνο του πνεύμονα καθώς το κάπνισμα ξεκινά από τα χρόνια του Γυμνασίου.
Για τη νοσηρότητα σε σχέση με τη ρύπανση του αέρα ο κ. Γουργουλιάνης δήλωσε πως η ρύπανση υπάρχει, είναι εδώ, με διαφορετικά χαρακτηριστικά κάθε εποχή ως προς την προέλευσή της. Τόνισε πως ο ίδιος δίνει αγώνα για καθαρό αέρα και στήριξε την Επιτροπή Πολιτών.
«Από τότε που ήμουν αμούστακο παιδί οι πολίτες διαμαρτύρονταν δικαιολογημένα. Από το 2001 διαμαρτύρονταν για το λιμάνι και τη ρύπανση. Ο Βόλος είναι μια πόλη που έχει ρύπανση όπως και άλλες στη χώρα και η ρύπανση είναι ένα κομμάτι ποσοτικό που έχει σχέση με την εποχή και τις συνθήκες. Μελέτη του 2007 που σχετίστηκε με τη νοσηρότητα , σε σχέση με τις εισαγωγές στο Νοσοκομείο και τα καρδιαγγειακά -αναπνευστικά προβλήματα, μας έδειξε το πρόβλημα και ενοχοποιήθηκε περισσότερο το αυτοκίνητο», είπε τονίζοντας ότι η μελέτη του 2007 είναι ερασιτεχνική μπροστά στη μελέτη που διεξάγεται σήμερα με 12 σταθμούς να μετρούν επί 24 ωρες για ένα χρόνο». Απαντώντας εμμέσως αλλά σαφώς στον περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό που δηλώνει ότι δεν υπάρχει ρύπανση και καταγγέλλει ότι γίνονται μετρήσεις από μη πιστοποιημένους σταθμούς από το Υπουργείο απάντησε και στήριξε και τους πολίτες που διαμαρτύρονται:
«Οι πολίτες είναι κινητήρια δύναμη και όπου υπάρχουν πολίτες που ενδιαφέρονται δηλαδή με τον δικό τους τρόπο, ίσως και ακραίο, είναι θετικό γιατί δίνουν ώθηση στη λύση του κάθε προβλήματος. Οι πολίτες είναι η δύναμη που σπρώχνει τα πράγματα. Εγώ δίνω αγώνα για τον καθαρό αέρα και δεν θα απέρριπτα την στρατηγική των πολιτών να μιλάνε.
Και για τη ρύπανση δίνω αγώνα.. Η ρύπανση στην νοσηρότητα αφορά το 10% αλλά αφορά τους αθώους, δηλαδή ανθρώπους που δεν επιλέγουν να καπνίζουν. Το κάπνισμα είναι το 80% των προβλημάτων. Εγώ πιστεύω πως πρέπει να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στον καθαρό αέρα. Αν αθροίσεις αιθαλομίχλη και εργοστάσια βγαίνει μια ποσόστωση, αλλά τον χειμώνα θα δούμε αποτελέσματα ρύπανσης που θα οφείλονται σε αυτά τα προϊόντα που εμείς καίμε. Σε ότι αφορά την έρευνά με τους δώδεκα σταθμούς μέτρησης έχω να πω πως κανένα ερευνητής δεν παίρνει άδεια από κανέναν για να κάνει έρευνα. Εμείς κρινόμαστε από την πανεπιστημιακή κοινότητα και όχι τους πολιτικούς . Οι εποχές που καίγανε τους ερευνητές περάσανε. Από πότε κάποιος θα κρίνει την έρευνα. Εγώ ζω με 300 καρκίνους το χρόνο και σκωπτικά ανέφερε πως οι πολιτικοί αλλάζουνε αλλά οι πολιτικές που δεν θέλουνε να ακούγεται το πρόβλημα, παραμένουν.
