“Φιλοπεριβαλλοντική ανάπτυξη με όρους κοινωνικής συμμετοχής και δικαιοσύνης για να μη μείνει κανένας πίσω”

Σε δήλωσή της για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, η βουλευτής Μαγνησίας Κατερίνα Παπανάτσιου αναφέρει:

“Ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου έρχεται να μας θυμίσει την στενή σχέση και αλληλεξάρτηση του ανθρώπου από το φυσικό του περιβάλλον. Η κλιματική κρίση που έχει κάνει ήδη την παρουσία της αισθητή στη χώρα μας με την εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων που κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές υποδομές και καλλιέργειες, δεν αφήνει περιθώρια για κωλυσιεργία. Οι ακραίες και εκτός εποχής καιρικές συνθήκες έχουν ήδη προκαλέσει σημαντικές ζημιές στην αγροτική παραγωγή με συνέπεια την συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος και την αλυσιδωτή αύξηση τιμών σε πολλά προϊόντα.
Η αύξηση της θερμοκρασίας της γης, η ρύπανση του αέρα και των νερών, η καταστροφή των εδαφών και της βιοποικιλότητας είναι φαινόμενα συνεχώς εξελισσόμενα που ωθούν την παγκόσμια κοινότητα σε αποφάσεις και δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος με την κωδική ονομασία “πράσινη μετάβαση”. Μία μετάβαση όμως που θα πρέπει να γίνει με όρους κοινωνικής συμμετοχής και δικαιοσύνης ώστε κανείς να μη μείνει πίσω και απροστάτευτος. Μία μετάβαση που απαιτεί επαναστατική αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε όλοι μας την οικονομία, το ρόλο του Κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης, την κοινωνία, την καθημερινότητά μας και τις σχέσεις μας.

Αρχικά θα πρέπει να ανατραπεί η αντίληψη ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί τροχοπέδη της ανάπτυξης. Σημαντικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας όπως ο τουρισμός και η αγροτική παραγωγή είναι στενά συνυφασμένοι με το περιβάλλον και αποκτούν ιδιαίτερη αξία με τη προστασία του.
Η κυκλική οικονομία, η διαλογή στη πηγή, η ανακύκλωση, η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η βιώσιμη κινητικότητα, απαιτούν σημαντικές αλλαγές στην σχέση του πολίτη με το περιβάλλον του ενώ η Πολιτεία οφείλει να υποστηρίζει νομοθετικά και τεχνολογικά τις αλλαγές αυτές. Το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων του 2015 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τις βάσεις για το μοντέλο κυκλικής οικονομίας όπου θα εξαντλούνταν όλες οι δυνατότητες διαλογής και ανακύκλωσης των αποριμμάτων εξασφαλίζοντας έτσι μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό τους για ενεργειακή ανάκτηση. Δυστυχώς οι αλλαγές του ΕΣΔΑ το 2020 φέρνουν σε πρώτο πλάνο την ενεργειακή ανάκτηση μέσω καύσης των απορριμμάτων στις βιομηχανίες, γεγονός απαξιώνει την έννοια της ανακύκλωσης .

Η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει με όλους τους τρόπους την ποιότητα και την επάρκεια των φυσικών πόρων. Η αέρια ρύπανση στο Βόλο, η προστασία του Παγασητικού, ο έλεγχος των ρυπογόνων Βιομηχανιών, τα αντιπλημμυρικά έργα και τα έργα εξοικονόμησης νερού απαιτούν άμεση αντιμετώπιση με ιδιαίτερες και στοχευμένες δράσεις εκ μέρους του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης στη Μαγνησία χωρίς κωλυσιεργίες και υπεκφυγές.
Στη Πράσινη Μετάβαση, θα πρέπει να συμμετέχουν όλα τα παραγωγικά και κοινωνικά Υπουργεία και είναι απαραίτητη η αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, με τη στελέχωση και τον εξοπλισμό υπηρεσιών ελέγχου και περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων.
Η ολοκλήρωση του Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένου του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού αποτελούν το “κλειδί” για την δίκαιη ανάπτυξη και την χρήση των Ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με μη «ληστρικό» τρόπο για το υπόλοιπο περιβάλλον. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ για επέκταση σε καινοτόμες μορφές ΑΠΕ (γεωθερμία, βιοαέριο κλπ) και η θέσπιση ορίου στο 50% των αδειών ΑΠΕ να κατανέμεται δεσμευτικά σε ενεργειακές κοινότητες, νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αγρότες, με κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία και με προνομιακές ρυθμίσεις παρέμβασης στα δίκτυα και στις συνδέσεις, εξασφαλίζει τη κοινωνική συμμετοχή στην εκμετάλλευση των ΑΠΕ και την αποφυγή του φαινομένου της «ενεργειακής φτώχειας»
Η σκέψη μας είναι πάντοτε στις επόμενες γενιές από τις οποίες «δανειστήκαμε» το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και οφείλουμε να τους το επιστρέψουμε βιώσιμο και ισορροπημένο και σε όσους έχουν υποστεί με τον πιο άγριο τρόπο τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης με απώλειες σε ζωές και πόρους. Η «ώρα μηδέν» για το περιβάλλον έχει φτάσει. Απαιτείται από όλους τους πολίτες, το κράτος, τη τοπική αυτοδιοίκηση και τους φορείς τους, η απαραίτητη σοβαρότητα και υπευθυνότητα ώστε να ληφθούν ριζικά μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος και δίκαιοι τρόποι ανάπτυξης – εξέλιξης της κοινωνίας και της οικονομίας που θα ωφελούν και θα προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον”.