Άρθρα

“Δίκαιη ανάπτυξη ή επιστροφή στη λιτότητα;”

της Κατερίνας Παπανάτσιου*

Στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές ο λαός θα δώσει την τελική απάντηση για το πώς θέλει να συνεχίσει η χώρα την επόμενη τετραετία. Παραλάβαμε μια χώρα υπό κηδεμονία, μια χώρα όπου η δημοσιονομική και οικονομική κρίση είχε μετατραπεί σε κατάρρευση της κοινωνίας, αλλά και των θεσμών.
Δώσαμε σκληρή μάχη στο εξωτερικό και στο εσωτερικό για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Και πιστεύουμε ότι το καταφέραμε, όχι στον βαθμό που θέλαμε, αλλά στον βαθμό που μπορούσαμε. Κάναμε ό,τι ήταν δυνατό μέσα στο πλαίσιο των αντικειμενικών δυνατοτήτων, αλλά και των αυστηρών δημοσιονομικών περιορισμών που επέβαλαν οι δανειστές.
Αποτρέψαμε τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους των συμπολιτών μας που κινδύνευαν άμεσα, που δεν μπορούσαν να καλύψουν τα στοιχειώδη έξοδα για την επιβίωσή τους, που δεν είχαν πρόσβαση στην υγεία και τα νοσοκομεία. Γιατί η διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έριχνε στον Καιάδα τους πολλούς για να διασώσει τα προνόμια των λίγων. Στα χρόνια των μνημονίων περιορίστηκαν τα δικαιώματα των εργαζόμενων και των αγροτών, χάθηκαν κατακτήσεις που είχαν κερδηθεί με δύσκολους αγώνες. Γιατί ο νεοφιλελευθερισμός αντιμετώπισε την κρίση ως ευκαιρία, ευκαιρία για να εφαρμόσει τις αντικοινωνικές πολιτικές του πάνω στο αφήγημα «μαζί τα φάγαμε».
Σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ που πρώτα προκάλεσαν και μετά διαχειρίστηκαν την ίδια τους την κρίση, εμείς δεν υιοθετήσαμε ποτέ το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Αντίθετα προσπαθήσαμε να το ισορροπήσουμε με κοινωνική πολιτική. Αντιμετωπιστήκαμε με ανοικτή δυσπιστία έως και σκληρό πόλεμο από το ΔΝΤ και τους άλλους θεσμούς. Όχι μόνο γιατί ήμασταν πολιτικά και ιδεολογικά απέναντι στις πολιτικές τους, αλλά και γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν κάνει τη χώρα να έχει χάσει κάθε ψήγμα δημοσιονομικής αξιοπιστίας.

Παρ’ όλα αυτά, καταφέραμε να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα εστιάζοντας στις σπατάλες και τη φοροδιαφυγή. Για παράδειγμα, η πολιτική μας για την ενίσχυση της χρήσης του ηλεκτρονικού χρήματος βελτίωσε τη συμμόρφωση στην είσπραξη του ΦΠΑ κατά περισσότερο από 20%. Έτσι, το ΦΠΑ που πλήρωνε ο καταναλωτής έφτανε στα δημόσια ταμεία αντί να το υφαρπάζει στη διαδρομή το κατάστημα.
Η απέναντι πλευρά υπόσχεται μείωση της φορολογίας χωρίς να λέει πού θα βρει τα χρήματα αυτά. Κρύβει ότι η μείωση θα είναι για τους λίγους και οι πολλοί θα δουν αύξηση των φόρων τους, όπως συνέβαινε μέχρι το 2014. Λέει σχεδόν ανοικτά ότι θα κόψει βασικές λειτουργίες του κοινωνικούς κράτους, ότι έχει βάλει στο στόχαστρο το δωρεάν εισιτήριο στις μετακινήσεις για τους άνεργους, ενώ συζητά μέχρι και για επταήμερη εργασία…

Βγάλαμε τη χώρα από τα Μνημόνια τον περασμένο Αύγουστο. Στο σύντομο διάστημα που πέρασε πήραμε μέτρα που δείχνουν με πράξεις και έργα, όχι με υποσχέσεις και κούφια λόγια, πού θέλουμε να πάει η χώρα την επόμενη τετραετία. Θέλουμε δίκαιη ανάπτυξη, θέλουμε τα οφέλη από την ανάκαμψη να μοιράζονται σε όλους. Δεν πιστεύουμε τις θεωρίες «ας τρέξει γρήγορα η οικονομία και ας μεγαλώσουν οι ανισότητες, θα στάξει κάτι και για τον φτωχό». Τα είδαμε αυτά πού οδηγούν, είδαμε τα προηγούμενα χρόνια να παίρνουν λίγοι τα καλά και όταν έρχονται τα δύσκολα να πέφτουν τα βάρη στους ώμους των πολλών.
Σήμερα ανατάσσουμε την αγορά εργασίας, την οποία διέλυσε η κρίση, αλλά και η νεοφιλελεύθερη επέλαση του ΔΝΤ και των εγχώριων συμμάχων του. Επαναφέραμε τις συλλογικές συμβάσεις, καταργήσαμε την ντροπή του υποκατώτατου μισθού για τους νέους και αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό για όλους. Τα μέτρα αυτά ήδη αποδίδουν, αλλά θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να δούμε ολόκληρο το αποτέλεσμά τους.

Καταργήσαμε το 5ευρω εισόδου στα νοσοκομεία, δώσαμε πρόσβαση στην πρωτοβάθμια περίθαλψη στους ανασφάλιστους, δημιουργήσαμε τις ΤΟΜΥ. Στα δημόσια σχολεία τα βιβλία και οι καθηγητές είναι στη θέση τους από την πρώτη μέρα. Αυτοί που κόμπαζαν ότι είναι οι «ικανοί» και οι «τεχνοκράτες» είχαν αφήσει τους μαθητές ακόμη και της Γ’ Λυκείου χωρίς βιβλία το 2011 και μοίραζαν DVD και φωτοτυπίες.
Επαναφέραμε τη 13η σύνταξη που ο Μητσοτάκης έλεγε ότι είναι εκτός των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού και φέραμε τη ρύθμιση των 120 δόσεων για οφειλές στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να βάλουν μια τάξη στα οικονομικά τους τόσοι και τόσοι Έλληνες και Ελληνίδες που χτυπήθηκαν από την κρίση.
Αυτή είναι η κατεύθυνση της πολιτικής μας, χειροπιαστά και συγκεκριμένα. Και πιστεύουμε ότι η απόφαση του ελληνικού λαού θα είναι υπέρ του σχεδίου της δίκαιης ανάπτυξης και όχι η επιστροφή στη λιτότητα για τους πολλούς και τα κέρδη για τους λίγους.

*υφυπουργός Οικονομικών

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το