“Αξίζει στη ζωή μία δεύτερη ευκαιρία” – Η Ρέα Γαλανάκη παρουσιάζει σήμερα στον Βόλο το νέο της βιβλίο 

Μεγάλωσε στη σκιά του ανακτόρου της Κνωσού. Σ’ έναν τόπο μαγικό, που έμοιαζε διαλεγμένος από τους θεούς. Και όπως παραδέχθηκε, αγαπούσε πάντοτε την Αριάδνη, που βρέθηκε στην αγκαλιά του Θησέα και τον βοήθησε να σκοτώσει στον Λαβύρινθο τον φοβερό Μινώταυρο, προδίδοντας τον πατρικό της οίκο. Η Μινωίτισσα πριγκίπισσα κρατά πρωταγωνιστικό σε μία από τις δύο νουβέλες που συμπεριέλαβε η Ρέα Γαλανάκη στο τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Δύο γυναίκες, δύο θεές» και το οποίο συμπληρώνει η τρυφερή προσέγγιση της Ηρακλειώτισσας συγγραφέα για τον βίο του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά.

Η πολυβραβευμένη Ρέα Γαλανάκη, η οποία θα βρεθεί σήμερα στον Βόλο, όπου στις 7.30 το απόγευμα θα παρουσιάσει στο «Αχίλλειον» το βιβλίο της, έσκυψε πάνω από τη ζωή του μεγάλου Τήνιου δημιουργού της «Κοιμωμένης» και αναζήτησε τη δική του αλήθεια, αφότου κατάφερε να βγει από τα σκοτάδια της ψυχής του. Φέτος μάλιστα που συμπληρώνονται 80 χρόνια από τον θάνατο του Χαλεπά, η Ρέα Γαλανάκη μέσα από τη νουβέλα «Αθηνά Βοσκοπούλα» απέτισε φόρο τιμής στο έργο ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, φωτίζοντας άγνωστες πτυχές της ζωής του και τα μύρια βάσανα που πέρασε με αποκορύφωμα τον 14ετή εγκλεισμό του στο φρενοκομείο της Κέρκυρας.

«Ο Γιαννούλης Χαλεπάς, είναι ένα πρόσωπο ιερό, όπως ο Παπαδιαμάντης. Μια μοναδική προσωπικότητα. Θεωρείται ο άγιος των εικαστικών τεχνών στην Ελλάδα. Και είναι τόσο σπουδαίο ότι μπόρεσε να ξανασταθεί στα πόδια του», τόνισε χαρακτηριστικά για τον καλλιτέχνη, υπογραμμίζοντας έτσι την αξία της δεύτερης ευκαιρίας που δικαιούμαστε στη ζωή: «Αν υπάρχει ένα παράδειγμα, έστω από την Ιστορία, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Εξυπακούεται ότι πρέπει να δίνουμε στους ανθρώπους ευκαιρίες. Γι’ αυτό κι έχει σημασία να βρίσκουμε μια ισορροπία. Ας μη ζητάμε μεγάλα πράγματα πάντα. Τα μικρά πράγματα έχουν μεγαλύτερη σημασία».

Το πήλινο αγαλματίδιο της Αθηνάς, που είναι και το μοναδικό έργο που διασώθηκε από την περίοδο που νοσηλεύθηκε, ενέπνευσε την Κρητικιά συγγραφέα. «Το συγκεκριμένο άγαλμα μου έδωσε την ευκαιρία να ξετυλίξω την προσωπικότητα του Χαλεπά», σημείωσε για τον ρόλο που έπαιξε αυτό το δημιούργημα του σπουδαίου γλύπτη από την Τήνο στη συγγραφή του διηγήματος.
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η έτερη νουβέλα του βιβλίου με τίτλο «Εγώ, η Αριάδνη», για την οποία η κ. Γαλανάκη είπε: «Μεγάλωσα στο Ηράκλειο. Αγαπούσα πάντοτε την Αριάδνη. Σαν γειτονοπούλα… Όταν ήμουν παιδάκι διδάχτηκα από όλους αυτούς τους υπέροχους μύθους που υπήρχαν γύρω από την πόλη μας. Αργότερα σπούδασα αρχαιολογία, πέρασαν χρόνια και κατάλαβα κάποια στιγμή ότι τον μύθο της Αριάδνης τον γνωρίζουμε ουσιαστικά από όσα αφηγήθηκε ο Θησέας, ο οποίος υπέταξε την Κνωσό, όπως υπέταξαν οι Έλληνες τον μινωικό πολιτισμό. Εκείνος μίλησε για τη σχέση του με την Αριάδνη. Οι Μινωίτες δεν άφησαν γραπτά κείμενα μεγάλα. Στη Γραμμική Β δεν υπάρχει έπος. Μια μεγάλη αφήγηση, είτε πολεμική, είτε ερωτική».

Χάρη στην πένα της Ρέας Γαλανάκη, η Μινωίτισσα πριγκίπισσα και ιέρεια της Μεγάλης Θεάς απέκτησε φωνή, με τη συγγραφέα να λέει: «Επιδίωξα να ακουστεί η γυναικεία άποψη γι’ αυτόν τον μύθο. Πώς μπορούσε μία γυναίκα να αφηγηθεί τον έρωτά της και όλη την περιπέτεια που έζησε στο πλευρό του Θησέα. Και δεν ήταν εύκολο». Πάντως, παρά το γεγονός ότι οι δύο νουβέλες διαφέρουν σε αρκετά σημεία, έχουν ένα κοινό γνώρισμα, για το οποίο η κ. Γαλανάκη κλείνοντας, τόνισε: «Το βιβλίο μας ταξιδεύει σε ανθρώπους που άγγιξαν τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού τους. Εντούτοις ξέφυγαν από το μαύρο του μυαλού τους και τελικά διέφυγαν του αφανισμού τους».