Του
Γιάννη Αρέθα,
δρ. πολιτικού μηχανικού,
αντιπροέδρου ΕΜΔΥΔΑΣ
(Ένωσης Μηχανικών Διπλωματούχων
Υπαλλήλων Ανωτάτων Σπουδών)
Ν. Μαγνησίας, μέλους του ΔΣ
της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ
Με την εφαρμογή του ξεχασμένου ΠΔ 71/2019 (Μητρώα συντελεστών παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών έργων, μελετών, τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών (ΜΗΤΕ)) δημιουργούνται πολλά και σοβαρά θέματα στις Δ/νσεις Τεχνικών Υπηρεσιών.
Θα περίμενε κανείς να απασχολεί το ΠΔ μόνο εργοληπτικές επιχειρήσεις Δημοσίων έργων. Κι όμως αν προσέξει κανείς το άρθρο 13 παρ. 7 αφορά καθαρά Διευθύνσεις Τεχνικών Υπηρεσιών αφού επί λέξει αναφέρει τα ακόλουθα: «…7. Σε τεχνική υπηρεσία που αναθέτει ή κατασκευάζει έργο, το έργο εποπτεύει, επιβλέπει, διαχειρίζεται ο υπάλληλος που κατέχει τίτλο σπουδών συναφή με την κατηγορία του έργου και πτυχίο του ΜΕΚ κατ’ ελάχιστον ίδιας βαθμίδας των αντίστοιχων απαιτούμενων ΜΕΚ για τους κατασκευαστές του έργου. Για κατασκευαστές έργου ΜΕΚ Δ’ βαθμίδας αρκεί υπάλληλος με ΜΕΚ Γ’ βαθμίδας…». Το παραπάνω άρθρο έχει παράταση μέχρι 31/12/2024.
Για να γίνει κατανοητό το παραπάνω αρκεί να αναφερθεί ότι ένα ΜΕΚ (Μητρώο Εμπειρίας Κατασκευών) Α μπορεί να επιβλέψει έργο μέχρι 90.000 ευρώ στην κατηγορία του. Το μεγαλύτερο ΜΕΚ είναι το Δ που μπορεί να επιβλέψει έργα μέχρι 1.500.000 ευρώ.
Και το ερώτημα είναι πάρα πολύ απλό. Με το υποστελεχωμένο Δημόσιο πόσοι μηχανικοί του Δημοσίου έχουν τα προσόντα να επιβλέψουν έργα αντίστοιχα με το ΜΕΚ τους; Η απάντηση είναι ελάχιστοι. Έτσι αν εφαρμοστεί το παραπάνω άρθρο από 1/1/2025 θα είναι αδύνατο πολλές Διευθύνσεις Τεχνικών Υπηρεσιών να επιβλέπουν όλα τα έργα τους με μηχανικούς του Δημοσίου. Άρα υποχρεωτικά πολλές Διευθύνσεις Τεχνικών Υπηρεσιών θα αναγκαστούν να στραφούν σε Ιδιωτικούς Φορείς Επίβλεψης. Μήπως λοιπόν το παραπάνω ΠΔ ανοίγει την κερκόπορτα να χρησιμοποιηθούν Ιδιωτικοί Φορείς Επίβλεψης με όλες τις συνέπειες (αύξηση του κόστους των έργων – καθώς πληρώνονται με ποσοστό επί του έργου, ποιότητα επίβλεψης κ.λπ.);