Ο πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Μπατάκας, πρόεδρος στον Σύλλογο Συμπαράστασης Κρατούμενων Βόλου «Ο Εσταυρωμένος», μίλησε για τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη χρονιά και ενίσχυσαν όχι μόνο φυλακισμένους, αλλά και χιλιάδες άλλους αναξιοπαθούντες πολίτες στη Μαγνησία και όχι μόνο.
Το 2021 παρότι κύλησε υπό αντίξοες συνθήκες, ελέω Covid-19, βρήκε τα μέλη του «Εσταυρωμένου» στις επάλξεις. Ο ιερέας, ο οποίος είναι εφημέριος στον ναό του Αγίου Νικολάου Βόλου, κάνοντας τον απολογισμό των πεπραγμένων του προηγούμενου έτους, αναφέρθηκε σε όσους βρίσκονται κοντά στον σύλλογο και συνεισφέρουν στο πλούσιο ανθρωπιστικό έργο του «Εσταυρωμένου» από το 1996 μέχρι σήμερα. Η συμπλήρωση είκοσι πέντε ετών διακονίας είναι η καλύτερη, ίσως, απόδειξη της ευρείας αποδοχής του έργου που συντελείται στις δομές που λειτουργούν υπό την ευθύνη του σωματείου, όπως είναι το Κέντρο Διαχείρισης Ανθρωπιστικής Βοήθειας (KE.Δ.A.B.), ο Σταθμός Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών «Διακονία», το Κέντρο Υποδοχής Κρατουμένων και Αποφυλακισθέντων και το εργαστήριο ραπτικής κλινοσκεπασμάτων, ενώ σημείο αναφοράς αποτελεί επίσης η φιλοξενία απόρων οικογενειών και αστέγων.
Τα στατιστικά στοιχεία αναρτήθηκαν ήδη στην ιστοσελίδα του «Εσταυρωμένου» και φανερώνουν την ποικίλη δράση του: «Δεν επικεντρωνόμαστε μόνο στους κρατούμενους και τους αποφυλακισμένους, αλλά σε πολλές κοινωνικές ομάδες. Αυτή η «στροφή» υπήρξε αναγκαία από την αρχή της οικονομικής κρίσης», σημείωσε με νόημα ο Τρικεριώτης ιερωμένος, για να συμπληρώσει: «Πέρα από τις αποστολές μας σε σωφρονιστικά ιδρύματα, επισκεφτήκαμε ιδρύματα, όπως η Κιβωτός του Κόσμου, τα Γηροκομεία Βόλου και Καναλίων και το Ορφανοτροφείο Βόλου, ενώ ενισχύσαμε επίσης σχολεία, δομές προσφύγων, 32 ενορίες και μοναστήρια, μέχρι και τους πυροπαθείς της Βόρειας Εύβοιας και της Πελοποννήσου. Διανείμαμε επίσης καυσόξυλα σε 32 οικογένειες, για να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης, ενώ προσφέραμε και αρκετά οικονομικά βοηθήματα. Όλες οι οικογένειες, για τις οποίες μεριμνούμε, λαμβάνουν ανελλιπώς το μηνιαίο επίδομά τους ή διατακτικές, προκειμένου να αγοράζουν μόνες τους τρόφιμα. Πήγαμε μέχρι και σε παντοπωλεία και αποπληρώσαμε χρέη οικογενειών».
Με την τοπική κοινωνία να δοκιμάζεται σκληρά από την οικονομική κρίση, η παραδοχή του π. Θεόδωρου Μπατάκα φανερώνει την έκταση των προβλημάτων που συναντάει καθημερινά με τους συνεργάτες του: «Από το 1996 είμαστε μέσα στα προβλήματα των ανθρώπων. Δυστυχώς, η πανδημία του κορωνοϊού έφερε πολλά κακά, που προστέθηκαν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα. Όμως, εμείς δεν σταματήσαμε ούτε μία ημέρα, λόγω του Covid-19. Κάναμε πολλές αποστολές εντός και εκτός Μαγνησίας, αφού πλέον δραστηριοποιούμαστε σε πανελλήνια κλίμακα. Εκείνο, όμως, που θέλω να πω είναι πως όσο προχωρούμε, τόσο ο Θεός μάς γεμίζει τα χέρια. Δεν είμαστε φιλανθρωπικό σωματείο που επιδοτείται από το κράτος, αλλά στηριζόμαστε αποκλειστικά στις προσφορές που μας κάνουν. Έχουμε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι μας στηρίζουν σε συστηματική βάση και τους ευγνωμονούμε γι’ αυτό». Κλείνοντας δε, έκανε μία επισήμανση όλο νόημα: «Δεν λύνουμε τα προβλήματα των ανθρώπων, απλώς δίνουμε μία χείρα βοηθείας σε όσους μπορούμε, χωρίς διακρίσεις. Ούτε τη θρησκεία του καθενός κρίνουμε ούτε το χρώμα του δέρματός του».