Σε μελέτη του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καταδεικνύεται ότι τα επεισόδια ξηρασίας στην περιοχή της Θεσσαλίας θα διπλασιαστούν την περίοδο 2070-2100, θα έχουν μεγαλύτερη δριμύτητα και διάρκεια και θα πλήξουν μεγαλύτερο ποσοστό έκτασης. Ανάλογα είναι τα αποτελέσματα και για την πρόβλεψη των πλημμυρικών φαινομένων. Όλα αυτά σε μία γεωγραφική περιοχή με ήδη εντονότατα τα σημάδια οικολογικής υποβάθμισης, στα όρια της ερημοποίησης, ως αποτέλεσμα της τεράστιας ανθρωπογενούς πίεσης που ασκήθηκε στους φυσικούς πόρους για την κάλυψη των αρδευτικών. Τα αποτελέσματα σχετικής μελέτης για το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας που εκπονήθηκε από το ίδιο στο επιστημονικό εργαστήριο, επιβεβαιώνουν ότι τα επί σειρά ετών αρνητικά υδατικά ισοζύγια στις λεκάνες απορροής έχουν οδηγήσει σε εξάντληση, εκτός των ανανεώσιμων και, μεγάλου μέρους των μόνιμων υδατικών αποθεμάτων.
Μία πρωτοποριακή ερευνητική μέθοδο που μειώνει το κόστος του νερού κατά 50%, αλλά και το κόστος της λίπανσης, παρουσιάζει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για την ευάλωτη γεωργία στον θεσσαλικό κάμπο.
Πρόκειται για έρευνα της ομάδας του καθηγητή της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Νίκου Δαναλάτου, και της ομάδας του. Βασίζεται στη χλωρή λίπανση με κτηνοτροφικό μπιζέλι, το οποίο το σπέρνουν οι αγρότες μετά τη συγκομιδή των εαρινών καλλιεργειών (π.χ. βαμβακιού) τον Νοέμβρη και το ενσωματώνουν στο έδαφος τον Απρίλη πριν τη σπορά των εαρινών καλλιεργειών.
Με την εφαρμογή στάγδην άρδευσης και την καλλιέργεια ψυχανθούς (μπιζέλι) ως χλωρή λίπανση δίνεται η δυνατότητα αύξησης των αποδόσεων με περιορισμό των αρδεύσεων και λιπάνσεων. Με τη χλωρή λίπανση υπάρχει βελτίωση των φυσικοχημικών ιδιοτήτων του εδάφους, αύξηση του δυναμικού παραγωγής και διαθέσιμου αζώτου για την επόμενη καλλιέργεια, μείωση της ποσότητας του νερού άρδευσης, και προστασία των υπόγειων νερών από τη νιτρορύπανση.
Το συνολικό κόστος της χλωρής λίπανσης δεν ξεπερνά τα 25 € το στρέμμα (10 € σπόρος κτηνοτροφικού μπιζελιού και περί τα 10 € προετοιμασία αγρού και εγκατάσταση του ψυχανθούς) ενώ η εξοικονόμηση νερού μπορεί να φτάσει και στα 30 από τα 80-90 €.
Η αύξηση της παραγωγής θα είναι τουλάχιστο 20% σύμφωνα με πειράματα του Εργαστηρίου Γεωργίας στο πειραματικό αγρόκτημα του Π.Θ. στο Βελεστίνο, μια δυναμική περιοχή που όμως χαρακτηρίζεται από δραματικό περιορισμό στα αποθέματα νερού.
Το πιο φανερό και άμεσο όφελος αποτελεί η μείωση του κόστους λίπανσης, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αντισταθμίζει το κόστος εγκατάστασης της καλλιέργειας του ψυχανθούς. Μακροπρόθεσμο όφελος είναι δημιουργία υγιών εδαφών, τα οποία ανακυκλώνουν καλύτερα τα θρεπτικά συστατικά, συγκρατούν περισσότερο νερό, δεν διαβρώνουν το έδαφος και παράγουν καλλιέργειες που αποδίδουν περισσότερο.
Όπως τόνισε ο κ. Δαναλάτος η καλλιεργητική αυτή πρακτική πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να εισαχθεί στα υφιστάμενα συστήματα αμειψισποράς στο άμεσο μέλλον στη Θεσσαλία, ειδικά στις πεδινές περιοχές με εντατικές μονοκαλλιέργειες, για μεγάλη χρονική περίοδο.