Αθλητισμός

Πρωτόγνωρες συνθήκες για τους κωπηλάτες στο Τόκιο – Τι περιγράφει ο ομοσπονδιακός προπονητής Γ. Φώτου

Μετά από μεγάλη ταλαιπωρία καθυστερήσεις, ελέγχους και τρεις πτήσεις η Ολυμπιακή ομάδα κωπηλασίας έφτασε στον πρώτο προορισμό της στη Λίμνη Κατσούρα περίπου 300 χλμ. δυτικά του Τόκιο και σε υψόμετρο περίπου 1.200 μ. όπου θα πραγματοποιήσει για τις επόμενες δυο εβδομάδες το τελικό στάδιο της προετοιμασίας της.
Οι Στέφανος Ντούσκος (σκιφ), Αννέτα Κυρίδου (σκιφ), Χριστίνα Μπούρμπου-Μαρία Κυρίδου (δίκωπος) μπήκαν ήδη στις βάρκες που τους περίμεναν υπό τις οδηγίες των Ομοσπονδιακών τεχνικών Τζιάνι Ποστιλιόνε και Γιώργου Φώτου και ξεκίνησαν τις προπονήσεις όπου θα μπουν και οι τελευταίες πινελιές πριν πάρουν τον δρόμο για το Ολυμπιακό Χωριό όπου θα ενσωματωθούν με την υπόλοιπη ελληνική αποστολή για την έναρξη των Αγώνων.

Ο εθνικός προπονητής και άμεσος συνεργάτης του τεχνικού Τζιοβάνι Ποστιλιόνε στην κωπηλασία, ο Βολιώτης Γιώργος Φώτου, έχει ζήσει μεγάλες στιγμές στο άθλημα καθώς μαζί με τον Κώστα Καρυώτη και πηδαλιούχο τον Λάμπρο Ρίζο ήταν οι πρώτοι που πήραν μετάλλιο (χάλκινο) σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Γαλλία το 1997.
Νωρίτερα είχε την τιμή και την τύχη να εκπροσωπήσει την Ελλάδα ως κωπηλάτης τότε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, στην τετράκωπο άνευ, μαζί με τους Σπύρο Γάτο, Χρήστο Χριστομάνο και Βασίλη Λυκομήτρο.
Πλέον ως προπονητής γνωρίζει (και ήδη το ζει) ότι αυτοί οι Ολυμπιακού Αγώνες θα είναι εντελώς διαφορετικοί.

«Το έχουμε ήδη βιώσει από την πρώτη μας επαφή με την Ιαπωνία φτάνοντας στο αεροδρόμιο. Κάναμε τέσσερις ώρες να βγούμε από το αεροδρόμιο περνώντας από αρκετούς ελέγχους, όπου μεταξύ άλλων έπρεπε να παρουσιάσουμε και αρνητικά τεστ 72 και 96 ωρών, ενώ κάναμε και άλλο ένα στο αεροδρόμιο.
Μας άφησαν πίσω στο αεροπλάνο όλους όσοι ήταν από ξένες χώρες και αθλητές. Μάλιστα, από τους Σέρβους που ταξίδεψαν από Αθήνα, είχαμε μαζί προετοιμασία, με αρνητικά τεστ, βρέθηκε θετικός εκεί ένας αθλητής τους και κράτησαν καραντίνα όλη την αποστολή τους στο Τόκιο.
Εμείς έπρεπε να πετάξουμε από το Τόκιο για την Τοκογιάμα, μια περιοχή 600 χιλιόμετρα μακριά, όπου βρίσκεται το προπονητικό κέντρο, σε μια μαγευτική τοποθεσία, στους πρόποδες ενός βουνού όπου υπάρχει η λίμνη Κατσούρα.

Επειδή η πτήση μας ματαιώθηκε, έπρεπε να κάνουμε μία διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο στο Τόκιο. Ανεβήκαμε στα δωμάτια εξωτερικά από τη σκάλα υπηρεσίας, καθώς δεν μας επέτρεψαν να μπούμε στο ασανσέρ, ενώ τις βαλίτσες δεν τις αγγίξαμε ούτε φτάνοντας ούτε φεύγοντας, με τους ανθρώπους του ξενοδοχείου να τις παραλαμβάνουν και να τις φέρνουν. Φαγητό μας έφεραν έτοιμες μερίδες από σούπερμαρκετ, δεν μας επέτρεψαν να πάμε στο εστιατόριο. Πρωτόγνωρες συνθήκες», όπως περιγράφει την πρώτη εμπειρία ο Γιώργος Φώτου στα «Νέα», ενώ η συνέχεια στην Τοκογιάμα γίνεται ακόμα πιο συναρπαστική.
«Το ξενοδοχείο στις δέκα το βράδυ κλειδώνει. Οι άνθρωποι που το έχουν κλειδώνουν και φεύγουν, άρα δεν μπορεί κανείς να είναι έξω μετά τις 22.00. Όταν λέμε έξω, εννοούμε έναν χώρο που οδηγεί κάτω όπου βάζουμε πλυντήριο και στο εστιατόριο, αυτή είναι και η μοναδική μας βόλτα!
Στα 50 μέτρα από το ξενοδοχείο έχει σούπερ μάρκετ, αλλά απαγορεύεται αυστηρά να πάει οποιοσδήποτε. Υπάρχει άνθρωπος του ξενοδοχείου που του δίνουμε τα ψώνια με τη βοήθεια διερμηνέα και πάει και μας τα φέρνει».

«Μάσκες φοράμε παντού, εκτός από την ώρα που οι αθλητές μας είναι στις βάρκες για προπόνηση. Εγώ με τον Τζιάνι (Ποστιλιόνε) φοράμε και στο καταμαράν όπου είμαστε συνοδεύοντας τους αθλητές», λέει ο Γιώργος, που όπως και όλη η αποστολή κινείται μέσα σε… γραμμές.
«Υπάρχουν παντού διακεκομμένες γραμμές – μονοπάτια από το ξενοδοχείο μέχρι το λεμβαρχείο και πρέπει να είμαστε αυστηρά μέσα σε αυτές τις γραμμές. Ούτε μια βόλτα μόνος σου γύρω από τη λίμνη δεν μπορείς να πας. Το ίδιο και ακόμα χειρότερα θα είναι στο Ολυμπιακό Χωριό, όπου θα μπούμε στις 18 του μήνα και είμαστε προετοιμασμένοι ότι στο Τόκιο ό,τι δούμε θα είναι από το αεροπλάνο!».
«Οι Ιάπωνες είναι ιδιαίτερα ευγενικοί και προσφέρονται να μας βοηθήσουν, απλά και αυτοί είναι επιφυλακτικοί και παίρνουν τα μέτρα τους. Είναι λίγο ανήσυχοι και ακόμα και τώρα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν θέλει να γίνουν οι αγώνες», λέει ο ομοσπονδιακός τεχνικός.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το