Τι μπορείς να κάνεις άραγε με μια ιδέα; Αυτόν τον προβληματισμό είχαν δέκα μαθητές ΣΤ’ Δημοτικού και Α’ Γυμνασίου του Κ.Ε.Π.Ε. Αριστοτέλειο (Χριστίνα Αναστασιάδη – Βανέσα Ασσλάνι – Μαρία Ηλιάδη – Ουρανία Καραμπίνα – Μαγδαληνή Κοντζέ – Νεφέλη Νικολαΐδου – Άγγελο Πάσα – Τριανταφυλλιά Σακισλή – Απόστολο Τακτικό – Αμαθέο Ταφάι) όταν τον προηγούμενο Σεπτέμβριο συγκροτήθηκαν για πρώτη φορά ως ομάδα ώστε να μετάσχουν στον πανελλήνιο διαγωνισμό ρομποτικής FLL Greece 2021. Το πλαίσιο του διαγωνισμού που έπρεπε να αναλύσουν σχετιζόταν με την έλλειψη φυσικής άσκησης και δραστηριότητας από όλα τα μέλη της κοινωνίας και να προτείνουν λύσεις.
Η ιδέα τους να αλλάξουν προς το καλύτερο τον κόσμο γύρω τους άρχισε σταδιακά να παίρνει σάρκα και οστά και τότε άρχισαν οι αντιξοότητες του Νοεμβρίου. Συνθήκες lockdown και όλες οι δράσεις μόνο εξ αποστάσεως, διαδικτυακά. Παράλληλα όμως η ιδέα μιας διαφορετικής επανάστασης, διακόσια χρόνια μετά το 1821, που θα εστιάζει στην αλλαγή του σύγχρονου τρόπου ζωής είχε ήδη γεννηθεί (RebelS up) και έπρεπε να την εξελίξουν. Μια εξέλιξη που απαιτούσε ατελείωτες μέρες και ώρες αδιάκοπης προσπάθειας ώστε να δημιουργήσουν ένα καινοτόμο πλαίσιο. Μια καινοτομία αθλητικού συνανήκειν, ευχάριστου, προσβάσιμου από όλους και κυριότερα πλήρως βιώσιμου. Ταυτίστηκαν πλήρως με το πρόβλημα και την ιδέα και μέσα από συνεχή προβληματισμό και ανατροφοδότηση ειδικών σχετικών με τον κάθε τομέα, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια «αθλητική γειτονιά» που θα μπορεί να υλοποιηθεί σε κάθε σχολική αυλή. Εξελίσσοντας συνεχώς την ιδέα, φρόντισαν, όχι μόνο να την καταστήσουν πλήρως βιώσιμη μέσω της αυτόνομης παραγωγής ενέργειας από το έργο των αθλούμενων, αλλά και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις κινήτρων.
Παράλληλα, η μελέτη βέλτιστων διαδρομών και επίτευξης στόχων, σε προκαθορισμένη πίστα ρομποτικής και σε συγκεκριμένο χρόνο, έπρεπε να επιτευχθεί. Κάτι τέτοιο απαιτεί πολλαπλή ανάλυση βημάτων και συνεχή ανατροφοδότηση μέσω δοκιμών. Επίσης η κατασκευή και ο προγραμματισμός του ρομπότ μοιάζουν πολλές φορές ανυπέρβλητα εμπόδια, για παιδιά της συγκεκριμένης ηλικίας, πόσο μάλλον όταν όλα αυτά θα πρέπει να δημιουργηθούν εξαρχής και να επικοινωνηθούν μεταξύ των μελών διαδικτυακά. Πιστοί όμως στη φροντίδα του σπόρου που είχαν φυτέψει εξ αρχής συνέχισαν επιδεικνύοντας αστείρευτη φαντασία και δημιουργικότητα.
Υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες, η συμμετοχή σε ενδιάμεσο διαγωνιστικό κομμάτι δεν κατάφερε να έχει θετικά αποτελέσματα για την ομάδα και για μια στιγμή φάνηκε ότι η απογοήτευση και η παραίτηση θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν. Όμως η ξεχωριστή ταυτότητα και δυναμική που η ομάδα είχε πλέον δομήσει μέσα από την εσωτερικά άριστη οργάνωσή της και τον διάχυτο αλληλοσεβασμό κάθε μέλους, υπήρξαν καταλυτικά στοιχεία για τη συνέχεια. Η παρότρυνση μέλους «Κρατάμε την εμπειρία γινόμαστε καλύτεροι από τα λάθη μας και συνεχίζουμε δυνατά, τα καλύτερα έρχονται! Δεν πρέπει να μας πτοεί τίποτα!», επέτεινε την προσήλωση και την επιμονή της ομάδας στο όραμά της.
Κατά τη διάρκεια του διήμερου τελικού που πραγματοποιήθηκε 29-30 Μαΐου, η ομάδα, συναντήθηκε για πρώτη φορά δια ζώσης μετά τον Νοέμβριο και κατάφερε να μεταδώσει με μοναδικό τρόπο την ιδέα της, επιδεικνύοντας άριστες αρετές ομαδοσυνεργατικότητας. Κατάφερε να παρουσιάσει λεπτομερώς το προγραμματιστικό και κατασκευαστικό πλαίσιο του ρομπότ της και να συγκεντρώσει σημαντικούς βαθμούς στον ρομποτικό αγώνα. Οι επιτροπές κριτών αξιολογώντας την όλη προσπάθεια σε τέσσερις διαφορετικούς τομείς (Project – Βασικές Αξίες – Ρομποτικός σχεδιασμός – Ρομποτικός αγώνας) ανέδειξαν την ομάδα ως πρωταθλήτρια μεταξύ 73 ομάδων του ελληνικού διαγωνισμού, δικαιώνοντας έτσι την υπομονή και την πίστη των μελών σε ένα κοινό όραμα.
Η ομάδα έχει διευρύνει τον ορίζοντα της ιδέας της και με πίστη πλέον στις αξίες και δυνατότητές της, υπό τη συνεχή καθοδήγηση των προπονητών: Δημοπούλου Θεώνη, Μακρή Αλίκη Μαρία, Νίκου Ρωξάνθη, Μακρή Νικόλαο, θα συμμετάσχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στα τέλη του Ιουνίου. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το μάθημα ζωής που κατάφερε αυτή η ομάδα να μεταδώσει σε όλους όσοι είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε άμεση ή έμμεση επαφή μαζί της και να μοιραστεί την πίστη, τις θετικές σκέψεις και τα αισιόδοξα συναισθήματα των μελών
της.
Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν με μια ιδέα; Η ιδέα είναι σαν ένας σπόρος. Δεν αρκεί να έχεις τον σπόρο και να τον φυτέψεις στη γη. Αν απλά τον αφήσεις στο έδαφος, ο σπόρος θα μαραθεί ή θα σαπίσει. Προσπαθώντας όμως συνεχώς να τον φροντίζεις τότε ο κόπος σου σίγουρα θα έχει αποτέλεσμα. Η συνεχής φροντίδα και η καθημερινή ενασχόλησή σου με τον σπόρο της ιδέας θα τον κάνει να βλαστήσει και να μεγαλώσει. Θα πρέπει εσύ να αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες και τις αναποδιές του περιβάλλοντος με ακόμα πιο σκληρή προσπάθεια παρέχοντας στον σπόρο αγάπη και προστασία. Και τότε ο σπόρος, όχι μόνο θα βλαστήσει και θα μεγαλώσει, αλλά θα θεριέψει θα γίνει δέντρο και θα προσδώσει στην ιδέα, όραμα διεξόδους και οφέλη τόσα όσα τα κλαδιά του. Και τότε πλέον θα πιστέψεις ότι, «Το μόνο όριο είναι …. ο ουρανός» (The sky is the limit).