Πρόταση ψηφίσματος από τη Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας για την προστασία της λαϊκής κατοικίας

Πρόταση ψηφίσματος για την προστασία της λαϊκής κατοικίας κατέθεσε η Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας. Αναλυτικά το ψήφισμα:

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, εκφράζει την αντίθεσή του στις αλλαγές στους νόμους «περί προστασίας» της λαϊκής κατοικίας που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση της Ν.Δ, γιατί στην πράξη όχι μόνο δεν την προστατεύουν, αλλά θέτουν ένα εκβιαστικό δίλλημα στο λαό: Ή θα πτωχεύσεις και θα χάσεις το σύνολο της περιουσίας σου ή θα αποδεχτείς να γίνεις ενοικιαστής στο σπίτι σου.

Με το πρώτο Ν/Σ, στόχος για τα «κόκκινα» δάνεια θα είναι η επιτάχυνση εκδίκασης όλων των εκκρεμών υποθέσεων του νόμου Κατσέλη με διαδικασίες εξπρές έως τον Ιούνη του 2021 και η μαζική απόρριψη των αιτήσεων με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες φτωχοί εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι, να ενταχθούν στο νέο αντιλαϊκό πτωχευτικό νόμο.

Εκατοντάδες χιλιάδες φτωχοί δανειολήπτες που περιμένουν χρόνια την εκδίκαση της υπόθεσης στα ειρηνοδικεία χωρίς δική τους ευθύνη, θα υποχρεωθούν να κάνουν αίτηση στη νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα που θα δημιουργηθεί, να καταθέσουν εξαρχής ένα σωρό δικαιολογητικά, διαφορετικά θα θεωρηθεί ότι η αρχική αίτηση υπαγωγής στο Νόμο Κατσέλη δεν ασκήθηκε ποτέ!

Επιπλέον καθιερώνεται η υποχρέωση προσκόμισης φορολογικών στοιχείων εισοδήματος για το διάστημα 3 χρόνια πριν από το πρώτο δάνειο μέχρι σήμερα. Με τον τρόπο αυτό προετοιμάζεται το έδαφος ώστε ο δικαστής να αποδεχτεί τη γνωστή ένσταση του δόλου (ότι τάχα ο οφειλέτης έλαβε το δάνειο, ενώ ήξερε ότι δεν θα μπορεί να το αποπληρώσει και επιδίωκε να ζει πολυτελώς). Παρόλο που η συγκεκριμένη ένσταση φαντάζει γελοία, τα δικαστήρια βγάζουν τέτοιες αποφάσεις συνήθως. Στη δικάσιμο, χωρίς δικαίωμα αναβολής, καταργείται η ακροαματική διαδικασία και η εξέταση μαρτύρων, δεν παρίσταται ούτε ο οφειλέτης για να υπερασπιστεί το σπίτι του.

Με το δεύτερο Ν/Σ του Πτωχευτικού Κώδικα, που η κυβέρνηση προκλητικά το ονομάζει ως «Κώδικα Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης Ευκαιρίας» ο στόχος είναι να περάσουν όλα τα χρέη των φυσικών προσώπων, σε Τράπεζες, Εφορία, ΔΕΚΟ, σε μια ενιαία διαχείριση και ο λαός να ζει κάτω από την ομηρία, τη συνεχή αφαίμαξη του εισοδήματός του, κάτω από την απειλή του ξεκληρίσματος στην κυριολεξία.

Σε κάθε περίπτωση που το ξεκλήρισμα μιας λαϊκής οικογένειας δεν φτάνει για να καλύψει το σύνολο των χρεών τότε θα δεσμεύεται και θα κατάσχεται το μηνιαίο

εισόδημα του κάθε εργαζόμενου που ξεπερνά τα 534 € ή τα 950 € αν πρόκειται για ζευγάρι για ορισμένα χρόνια!

Μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι τράπεζες που θα ξεφορτωθούν τα «κόκκινα δάνεια» και θα ενισχυθούν πάλι με νέες χρηματοδοτήσεις δεκάδων δις ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και ο «Ιδιωτικός Φορέας Διαχείρισης της Ακίνητης Περιουσίας» που θα πάρει προίκα με τα λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή με τα λεφτά του ίδιου του λαού, χιλιάδες ακίνητα από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά για να τα νοικιάζει πάλι μετά στους ίδιους! ή σε εταιρείες που εμπλέκονται σε μεγάλες αναπλάσεις, εξασφαλίζοντας απίστευτα κέρδη.

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, ζητά από την κυβέρνηση, να αποσύρει άμεσα αυτά τα απαράδεκτο νομοσχέδια και διεκδικεί:

· Προστασία της πρώτης και δεύτερης λαϊκής κατοικίας με νόμο.

· Κούρεμα του χρέους των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών. Διαγραφή ποσοστού ύψους 50% από την οφειλή στις τράπεζες μετά τη διαγραφή των τόκων. Μείωση σε ποσοστό 30% των επαγγελματικών δανείων για ΕΒΕ, μικρούς αγρότες και αλιείς.

· Διαγραφή κάθε είδους τόκων (συμβατικοί, υπερημερίας κλπ). Διαγραφή κάθε ποσού που αναλογεί σε ανατοκισμό.

· Μη επιβολή τόκου για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία ή η αναστολή της σύμβασης. Αναστολή πληρωμής της οφειλής για τους άνεργους και για τους εργαζόμενους με αναστολή σύμβασης.

· Αυτοδίκαιη παύση κάθε μορφής πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης από πλευράς των τραπεζών.

· Επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και άμεση κατασκευή σύγχρονων κατοικιών.

· Πλήρη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.