Προσωπικότητες της περιόδου – Η εξέλιξη του Βόλου από το 1800 μέχρι το 1935

Βασίλειος Ι. Σαχίνης
Υπήρξε ένας από τους ενθουσιωδέστερους και ηρωικότερους αγωνιστές των τελευταίων πολέμων. Γεννηθείς στη Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμυλίας, εγκαταστάθηκε από της νεανικής του ηλικίας στη Θεσσαλία. Κατά τους πολέμους του 1912 και 1913 διέπρεψε με τη φλογερή φιλοπατρία του και τον σπάνιο ηρωισμό του. Κατά δε τις γιγαντομαχίες του Σαγγαρίου διακρίθηκε ως διοικητής του 1/38 Ευζωνικού Συντάγματος. Για τις σπάνιες αρετές του λατρεύονταν από όλους όσοι υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του.

Νικόλαος Αργ. Κανταρτζής
Υιός του παλαιού πολιτευτή του Βόλου Αργύριου Κανταρτζή και ένας από τους πλέον μορφωμένους στρατιωτικούς που διεξήγαγαν τους απελευθερωτικούς πολέμους του έτους 1912 και 1913. Αφού προσέφερε άριστες υπηρεσίες κατά τους Βαλκανικούς πολέμους αποσύρθηκε από το στράτευμα με τον βαθμό του συνταγματάρχη με πάρα πολλά παράσημα για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του και επιδόθηκε έκτοτε στην υποδειγματική καλλιέργεια των κτημάτων του.

Δημήτριος Ι. Γιδάς
Ο πρώτος Θεσσαλός ο οποίος εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1880, πριν την απελευθέρωση της Θεσσαλίας με νόμο, ως υιός και εγγονός Καπετανέων του απελευθερωτικού αγώνα. Έλαβε μέρος ως ανθυπολοχαγός του Μηχανικού στον πόλεμο του 1897. Κατά το 1912 υπήρξε επιτελάρχης της 1ης Μεραρχίας. Το 1913, κατά την εισβολή των κομιτατζήδων, του ανετέθη η στρατιωτική διοίκηση Ανατολικής Μακεδονίας και η εκδίωξη των κομιτατζήδων. Το 1921, ως υποστράτηγος, τοποθετήθηκε ως διοικητής της ΙΧ Μεραρχίας και ύστερα του Νότιου Συγκροτήματος Μεραρχιών, με το οποίο κατέλαβε το Αφιόν Καραχισάρ. Εξελέγη δις βουλευτής Βόλου τα έτη 1910 και 1920.

Δημήτριος Ψιαρρης
Από τον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου. Ακολούθησε το στρατιωτικό στάδιο εισελθών στη Στρατιωτική Σχολή των Υπαξιωματικών, από την οποία εξήλθε ανθυπολοχαγός το έτος 1900. Έλαβε μέρος σε όλους τους πολέμους, διακριθείς για το θάρρος του. Ανήλθε μέχρι τον βαθμό του υποστρατήγου, με τον οποίο και αποστρατεύθηκε κατά το έτος 1929. Εξελέγη πληρεξούσιος της Επαρχίας Βόλου στη Δ’ Εθνική Συνέλευση. Τιμήθηκε λόγω των εξαιρετικών του υπηρεσιών με πλείστα παράσημα.

Αχιλλεύς Δ. Ρηγόπουλος
Από τη Μακρυρράχη Πηλίου. Ολοκληρώνοντας το 1884 τις σπουδές του στη Νομική, κατετάγη στον στρατό ως εθελοντής στο Πυροβολικό. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Υπαξιωματικών και ονομάστηκε το 1890 ανθυπολοχαγός Πεζικού. Μετείχε στον άτυχο πόλεμο του 1897 λαμβάνοντας μέρος σε όλες τις δοθείσες μάχες. Το 1912, ως λοχαγός και διοικητής του 3ου τάγματος του 1ου Πεζικού Συντάγματος, πληγώθηκε από θραύσματα οβίδας στον μηρό στο Σαραντάπορο. Διακομισθείς στην Αθήνα, πέθανε το 1912.