Πολιτισμός

Πούλα σαν καλλιτέχνης – 10 τρόποι να μοιραστείς τη δουλειά σου και να σε ανακαλύψουν

Της Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc, ποιήτριας

Καλημέρα αγαπημένοι φίλοι και αγαπημένες φίλες! Την προηγούμενη εβδομάδα σας μίλησα για το βιβλίο «Κλέψε σαν καλλιτέχνης» του Austin Kleon από τις εκδόσεις Key Books. Σ’ αυτό το παγκόσμιο best seller ο συγγραφέας έδωσε το κλειδί που ξεκλειδώνει τη δημιουργικότητα. Τώρα έφτασε η στιγμή για το επόμενο βήμα: Πώς να πουλήσουμε τη δουλειά μας! Και εδώ έρχεται το βιβλίο «Πούλα σαν καλλιτέχνης» του ίδιου συγγραφέα.
Το «Πούλα σαν καλλιτέχνης» βάζει τέλος στον μύθο της μοναχικής ιδιοφυΐας. Δείχνει σε νέους καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημιουργούς, αλλά επίσης και σε όσους κάνουν μια νέα αρχή ακόμη κι αν είναι σε μεγαλύτερη ηλικία πώς να γίνουν μέρος της κοινότητας του ταλέντου. Το μανιφέστο αυτό είναι ιδανικό για όσους θέλουν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά τις ιδέες και τη δουλειά τους. Με ταπεινότητα, ειλικρίνεια και χιούμορ, απαντάει στις πιο δύσκολες ερωτήσεις της δημιουργικής ζωής:
Πώς θα δείξω τη δουλειά μου;
Πώς θα βρω το κοινό μου;
Πώς θα αφήσω το στίγμα μου;
Στο διαχρονικό αυτό βιβλίο μπορούμε να ανατρέχουμε μια ζωή για συμβουλές και σπίθες έμπνευσης.
Με δεκάδες εικονογραφήσεις, ατάκες, ιστορίες και παραδείγματα, μας δείχνει πώς να γίνουμε ανοιχτοί, γενναιόδωροι και θαρραλέοι – καλλιτέχνες από τους οποίους θα κλέψουν οι άλλοι καλλιτέχνες.
Για να σας θυμίσω ποιος είναι ο Austin Kleon παραθέτω εδώ με λίγα λόγια το βιογραφικό του:
Ο Αustin Kleon είναι ένας συγγραφέας που ζωγραφίζει. Είναι ο δημιουργός του παγκόσμιου best seller «Κλέψε σαν καλλιτέχνης» και της αφαιρετικής ποιητικής συλλογής Newspaper Blackout. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί στην αμερικανική τηλεόραση, τη Wall Street Journal και το site για εικαστικά 20Χ200.com. Δίνει τακτικά διαλέξεις με θέμα τη δημιουργικότητα στην ψηφιακή εποχή στα TEDx, στο SXSW, σε συνέδρια του Economist, της Pixar και της Google. Ζει στο Ώστιν του Τέξας και online στο austinkleon.com/.

Με ποιους τρόπους όμως θα δείξουμε τη δουλειά μας;
– Δεν χρειάζεται να είμαστε ιδιοφυΐα.
– Ας σκεφτούμε τη διαδικασία κι όχι το προϊόν.
– Ας μοιραστούμε κάτι μικρό κάθε μέρα.
– Ας αξιοποιήσουμε την περιέργειά μας.
– Ας πούμε καλές ιστορίες.
– Ας διδάξουμε αυτό που ξέρουμε.
– Ας μην καταντήσουμε ανεπιθύμητοι.
– Ας μάθουμε να δεχόμαστε τα χτυπήματα.
– Ας πουλάμε χωρίς τύψεις.
– Ας μείνουμε στο παιχνίδι.

Υπάρχουν πολλοί καταστροφικοί μύθοι γύρω από τη δημιουργικότητα, αλλά ένας από τους πιο επικίνδυνος είναι ο μύθος της «μοναχικής ιδιοφυΐας». Ένας τύπος με υπερφυσικές δυνάμεις εμφανίζεται από το πουθενά σε διάφορες χρονικές περιόδους της ιστορίας, ελεύθερος από επιρροές και παρελθόν και έχει ανοιχτή επικοινωνία με τον Θεό ή τη Μούσα. Όταν του έρχεται η έμπνευση, τον χτυπάει σαν κεραυνός, ένας λαμπτήρας ανάβει μέσα στο κεφάλι του και μετά περνάει το υπόλοιπο της ζωής του μοχθώντας μέσα στο στούντιό του, δίνοντας σχήμα και ζωή στην ιδέα του μέχρι να γίνει ένα αριστούργημα, το οποίο θα παρουσιάσει στον κόσμο με τη σχετική φανφάρα.
Αν πιστεύουμε στον μύθο της «μοναχικής ιδιοφυΐας», η δημιουργικότητα είναι μία αντικοινωνική πράξη, την οποία πραγματοποιούν μόνο ελάχιστες σπουδαίες μορφές-κυρίως νεκροί, με ονόματα όπως Μότσαρτ, Αϊστάιν, Πικάσο… Οι υπόλοιποι απλώς καθόμαστε άπραγοι κοιτάζοντας τα κατορθώματά τους.
Υπάρχει και πιο υγιής τρόπος να σκεφτόμαστε τη δημιουργικότητα και ο Μπράιαν Ίνο το ονόμασε «σκηνή». Σε αυτό το μοντέλο, οι σπουδαίες ιδέες πολλές φορές γεννιούνται από μια ομάδα δημιουργικών μονάδων – καλλιτέχνες, επιμελητές, διανοούμενους, θεωρητικούς και άλλους επιδραστικούς τύπους – οι οποίοι απαρτίζουν ένα «οικοσύστημα ταλέντου». Αν κοιτάξουμε προσεκτικά πίσω στην ιστορία, πολλοί απ’ αυτούς που θεωρούσαμε μοναχικές ιδιοφυΐες ήταν στην πραγματικότητα μέρος «μιας σκηνής ανθρώπων που υποστήριζε ο ένας τον άλλον, έβλεπε ο ένας τη δουλειά του άλλου, μιμούνταν ο ένας τον άλλον, έκλεβαν και συνεισέφεραν ιδέες».
Η ύπαρξη της σκηνής δεν αφαιρεί τίποτα από τα κατορθώματα αυτών των σπουδαίων τύπων, απλώς επιβεβαιώνει ότι η καλή δουλειά δεν δημιουργείται στο κενό και πως η δημιουργικότητα είναι πάντα, τρόπον τινά, μία σύμπραξη, το αποτέλεσμα που παράγει ένα μυαλό συνδεδεμένο με άλλα μυαλά.

Αυτό που είναι καταπληκτικό στην ιδέα της σκηνής είναι ότι ανοίγει χώρο στην ιστορία της δημιουργικότητας για τους υπόλοιπους από εμάς: Τους ανθρώπους που δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ιδιοφυΐες. Το να είμαστε πολύτιμα μέλη μιας σκηνής δεν έχει να κάνει απαραίτητα με το πόσο έξυπνοι ή ταλαντούχοι είμαστε, αλλά με αυτό που έχουμε να συνεισφέρουμε – τις ιδέες που μοιραζόμαστε, την ποιότητα των συνδέσεων που κάνουμε και τις συζητήσεις που ξεκινάμε.
Αν ξεχάσουμε για λίγο τη διάνοια και σκεφτούμε περισσότερο πώς μπορούμε ν’ αναπτύξουμε και να συνεισφέρουμε σε μια σκηνή, μπορούμε να φέρουμε πιο κοντά τις προσδοκίες μας με τις προσδοκίες των φυλών, στις οποίες θέλουμε να μας αποδεχτούν. Μπορούμε να σταματήσουμε να ρωτάμε τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι για μας και να αρχίσουμε να ρωτάμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για τους άλλους.
Ας αφήσουμε ελεύθερη τη δημιουργικότητά μας! Ας βρούμε τη «σκηνή» μας και ας συνδεθούμε μαζί της! Τίποτα δεν είναι αδύνατο στη σημερινή εποχή! Διαβάστε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο και απογειώστε τη δημιουργικότητά σας! Είναι συναρπαστικό, είναι ενδιαφέρον, είναι από μόνο του δημιουργικό, είναι μία καταπληκτική έκδοση από τις εκδόσεις Key Books! Θα με θυμηθείτε!
Και θα σας αφήσω με κάτι που είπε ο κορυφαίος Άγγλος ηθοποιός και συνιδρυτής των Monty Python Τζον Κλιζ: «Η δημιουργικότητα δεν είναι ταλέντο. Είναι τρόπος λειτουργίας».
Καλή σας ανάγνωση!

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το